این مرد با خواندن این کتاب به وجد آمده؛

چرا؟

با موجودی به نام کتاب آشنا هستید؟ رازی دارد.

چرا بزرگان این همه به خواندن‌ش توصیه ﻣﻰکنند؟

چه رازی در ورای این موجودات کاغذی و جوهری هست؟

چقدر مطمئن هستیم که وقتی یکی از پاهای خود را بلند می‌کنیم تا گامی برداریم، حتما موفق به گذاشتن آن گام می‌شویم؟ چقدر مطمئن هستیم که مثلا زمین زیر پای ما یک وقت خالی نمی‌شود یا نیروهای عضلات‌مان ناگهان ناکارآمد نمی‌شوند و ما آن زمان حتی قادر به نگه‌داشتن خودمان هم نیستیم. این اطمینان‌های ما نوعی غرور نیست؟

عکاس امریکایی، کری اسکارباکا، در مجموعه عکسی با عنوان «تقلا برای ماندن» ناپایداری آدمی را به تصویر کشیده است. این معرفت که آدمی حتی به خوبی عنان جسم خود را در پهنه‌ی عالم ماده ندارد، معرفتی سخت تکان‌دهنده و درس آموز است؛ معرفتی که پرده‌های خودبینی ما را بی‌شک متزلزل می‌کند.

وقتی انسانی مرد شود، پدر ﻣﻰشود. وقتی پدری بزرگ شود، فرزندان‌ش زیاد ﻣﻰشوند؛ خیلی زیاد؛ امتی ﻣﻰشوند؛ گسترده در طول تاریخ و عرض جغرافیا.

وقتی مردی انسان شود، بال در ﻣﻰآورد؛ و وقتی بچهﺩار شد بالﻫﺎیش بلند ﻣﻰشود؛ خیلی بلند؛ آن قدر که اگر همهﻯ بچهﻫﺎیش را زیر بال و پر بگیرد، باز هم جا برای بقیه هست.

وقتی انسانی بال درآورد، پرواز ﻣﻰکند؛ بالا ﻣﻰرود؛ آن قدر بالا که با فرشتگان همﻧﺸﯿﻦ ﻣﻰشود؛ آن قدر با آنﻫﺎ ﻣﻰنشیند که از نفس‌شان ملول ﻣﻰشود؛ بالاتر ﻣﻰپرد؛ آﻥ قدر بالاتر که بزرگﺗﺮین فرشتهﻫﺎ هم به او ﻧﻤﻲرسند.

وقتی دیوها چنین انسان بالابلندی را ببینند، حسادت ﻣﻲکنند؛ آن قدر که ﻣﻲخواهند او را پایین بکشند؛ اما دست‌شان به او ﻧﻤﻲرسد. ﻣﻲروند سراغ بچهﻫﺎیش؛ و شاخﻫﺎی‌شان را در قلب آنﻫﺎ فروﻣﻲکنند؛
چون تنها اینﮔﻮنه ﻣﻲتوانند بال پدر را زخمی کنند.

چند وقتیه که منتظرم تا آپلودشده انیمیشن کوتاه و مشهور و البته بسیار جدید Paperman  محصول دیزنی در سایت Vimeo رو گیر بیارم تا بتونم در این‌جا بگذارم‌ش. (چون تا پیش از این هرچه در سایت‌های دیزاین بود ویجت یوتیوب بود و قادر به دیدنش نبودیم) و البته بلاخره ممکن شد...

Paperman یا مرد کاغذی روایتی رمانتیک با ساختی بسیار نوآورانه و خوشه که به تازگی توسط کمپانی به حاشیه رفته‌ی والت‌دیزنی عرضه شده. سبک و سیاق کار جدیده و مخصوصا در زمینه‌سازی‌های تصویری بسیاری نوآورانه عمل کرده. در انتخاب شات‌ها و نور و سایه هم حرفی برای گفتن داره و صدالبته به لحاظ شخصیت پردازی بسیار هوش‌مندانه و کم‌نقصه. روایت رمانتیک و عاشقی‌ش هم باب میل خیلی از جوون‌هاست! :)

در هر صورت توصیه تون می‌کنم به دیدن‌ش. قبل از اون که مثلا به دلایل جایزه ای خاص یا حقوق کپی رایت و ... نشر اینترنتی‌ش متوقف بشه...

 درست وسط یک توده چوب چیده شده ناگهان حس می‌کنی چینش اتفاقی چوب‌ها الگویی رو شکل داده؛ یک هم‌چین حالی رو شاید تجربه کرده باشین. این می‌تونه جرقه آغاز شکل‌گیری یک اثر باشه گاهی.