طراحان آیسلندی کانسپت ابتدایی مسجدی را طراحی کردهاند که ترکیبی از مفاهیم اسلامی و طبیعت کوهستانی آیسلند را در خود دارد. طرح آنها متشکل است از یک ساختمان یکپارچه برای کارهای عمومی، فضای عبادت که سقفی با طاق معکوس دارد و یک برج قبلهنما. ساختمان طلایی نمازخانه با چرخشی چهل و پنج درجه بر روی مربع مشکی زیرین قرار گرفته و با برجستهگیهای سلسلهوار، در پی انتزاع کوهستانهای پیرامون است. هندسهی متنوع به کار رفته در شکافها نیز چندان شباهتی به ابنیهی اسلامی ندارد و بیشتر رنگ و بوی بومی گرفتهاند. اما سوای از آنچه معمار از تقریب این دو موضوع در ذهن داشته، آیا میتوان طرح او را مسجد نامید؟ آیا میتوان با طرح مسجد هم مانند سایر طرحها روبهرو شد و برای فرمپردازی، انتزاع، تشبیه، دسترسی و ... تنها به ذهنیات و خواستههای خود بسنده کرد؟ این موضوع را در طرح استودیو U67 به خصوص در طراحی فضای داخلی و سلسله مراتب دسترسی به نمازخانه میتوان مورد سوال قرار داد.
- ۰ نظر
- ۱۸ مهر ۹۴ ، ۰۷:۰۰