- ۰ نظر
- ۳۰ آذر ۹۴ ، ۱۸:۵۰
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
صادرات معمار:
فرصتهای آینده شغلی معماری
یانوندیزاین - محمدفرید مصلح (دانشجوی کارشناسی معماری؛ دانشگاه تهران)
———-
معروف است که رشتهی معماری رشتهی گرانی است و شاید خیلیها به سبب همین بالا بودن هزینهی تحصیل، قید اننخاب آن رابزنند. طرح «بستهی معماری» از همین جا به ذهن مورتا رسید و او برای پایین آوردن هزینهی ماکتهای نمونه برای ارائه به کارفرما، قطعاتی قابل بازیافت درست کرد که سالها بعد تبدیل به محصولی با نام «آرک کیت» شدند. قطعات لگومانند این مجموعه، ضخامتی واقعی در مقیاس خود دارند و به کار طراحان حرفهای، دانشجویان و حتی اهداف آموزشی و سرگرمکننده هم میآید. البته این بستهها حاوی قطعات سفیدرنگ هستند و برای افزودن بافت به نما، میبایست فایلهای مخصوص را پرینت کرد و روی آنها چسباند.
با وجود همهی این تسهیلات برای ساختن ماکت، به نظر شما کفهی ترازو به سمت کدام یک سنگینی میکند؟ یک ماکت قابل لمس یا یک مدل کامپیوتری مجازی؟
هرچند یانوندیزاین سعی داشته تا در این سالها یک مجله هنر و معماری کامل باشد، اما خیلیها به خوبی میدانند که شروع یانوندیزاین در سال آخر یک استودیوی معماری دانشگاه هنر تهران بوده است، یعنی از اول موضوع معماری در یانوندیزاین جدی بود. در سال گذشته هم پستهای معماری متفاوتی با هم دیدیم که ده تا از پربینندههای آن را در این پست با هم مرور میکنیم.
فرای اتو درگذشت. معمار مشهور آلمانی که حتما طراحی سازه استادیوم مونیخ ۱۹۷۷ او بیشتر از هر چیز در ذهن دانشجویان معماری مانده است، سوم مارس ۲۰۱۵ در سن ۹۰ سالهگی درگذشت. جالب آن که چندی قبل اتو برای دریافت جایزه پریتزکر ۲۰۱۵ برگزیده شده بود. جوانترهایی این سالها جایزهی پریتزکر را دریافت کردهاند که طبیعیست یک پیرمرد معماری فنی آن هم آلمانی باید لب گور فرصت دریافت جایزه پیدا کند!
شاید بتوان نام این محصول گوگل را شهر فرنگ مدرن گذاشت! شبیه به شهر فرنگهای قدیم که دستگاهی ثابت بودند و برای دیدن تصاویری خاص در درون دستگاه باید از لولههای تعبیه شده به درون آن نگاه میکردیم، امروز نیز با کمک یک موبایل و یک عینک دستساز میتوان دستگاهی ساخت که این بار قابلیت تحرک دارد و از تکنولوژیای به نام واقعیت افزوده نیز بهره میبرد. شرکت گوگل با ارائه دادن نقشهی گستردهی عینک مقوایی خود، به کاربر این امکان را داده است که با دستگاههای برش قطعات مورد نیاز را ایجاد و طبق نقشه سر هم کند. سپس به کمک نرم افزارهای موبایلی، بتوان در فضایی مجازی قدم زد یا داخل یک بنای مدل شده در نرم افزارهای سه بعدی راه رفت و فضا را پیش از ساخت تجربه کرد. وسیلهای مناسب برای کاربردهای تجاری و به ویژه مناسب معماران.
مکانهای پرجمعیت و متراکمی مانند حومهی شهر توکیو، معمولا چالشهای جالبی را برای معماران پدید میآورند. مساحت محدود برای ساخت، فاصلهی بسیار کم با همسایهها و چندین موضوع دیگر که معمار بایستی همزمان به همهی آنها پاسخ دهند. شرکت فلت هاوس، در زیربنایی 27 متر مربعی یک خانهی مسکونی و یک فروشگاه بیسکوییت را طراحی کرده است. در چنین بافت متراکمی، مسئلهی نورگیری و دید بناها به هم از جمله مسائل مهم در طراحی است، به خصوص که در این خانه، معمار ژاپنی در سه طبقه، هفت تراز ارتفاعی را ایجاد کرده است که در شرایط عادی تامین نور این ترازها کاری سخت خواهد بود. بنابراین شرکت فلت هاوس تصمیم به شکلدهی به ساختمان به صورتی نامتعارف و منشوری و استفاده از پنجرههایی با فرمهای شکسته و با برشهایی در مقاطع مختلف ساختمان گرفت، بدین ترتیب که با نورگیری از بالا و بدنهها نور را به تمامی طبقات برسانند.
پنجرهها در معماری نور را به داخل فضا میآورند. فضای داخل را به جهان وصل میکنند. روزنی هستند به سوی جهان خارج از بنا. پنجرهها مجرای ارتباط جهان با یک بنای معماری هستند. اما جریانهای معاصر مساله را یک طور دیگر کرده است. پنجرهها و خیلی عناصر دیگر معماری امروز خودشان راه ارتباط معمارها با جهان خارج هستند. اصلا امضاهای معمارها در همین عناصر معماری معاصر است. پنجرههای بناهای معماری معاصر در کنار دریچهای به جهان بودنشان، روزنههایی به سوی افکار معمارهایشان هستند.
پیشتر حرکتهای جالب متعددی در تصویرسازی بناهای معماری جهان و حتی در داخل کشور دیده بودیم. اما مجموعه فدریکو بابینا با پرداختن به معماریها معاصر از طریق فرم پنجرههایشان و با شاخصهای متفاوت آن هم حضور تصویرسازی خود معمارها در قاب پنجرهها، مجموعه متفاوت و دیدنیست. بابینا با تمام این پنجرهها خودش هم یک ساختمان کامل ساخته است!
در این ویدئو اینفوگرافی جالب با ضربآهنگی حساب شده از A تا حرف Z معماران مشهور دوران معاصر و مطرح ترین بنای اونها که جنبهای آیکونیک هم در تاریخ معماری مدرن پیدا کرده به همراه اطلاعاتی در مورد شخص معمار و بنای مورد نظر نظیر ملیت معمار و محل ساخت بنا معرفی میشه.
طراحان با اضافه کردن حرکاتی جذاب و مرتبط با سرگذشت هر بنا به آیکون طراحی شده برای اون، یک دور کامل تاریخ معماری مدرن و معاصر مغرب زمین رو مرور میکنن؛ کاری که ما در حدود دو ماه و اندیه در لابهلای ورقههای کتاب ارزشمند لئوناردو بنهولو با نام تاریخ معماری مدرن در جلسات سری جدید حلقههای هنر انجام میدیم.