تا هنوز بازار طراحی تقویم‌های دیوار در یانون‌دیزاین از حرارت نیافتاده است بد نیست این اثر متفاوت را هم با هم ببینیم. استودیو سنگاپوری pattern matters و طراح گرافیک آن سیانگ چینگ که تمرکز کاری خود را بر طراحی و تولید الگوها قرارداده اند، مجموعه ۱۲ تقویم دیواری را طراحی و عرضه کرده‌است که به طور متفاوتی -با وجود کاغذی بودن- به صورت ماشین‌هایی با رفتارهای ماشینی عمل می‌کنند و کاربر می‌تواند به صورت اینتراکتیو و تعاملی ماه میلادی خاصی را که آن تقویم برای آن طراحی شده است پشت سر بگذارد.

کاربرد با تقویم و برنامه‌ریزی ماهانه خود درگیر می‌شود و بازی می‌کند و به نوعی در مدیریت زمان و گذران تاریخ سهیم خواهد شد. در این ماشین‌های ساده کاغذی، کاربر گاهی با چرخاندن چرخ‌دنده‌ها یا دیسک‌ها به دور محوری خاص و یا چرخی مارپیچی  و ..... در طی کردن ماه تقویمی سهیم می‌شود.

طراحی یک گل‌گیر دوچرخه به صورتی که کم‌ترین فضا را اشغال کند و مزاحمتی برای کاربر ایجاد نکند و به راحتی نصب شود و یا برچیده شود. پاسخی که طراح در طرح گل‌گیر موس‌گارد به نیازهای مورد نظر داده است بسیار هوش‌مندانه است. استفاده از متریال لاستیکی منعطف که با ایجاد تنشی خاص در آن  -ناشی از نصب آن بر روی بدنه دوچرخه- شکل خاصی که مناسب عمل‌ گل‌گیری ست را به خود می‌گیرد و با حذف تنش می‌توان گل‌گیر را به صورت رول جمع کرد

مجموعه عکس گودال تاریک با یک فن نوآورانه و در پس یک نگاه زیبا خلق شدند. عکاس با آغشته کردن یک محور چرخنده به رنگ‌های مایع و چرخوندن محور با سرعت بالا در زیر نورپردازی حساب شده و عکاسی از محور در راستای طولی اون، در کنتراست با شراره‌های رنگی، از گودالی سیاه و تاریک پرده برداشته؛ شاید اشاره‌ای به سیاه‌چاله‌های عظیم خلقت و تراوش امواج نوری خاص از پیرامون حریم اون‌ها......

کانسپت این ساعت که البته معلوم نیست منبع تامین انرژی مورد نیازش رو چه و چه‌طور دیده به مانند یک حلقه انگشتریه. در واقع شما به جای اون که ساعتی رو به دور مچ‌تون ببندین اون رو روی حلقه‌ی انگشتری خودتون دارین و عمل نمایش ساعت رو هم سه رینگ موازی که هر کدوم به نشون دادن ساعت و دقیقه و ثانیه اختصاص دارن بر عهده دارند.

قبلا هم این‌جا گفته بودم که علاقه م به طراحی‌های مربوط به دوچرخه رو نمی‌تونم مخفی کنم و این بی‌شک برآمده از سبک زندگی امروزم هم هست :) دوچرخه‌سواری همیشه با خودش مشکلات سوراخ شدن و مستهلک شدن و نیاز به تعویض لاستیک و حتی تنظیم‌ باد چرخ داره که گاهی مخصوصا وقتی دوچرخه سواری تفریحی نباشی و کارت لنگ دوچرخه باشه سخت اذیت‌ت می‌کنه.

برایان راسل با ارائه طرحی نوآورانه از گونه ای تایر بدون لاستیک و تیوب که ترکیبی سازه ای از فیبر کربن و رشته های لاستیکه تونسته به تمام این مشکلات پایان بده. ترکیب طوری طراحی شده که متناسب با بسترهای متفاوت تنش بین اجزایش قابل کنترل و تغییره و جریان هوا هم از بین‌ش در حال حرکته. البته برای جلوگیری از ورود گل و لای هم لای قطعات می تونه با غشایی نازک از کناره ها مسدود بشه.

 همیشه یکی از معضلات دوچرخه سوارها بوده؛ رکاب زنی در شب و در خیابون های شلوغ به طوری که همیشه ترس ندیده شدن توسط راننده های ماشین ها هست. خود من هم این معضل رو بارها تجربه کردم.
مشکل این جاست که چراغ های باطری ای یا دینامی کوچولو هیچ وقت نمی تونه امنیت خاطر لازم رو تامین کنه چون حجم نامتعارف دوچرخه با یک چراغ کوچیک به چشم راننده ها نمیاد و اون ها در کل خیلی دستشون نیست دوچرخه چند متر عقب و جلوی رکاب زن هنوز ادامه داره و ...

این اتود نوآورانه و پیش‌رو که اتفاقا جایزه مسابقه طراحی هم برده به خوبی تونسته هیکل دوچرخه رو در شب برای سایر راننده ها مشخص کنه و درکنارش به دوچرخه حال و هوایی دیگه داده

 چرخیدن این دیسک منجر به ایجاد انیمیشن واره‌هایی می شه که احتمالا در نگاه اول نتونین تصور کنین حرکت‌هاش رو...

به نظرم این چنین ایده ای می تونه در ابعاد بزرگ و اصطلاحا شهری به ساخت تابلوهای تبلیغاتی نوآورانه و کم هزینه ای تبدیل بشه که اتفاقا برای القای برخی پیام‌های خوب هم بشه ازشون استفاده کرد.

طرح جالبی بود. هم بهره گیری ش از الگوی طبیعی خرطوم فیل! هم چند راه‌کاری که برای حملش درنظرگرفته.
الان این چنین ایده و بهره‌برداری از طبیعت جزو رده طراحی بیونیک دسته بندی می شه آیا؟!

 می گن اولین انیمیشن جهان مال ایرانی هاست که روی فلان کوزه گرفتن فریم فریم یه حرکت رو درآوردن.
بی خود می گن! :) اون انیمیشن نیست گرچه نگاهی نزدیک داره اما یادگرفتیم فکر کردیم مصادره کردن برخی اسم ها مثلا فخری داره برای ما. در حالی که اصلا معلوم نیست انیمیشن مگه فخره که می گیرین اسم اون اثر هنری چندهزاره رو می ذارین انیمیشن ؟ :)

بگذریم. این بنده خدا گرفته با درست کردن یک دیسک و نصب او روی چرخ دوچرخه، ایده ی تولید انیمیشنی کوتاه رو با چرخش مدام چرخ دوچرخه داده. کار کار جالبیه و می تونه برای برخی مفاهیم خوب اجتماعی و مردمی هم مورد استفاده قرار بگیره