- ۰ نظر
- ۲۹ اسفند ۹۴ ، ۱۹:۳۸
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
آدمی موجود بسیار عجیبیست. موجودی پیچیده که لایههای متفاوت اندیشه و احساس حجابی در راه شناخت دقیق اوست.
آلدو تولینو، هنرمند اتریشی با تلفیق ورقههای تاشده هندسی و پرترههایی انسانی، به الگوهایی بدیع دست یافته است که ضمن تبدیل کاغذهای تاشده ساده به آثار هنری پیچیده، اشارهای به تودرتو بودن و ناشناخته بودن شخصیت آدمی دارد. هر کدام از کارهای تولینو القای یک حس انسانی را برعهده دارند که این مهم از پس تاشدگیهای متنوع و متفاوت با روحیات مختلف در ترکیب با پرترههای متوع انسانی به خصوص با محوریت چشم انسان به عنوان یکی از تاثیرگذارترین اندام چهره انسان در القای احساسات، به دست آمده است.
طراحی یک مدول هوشمندانه و ترکیبهای ممکن اون میتونه دست طراح رو برای ساخت فضاهایی وسیع با تنوع بالای فضایی و کاربردی باز کنه. در واقع طراح با صزف وقت کافی برای طراحی مدول و مطالعه و امکانسنجی لازم پیرامون قابلیتهای مدول در استقرار و ترکیب و .... تا حتی در تصویرسازی و الگوهایی که مدول به لحاظ بصری منجر به خلق اونها میشه، در مرحله خلق فضای غرفه با دستی باز و به صورت دست آزاد میتونه فضا اتود کنه! :)
در این غرفه طراحان با طراحی مدول کوزههایی هندسی از گل رس که امکان ترکیب و استقرار ساده اما متنوعی هم دارن تونستن فضایی متفاوت و عملکردی و در تناسب با بافت طبیعت ایجاد کنن. انگار میکنی که در بین هزاران گلدون گیر اوفتادی!
دقت و تمرکز و جستجوی اوزوکین در ساختار و عجایب دنیای دانه های برف، ما رو به درکی ناب و جدید از واقعیت این دانههای کوچیک اما پر رمز و راز دعوت میکنه. این مسئولیت هنره؛ که ما رو به درکی ناب از واقعیت ها و حقیقتها نزدیک کنه.
شاید خیلی ها در کتابهای علمی به ساختار بلوری دانه های برف پی ببرن اما هیچ کتاب علمی مثل یک مجموعه عکس به مثابه یک اثر هنری نمیتونه این قدر از نزدیک ما رو به کشف و گونهای از شهود از واقعیت زیبایی نهفته در این ساختارهای شگفت ببره.
مجسمهوارهایی که به دست توانای خالق هستی، شکل گرفتند...
این مجموعه گرافیک متحرک که حال و هوایی اثیری و ماورای مادی داشت رو به صورت یک آلبوم در پلاس هم منتشر کردم.
فرمهای هندسی خلاقانه ای در برخی موارد داریم و البته به مدد نور و رنگ و چرخش و ... فضایی بی نهایت و حال و هوایی غیرمادی
کی می شه یک جوون مرد تو ایران خودمون کارگاه در ابعاد وسیع برقرار کنه و الگوهای سنتی و هندسی فخیم خودمون رو به صورت محصولاتی صنعتی و قابل کاربرد در ابعاد وسیع معماری، تولید کنه و روحی تازه به کالبدهای بی روح معماری هامون بدمه.؟
می دونین، حالا خیلی ها این رو نمی گن اما اگه تاریخ هنر و معماری این سرزمین رو مرور کنین هم می بینین که هرجا نگاره ها و الگوهایی رایج شدن از این بوده که کارگاهی یا هنرمندی بزرگ در اون پهنه جغرافیایی دست به کار تولید اون دیتیل خاص بوده. مثلا در یک دوره خاص در معماری ناحیه ای خاص می بینیم که نرده های چوبی عالی با طرحی خوب به کاربرده می شده و بعد می بینیم ناشی از حضور یک سنت خاص چوب سازی و متاثر از حضور هنرمند یا صنعت گری خاص بوده.
به شخصه فکر می کنم فقدان ارزشهای هنری در اطراف ما امروز بیش از هرچیز ناشی از عدم حضور این طور موثرهای تولیدیه...
چندسالیه هرچند ساخته های بشری در حاشیه همین خلیج همیشه فارسمون هر روز پررونق تر از دیروز بوده اما از حیث حرف داشتن در وادی معماری، هرسال بدتر از سال قبل بوده.
بناهای عظیمی ساخته می شن این سالها که هیچ نبودن! نه حرفی نو در معماری، نه ظرفیت نمادسازی جدید نه حتی هندسه و فرمی زیبا و دلنشین!
برای همینه که باید بهمون حق بدین وقتی این ساختمان اصلی الدار رو در دبی می بینیم ذوق کنیم و بگیم هنوز هم کارهای فخیمی می شه انگار!
یک معماری هندسی و در عین حال پرشور و شر که سازهای حساب شده و ویژه داره و به شدت ظرفیت نمادین شدن در اون هست و اگر به جای هیئت مدیره شرکت ولکسواگن بودم شاید دفتر کار اصلی م رو به دبی انتقال می دادم و این ساختمان رو می خریدم!!! از بس که می تونه انتزاع لوگوی این شرکت در زبان معماری به حساب بیاد!
یک بنای اقامتی فوقالعاده دیدنی که با هندسهای بسیار ساده و صریح، با بازی خیلی خوبی که با سطوح در ارتفاع و روابط میون اون ها برقرار کرده، به بنایی متفاوت تبدیل شده.
چینش عناصر پلان خیلی هندسی و ساده هستند اما در عین حال پرداخت خوب متریال و هماهنگی موجود در اجزا کسالت و ناشادابی رو از بنا گرفته.
در عین حال نوع هماهنگی بنا با بستر ساحلیش فوق العاده قابل ستایش و درس گرفتنه
چقدر خوب و ساده بود این ایده و این لوستر؛ یعنی یک دنیا خوشم آمد از ایده ای این طور ساده و بی ریا و سهلالوصول.
قامت و هیبت لوسترهای آن چنانی رو هم داره :)
فقط باید مواظب بود که نزنیم بشکنه. این بار فقط شیشه خورده نیست که می ریزه روسرتون. فرش خونه هم رنگی می شه و سرتون به باد می ره احتمالا.... :)