معماری، با وجود جنبش‌های صنعتی دو سده اخیر و التزامات فنی متعددی که گاهی تعاریف آن را نیز چندگانه کرده‌است، هنوز به عنوان قالب هنری وسیعی که در قاب‌های محدود و نامحدود خود جلوه‌های گوناگون می‌سازد شناخته می‌شود. 

عکاس آلمانی ماتیاس هیدریچ با نگاهی گرافیکی به معماری، به انتخاب گوشه‌هایی از معماری‌ دست‌زده است که حال و هوای گرافیکی دارند. روحیه پلاستیسیمی حاکم بر عکاسی‌های هیدریچ که به انتخاب خلوص فرم و رنگ از میان گوشه‌گوشه‌های معماری رسیده است می‌تواند در پیش‌برد افق‌های هنری حاکم بر معماری و نگاه معماران نیز موثر باشد. شناخت این که چه ظرفیت‌های نابی در ترکیب‌بندی‌های معماری نهفته است از دیگر اهداف این تمرین و مجموعه عکس به شمار می‌آید.  

در طراحی معماری مبتنی بر هندسه‌ی راست‌گوشه همیشه بی‌استفاده بودن گوشه‌ها آزاردهنده بوده و هست. گوشه‌ها در گذشته محل تجمع آلودگی‌ها و حتی در برخی سنت‌های قومی نظیر فرهنگ یونانی و یا رومی محل تجمع نیروهای شر یا همان شیاطین قلم‌داد می‌شده اند. در فرهنگ‌های معماری اقوام اصیل سنتی نیز غالبا با راه‌کارهای گوشه‌سازی و خردکردن هندسه گوشه‌های فضای داخلی روبه‌رو هستیم.

با تثبیت جای‌گاه سازه‌های فلزی و بتنی در عصر مدرن در تمامی نقاط جهان، چه شهرهای بزرگ امروزی و تازه تاسیس و چه نقاط تمدنی اصیل سنتی نوعی معماری راست‌گوشه صریح آن‌چنان شیوع پیدا کرده است که معضل گوشه‌های بی‌استفاده امروز معضلی جهانی به شمار می‌آید. در اتودهای زیر چند تلاش غیرمعمارانه برای پاسخ‌گویی به این معضل همه‌گیر معمارانه مرور می‌شود.