مجموعه «تصویرسازی‌های مطبوعاتی» عرفان محمدی‌آذر در سیزدهمین جلسه حلقه هنر نمایه شد. توضیحات خوب محمدی‌آذر در مورد تصویرسازی مطبوعاتی، روند و اجرا و مشکلات و فرصت‌ها به خوبی برای تازه‌کارها درس‌آموز بود. خود تصویرسازی‌های محمدی‌آذر هم حال و هوای خاصی داشت. سفیدخوانی‌های حساب شده، کاربرد و هم‌نشینی معقول رنگ‌ها، ترکیب‌بندی‌های متنوع و البته استفاده از تکنیک‌های مختلف نقاشی در خلق آثار از شاخصه‌های نقاشی‌های محمدی‌آذر بود.

در این پست سه داستانی را که محمدی‌آذر در حین نمایش تصاویر آن‌ها در حلقه هنر تعریف کرد با هم می بینیم. داستان خرگوشی که با پی‌بردن به این که فرزندخوانده -و نه فرزند واقعی- پدر و مادر گاو خود است از خانه فرار می‌کند و بعد تلاش می‌کند تا خود را شبیه پدر و مادر خود یعنی یک گاو کند! داستان ضرب‌المثل شتر دیدی ندیدی و آن سه برادر تیزهوشی که شتری را بدون دیدن توصیف کرده‌بودند و همین به دردسر انداخته بودشان و داستانی از روباه و خروس.

همون طور که می دونین مجله و نشریات معتبر در دنیا هر کدوم با نگاهی خاص به انتخاب و گزین عکس های برتر می پردازن و اصلا چاپ یک عکس در برخی از این نشریات گاهی اعتباری ویژه به اون عکس می ده. یکی از مهم‌ترین نشریات از این منظر، نشریه‌ی نشنال جئوگرافیکه که خب با روی‌کردی زیستی-جغرافیایی به زمین انسانی و طبیعت زمین و حتی کیهان نگاه داره و به طور مستمر چاپ می شه.

برخی از عکس‌های برتر نشنال جئوگرافیک 2011 رو این جا با هم ببینیم.