- ۰ نظر
- ۱۶ آذر ۹۱ ، ۱۰:۲۱
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
باربی معمار! این طوری فرهنگسازی می کنن!
اگه واقعا در پی هنر و معماری ایرانی-اسلامی خاصی در سال های آینده هستیم باید از همین امروز کار رو بر روی نسل آینده که در مهدهای کودک و دبستان ها در حال دویدن و جیغ کشیدن و بازی هستند شروع کنیم. فردی که با فرهنگی خاص و متفاوت از معیارهای اصیل اسلامی و یا حتی ایرانی بزرگ شده و حالا به دانشگاه ها اومده خیلی خیلی کماحتمال داره که در چهارسال دانشگاه مسیری متفاوت از اون چیزی اتخاذ کنه که در حدود بیست سال باهاش خو گرفته...
هنرمند می خوایم باید بریم سراغ بچه ها
معمار می خوایم باید بریم سراغ بچه ها
اصلا
انسان می خوایم باید بریم سراغ بچه ها....
دوستانی که دنبال می کنن اخبار عرصهی طراحی رو در دنیا حتما شنیدند که چند روز قبل هرمان هرتزبرگر معمار معروف معاصر، جایزهی مدال طلایی سلطنتی رو در معماری از آن خود کرد، شاید هم بهش دادند!
نیاز نیست این جا نگاه انتقادی خودم رو به این جایزههای سرتاپا تزویر دوباره باز کنم، موکول می کنم این شرح درد رو به فرصتی که اگه حاصل شد کمی مستند تر درباره این جور جایزه ها بنویسم. اما این نگاه انتقادی نباید مانع این بشه که کسی مثل هرتزبرگر رو بشناسیم و آثار کلیدیش رو با هم یک مروری بکنیم: