یه موزه جنگ در تهران داریم، در مجموعه سعدآباد، که ادوات جنگی زمان قاجار و پهلوی رو به صورت مجموعه شخصی شمس پهلوی به نمایش گذاشتند. سوای این که ادوات قدیمیه و با مخاطب رابطه برقرار نمی کنه، خشک و بی روح چیده شدند به طوری که در برخورد با یه توپ جنگی اگر خنده ت نگیره مطمئن باش رعب یا تشویشی تو دلت ایجاد نمی شه! این فقدان هنر چیدمانه!
چیدمان اون چنان در هنرهای فضاسازانه و در عرصه یک اثر هنری اهمیت داره، که گاهی تمام بار حس و بار انتقال معنا بر دوش چیدمان قرار می گیره.فیونا بنر در موزهی هنرمدرن انگلستان با چینش متهورانه و عالی چند جنگنده ببینین چه طور احساس تعلیق و ترس و خشونت و ناملاطفت جنگ رو در چند پرده انتقال داده...
- ۰ نظر
- ۱۲ آذر ۹۰ ، ۱۰:۵۴