در بعضی افسانه‌ها زندگی انسان‌های نخستین را به روی درختان و مانند حیوانات تصویر می‌کنند. هرچند این تصویر از ابتدای زندگی بشر هیچ اصالتی ندارد و اصولا آن‌چه دانش‌مندان غربی تلاش‌ دارند به زور هم که شده صحیح جلوو بدهند، مدت‌هاست از درجه اعتبار افتاده است اما سودای زندگی بر روی درخت حتی برای بشر جدید هم خیلی زیبا و دوست‌داشتنی‌ست. در زندگی روی درخت یک جور حس یکی‌شدن با طبیعت وجود دارد که بشر صنعتی در کنتراست با زندگی ماشینی خود به صورت فزآینده‌ای به این احساس نیاز دارد. برای همین مسابقاتی نیز گاه‌به‌گاه معطوف به حل این مناقشه برگزار می‌شود.

دفتر طراحی پندا در طرحی که برای مسابقه‌ای با همین موضوع ارائه داده است با استفاده از ترکیب یک سازه‌ی مثلثی بومی امریکای لاتین با استفاده از پروفیل‌های چوب بامبو و ترکیب توسعه یافتنی مدولارها در راستای ایجاد یک فضای مسکونی روی درختان تا چندین طبقه فضای معماری، به نوعی تصور ما را از خانه درختی توسعه داده است. خانه‌های درختی آینده می توانند در عین ترکیب‌شدن با درختان سازه‌هایی محدود و یک طبقه نباشند.

معمولا به کمپ‌ها به عنوان یک سرپناه موقت و تامین کننده‌ی نیازهای اولیه نگاه می‌شود. کم‌تر دیده‌ایم که یک چادر مسافرتی یا کمپی قابل حمل، هنگام استفاده گزینه‌های مختلفی را پیش روی ما بگذارد و یا ایده‌هایی معمارانه در خود داشته باشد. در این کمپ دایره‌ای شکل، طراحان با ایجاد  دو نیم دایره امکان انتخاب بین حالات گوناگون را به کاربر داده‌اند. فرم نیم‌دایره علاوه بر دفع راحت‌تر باد، با از بین بردن امتداد دید در درون خود، به خلق مکان‌های شخصی و دنج‌تر نیز کمک می‌کند. هم‌چنین خطی بودن و قابلیت چرخش این محصول به آن امکان خلق فضاهای معمارانه با کاربری‌های گوناگون داده است. مثلا در حالت s شکل، این کمپ می‌تواند دو محوطه مجزا را در دل خود ایجاد کند.

می‌شود ساده نگاه کرد، شاید هم گاهی اصلا باید ساده دید. مثلا وقتی به کوهستان می‌روید و نمی‌توانید آن طور که فکر می‌کنید نیاز است با خود وسایل حمل کنید، این طور وقت‌ها که هم نیاز هست و هم محدودیت هست، ایده‌های نابی به ذهن می‌رسد که عصاره‌ی نیاز و فکر طراح است. همه چیز به قدر کفاف و احتیاج!

طرح مدولار این چادر مسافرتی چنین چیزی بود. در کمال سادگی ولی پاسخ‌گو و با قابلیت‌های ترکیبی جالب توجه.

استفاده از پوشش های چادری در نقش دیوار و جداره‌های پیرامونی بنا با همون منطق انحناهای دوگانه لازم برای سازه‌ای عمل کردن این پوشش ها...

فکر کنم فصلی نو در نحوه‌ی استفاده از این پوشش ها باشه چنین کاری

 طرح یک پناه‌گاه کوهستانی هوش‌مندانه که به نوعی توسعه یافته‌ی الگوی مسکن اسکیموها (ایگلو) هست. پوسته ای نایلونی که از الگوی تداخل فرم‌های مطلوب باربر گرفته شده و به طور عجیبی با الگوی طبیعی پوست کرم ها و توزیع تنش درون اون ها  تناسب داره، باد می شه و با پاشش آب در دمای زیر صفر کوهستان بر روی اون، یک لایه ضخیم یخی با الگویی ارگانیک و باربر ایجاد می شه  که به خوبی می تونه کوه‌نورد رو از وضعیت های نابه‌سامان جوی و دمایی حفظ کنه.
جا هم خیلی کم می گیره تو کوله!