- ۰ نظر
- ۲۹ دی ۹۲ ، ۱۸:۲۴
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
برخی از هنرمندها بیشتر از جوهرهای هنری، روی انجام کارهای متهورانه برای ابراز وجود هنری خودشون حساب میکنن.
این طور افراد بیشتر به درد کتاب گینس می خورن تا گالریها و یا محافل هنری؛ اما به هر تقدیر نمیشه نادیده گرفت دقت و فن بالایی که این جناب رودریگرز به وسیلهی اون تونسته یک چنین اثر بزرگ مقیاسی رو در روی زمین ایجاد کنه؛ و البته نحوهی تعریف سایه روشنها در کار هم قابل توجهه.
یک رنگین کمان مصنوعی !
رنگین کمانی که دور تا دور این ساختمون روزی دوبار هر بار به قدر پانزده دقیقه شکل می گیره. به لحاظ فنی کار سختی انجام شده و به لحاظ هنری کاری فوق العاده....
اما
کم پست هایی این جا با هم ندیدیم که هر کدوم به نحوی دست برد به محدوده قدرت الاهی (در پهنهی توانایی ها و اندیشه های جهان سنت) به حساب میامدن.
نمی خوام بی دلیل بگم این ها به این قصد این کارها رو میکنن. دارم از امری ناخودآگاه حرف می زنم به نوعی....
به شخصه فکر می کنم این ها آخرین تقلاهای بشریه انگار...