خیلی‌ها به ترکیب کی‌بردشون علاقه‌ای ندارن. به چینش دکمه‌ها و حروف و هندسه اون‌ها. بازار هم نمی‌تونه تنوع کافی برای پاسخ‌گویی به همه سلیقه‌ها رو داشته باشه. در چنین وضعیت‌هایی این طور کانسپت‌ها به کار میان.

شخصی‌سازی جوابیه که در مقابل سلطه‌ی صنعت بر زندگی ما آدم‌ها در عصر صنعتی امروز داده شده. کانسپت یک کی‌برد مدولاره که دکمه‌های اون رو می‌تونین مانند یک جورچین هر طور مایلین به هم متصل کنین. حتی می‌تونه مایه بازی و تفریح هم باشه!  

ایده یک کی‌برد کاربردی و ساده که میان‌برها رو در هنگام کار با هر برنامه تخصصی متناسب با اون برنامه نشون می‌ده. گرچه حرفه‌ای‌ترها در مورد کار با میان‌برها به نوعی ناخودآگاه می‌رسن اما به نظرم حتی برای اون‌ها هم دیدن آیکون‌های آشنای میان‌برها روی دکمه‌های کی‌برد هرازچندگاهی موجب تمرکز و سرعت بالاتر خواهد شد.

کانسپت کاربردی و خوبیه.

بچه های این دوره زمونه خیلی زیاد وابسته به بازی‌های کامپیوتری هستند. معمولا پسربچه‌ها به سمت بازی‌های جنگی و پرهیجان می‌رن و گاهی در برخی از اون‌ها غرق می‌شن. پدر و مادرها هم معمولا توجیه نیستند که با دراختیارگذاشتن این بازی‌ها در دست بچه‌ها اگرچه از شر شلوغ‌بازی‌های اون ها خلاص می‌شن و می‌تونن به راحتی به کارهای شخصی‌شون برسن اما در واقع دارن فرآیندی خطرناک رو طی می‌کنن که در طی اون از بچه‌هاشون آدم‌هایی می‌سازن که بین طیف قاتل‌های حرفه‌ای یا بی‌رگ‌هایی که خون انسان براشون کم‌تر حرمت و احترام داره در جریانن. پدر و مادرها هنوز قبح این کار رو متوجه نشدن.

برای همین گرافیست‌های دغدغه‌مندی نظیر ملادن پنو که قبلا هم ازش مجموعه‌ی قدرت کتاب‌ها رو دیده بودیم، سعی می‌کنن با ارائه پرده‌هایی تکان دهنده این پیام رو به ما منتقل کنن. در این چند پرده طراح با اشاره به واقعیتی که در ذهن بچه در حال شکل گرفتنه و ارائه‌ای تکان‌دهنده از اون که در قالب پاشیدن خون‌هایی واقعی بر روی دست و بال بچه و وسایل بازی اون بازنمایی شده سخت آدمی رو متاثر می‌کنه و به فکر می‌بره.