نیمه‌ی تمیز سورئالیسم در هنر به جای پرداخت‌های مسرفانه به مقوله‌های شهوانی و امیال نفسانی، در پی ایجاد سوال و ابهام و گاهی تعلیق در مخاطب از طریق رد تصویر‌های ذهنی معمولی زندگی و ایجاد امکان‌های بعید و گاهی نامانوس در ذهن ماست. بازی‌های هوش‌مندانه و گاهی اگرچه کاریکاتوری اما قابل پذیرش با واقعیت ملموس به ارائه صورت‌هایی متفاوت از واقعیت می‌انجامد که حتی در مواردی ممکن است رویه‌ای معمولی اما نادرست را به چالش بکشاند و از این منظر سورئالیسم تمیز چه بسا بتواند کمکی شایان به رشد ما باشد.

جوزف کولاروسو در مجموعه «بعید» خود، با ارائه صحنه‌هایی نا‌آشنا از زندگی معمول، به قول خودش تصویر زندگی‌ بی‌جان سورئالی را نمایش می‌دهد که چندان هم غیرممکن نیست. چه بسا اگر جور دیگری به پیرامون‌مان نگاه کنیم، همه چیز جور دیگری بشود.

 بهترین نگاه به این گونه آثار می تونه این باشه که بگیم چنین آثاری با کشف جلوه‌هایی نو از چیزهای معمولی و ساده، با بروز چیزهایی غیرعادی از دل چیزهایی عادی، ما رو به کشف ایده های نو و جهان‌های نو فرامی‌خونن و حتی نوعی تمرین ذهنی هستند برای مخاطب...

غالب کارهای این مجموعه توسط kevin van aelst به روش digital c-print ایجاد شدند که در اون با وجود اون که اثر از محتواهای دیجیتال تولید شده اما طی فرآیندی مشابه چاپ عکس آنالوگ چاپ می شه و محصول عکس‌هایی فوق‌العاده واقعی در رنگ و نور و کنتراست و ... خواهد بود.