طراحان ژاپنی برای یک خانه‌ی مسکونی در شهر آنجو ژاپن، فضایی شبیه به ایوان‌های ایرانی طراحی کرده‌اند. البته این شباهت نه از لحاظ چهره و ظاهر بل‌که از نظر کارکرد و الگو به وجود آمده است. آن‌ها به جای تعریف یک لبه میان فضای درون و بیرون خانه، فیلتری بینابینی را در نظر گرفته‌اند تا علاوه بر اتصال این دو فضا به یک‌دیگر، عمل‌کردهای مهمی را نیز به این بنا اضافه کنند. ایجاد این فضای نیمه‌باز امکان فیلتر شدن نور با سلسله مراتبی مشخص را می‌دهد، علاوه بر این چنین کیفیت فضایی آن را برای کارکردهای جمعی نیز مناسب کرده است. شاید وجه ممیزه‌ی این طرح را بتوان در یک‌پارچه بودن حجم کلی ساخت‌مان با وجود این تنوع دانست، هم‌چنین پیوسته‌گی محسوسی که میان فضاهای گوناگون با امتداد بصری ایجاد شده است. 

 یکی از کارهای برتر 2011 بود در عرصه غرفه سازی و از بابت فرم پردازی و کیفیت و نحوه‌ی ساخت کاری قوی به شمار میاد.
از این حیث که با چوب چنین انحنایی رو درآورده و با محصورکردن‌ش در قاب مستطیلی سعی کرده تا از قهقرای برخی از این نوگراها فاصله بگیره
چنین ساخت (fabrication ) خوبی لاجرم محصول صنعتی بالا و ماشین‌هایی دقیق و البته روند اجرایی جا افتاده ست البته
و نکته حائز اهمیت دیگه در این کار، کنتراست‌ش با محیط اطراف و نشستن‌ش در زمینه.