امسال چهاردهمین سوگ‌واره هنر و حماسه هیئت هنر در دانش‌گاه هنر و به دست دانش‌جویان و دانش‌آموخته‌گان هنر دو دهه اخیر هنر کشور برگزار می‌شود. از هیئت هنر و فضاسازی‌ها و تولیدات تصویری و تجسمی آن در یانون‌دیزاین زیاد حرف زده‌ایم، اما در این پست بنا داریم برند تولیدی آثار هنری هیئت هنر یعنی موکب را با هم ببینیم. موکب مجموعه آثار هنری و به خصوص هنر هیئتی رشد یافته در این سال‌ها در هیئت هنر است که با اظهار علاقه مخاطبان هیئت هنر کم کم به یک جریان تولیدی هنری جدی تبدیل شده است.

محصولات موکب و به خصوص کتیبه‌های آن که نوعی جریان‌سازی جدید و تحولی در هنر عاشورایی به حساب می‌ایند از سادگی‌ و خلوصی مستحکم در طراحی و ارائه برخوردار هستند. محوریت و پرداخت خوب خط در این کارها موجب شاخص شدن آثار موکب در بین آثار مشابه معاصر خود شده است. کاربرد نگاره‌ها و موتیف‌ها هم در کارهای موکب هرچند گرافیکی و رایانه‌ای شده‌است اما کماکان دوست‌داشتنی‌ست. موکب با نوآوری‌های فرمی نخستین خود توانست یک جریان جدید در هنر عاشورایی را ایجاد کند؛ امر مهمی که در ادامه با پرداخت جدی‌تر به محتوا اگرچه خلاهای محتوایی را هدف گرفته است اما نوآوری‌های فرمی و کارکردی را به حاشیه برده است. ورود موکب به عتبات مقدس کربلا و هیئات بزرگ حالا وظیفه نوآوری و روزآمدی هنری و فرمی را برای موکب دوچندان کرده است. یک جریان مولف تنها زمانی می‌تواند به حیات پویای خود ادامه دهد که جایگاه و نقش خود را دقیق‌ و به موقع بشناسد...

به زودی در یانون‌دیزاین در مورد جایگاه و نقشی که هیئت هنر و شاید موکب در کلان هنر عاشورایی در ایران (گذشته و آینده) بازی می‌کند خواهم نوشت.

«کتیبه‌ها تشنه‌ی نام تواند...»

کارگاه دو روزه‌ی آموزش خط کوفی، توسط استاد موسوی جزایری، مولف دانشنامه خط کوفی، در دانشگاه‌های هنر و تهران برگزار می‌گردد.

مفاهیم پنهان کتیبه‌ها در معماری اسلامی
یانون‌دیزاین - نوشین ناگهانی (دانش‌جوی کارشناس ارشد معماری؛ دانش‌گاه تربیت مدرس)
———-

 چند روز پیش در رسانه های جمعی صحبت هایی از حجت الاسلام و المسلمین قرائتی منتشر شد که انتقادهایی به جا و خوب از روند مزورانه و مسرفانه تبلیغات دین و فرهنگی بود. از جمله این انتقادات، انتقادی مهم در باب پرهیز از اسراف و تجمل در ساخت مساجد و هنرهای وابسته به آن بود که آقای قرائتی با بیانی جالب -مانند همیشه- گفته بودند: "اینکه بودجه صرف نمایشگاه قرآن یا فلان کاشی‌کاری می‌شود که خط آن را هیچ جنّی نمی‌تواند بخواند، چه بهر‌ه‌ای برای اسلام دارد؟! " +
اگرچه روی اصلی این سخن با اسراف و در نهی از اسراف است و سخنی حق و حتی به نوعی درد امروز معماری مذهبی-اسلامی ماست، اما برداشتی دیگر از این صحبت‌ها ابهام‌هایی در زمینه ارزش‌های هنری نهفته در آثار معماری اسلامی نظیر کاشی‌کاری ها بوجود می‌آورد و پرسشی مهم را مطرح می‌نمود که به راستی اهداف نهفته در کاشی‌کاری ها و خوش‌نویسی کتیبه‌های اسمای الاهی در مساجد و مراکز مذهبی جهان اسلام چه بوده است و امروز در عصر جدید چه باید کرد؟

 در نمای این ساختمون یک نکته جالب بود و یک نکته شرم‌گینانه!

نکته جالب وجود گلدان‌هایی در نما بود که با وجود نظم هندسی خشک و خالی شون عنصری سبز و طبیعی هستند و غنیمت به حساب میان!
اما نکته شرم‌گینانه،توجه به قامت کوتاه شده بشر در این کاره. یه زمانی بشر تصویر اساطیر و پهلوان‌های عموما اخلاقی آیینی شون یا روایت وقایع مهم عالم رو بر سطوح معماری اطراف‌شون منقوش می کردند تا تثبیت کننده و جاعل امری حقیقی باشند؛ اما این نما، مدولار تصویرسازی ای بچه گانه ست که هیچ معنای حقیقی در زندگانی نداره.... امان از کوتاهی قد تمدن اخیر بشری...