خانه‌‌های جدید دیگر طاق‌چه‌های قدیمی را ندارند و ما وسایل تزئینی‌مان را معمولا یا روی میز می‌گذاریم یا به دیوار می‌زنیم. گل‌دان‌ها چه‌طور؟ اگر ما گل آپارت‌مانی داشته باشیم آن را کجا قرار می‌دهیم؟ گروهی از طراحان گل‌دانی را طراحی کرده‌اند که می‌تواند به سطوح محتلف بچسبد و وزن گل را تحمل کند. آن‌ها با الگوگیری از آناتومی نوعی قورباغه ، چهار پای بلند را برای این گل‌دان در نظر گرفته‌اند که می‌توانند با صفحات مکشی به سطوح گوناگون متصل شوند. البته طراحی این گل‌دان به گونه‌ای است که بر سطوح افقی هم قرار می‌گیرد. نمونه‌های اولیه این محصول با پرینت سه بعدی تولید شده و برای ورود به بازار، در صفحه‌ی کیک استارتر خود منتظر حمایت‌های مردمی است. 

بطری های پلاستیکی از بزرگترین اختراعات بشر و البته دشمن طبیعت اند! سالانه هزاران دلار صرف تولید و جمع آوری این محصولات شده و البته طراحان نیز همواره راهکارهایی برای بازیافت، جمع آوری و حمل و نقل این بطری ها دارند، راهکارهایی عموما برای یاری طبیعت در برابر پلاستیک. اما آیا می توان از پلاستیک برای حفظ و کمک طبیعت نیز بهره گرفت؟!

لیبرو روتیلو با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی گلدان‌هایی را طراحی کرده است که می توانند هر بطری را به رحمی برای طبیعت تبدیل کنند. این گلدان ها با طراحی سبک و با اشکالی هندسی قابل ترکیب با فضاهای مختلف هستند و دلیل دیگری برای آینده درخشان فناوری چاپ سه بعدی محسوب می شوند. طرح در یک فروشگاه اینترنتی برای فروش قرار گرفته‌اند.

یک مجموعه‌ی آش‌پزخانه به جای یک بانک قدیمی قرار گرفته و قرار است در آن تکنولوژی و آش‌پزی به هم بپیوندند. طراحان برای این آرمایش‌گاه و کارگاه که در آن بر روی پرینت سه بعدی مواد خوراکی مطالعه می‌کنند، به دنبال عنصری ویژه بودند که بیان‌گر هویت این مجموعه در برخورد اول باشد. تراس کنسول شده‌ای که به نظر کاربرد مشخصی ندارد برای این مقصود در نظر گرفته شده و نرده‌های در هم تنیده و عجیب آن، فعالیت تکنولوژیک کارگاه را فریاد می‌زنند. این مجوعه‌ی ورودی از ترکیب چوب و فلز ساخته شده که علی رغم تلاش طراحان برای عبور هنرمندانه‌ی آن‌ها از میان هم، هیچ‌گونه سنخیتی با هم نیافته‌اند. نرده‌های سه بعدی این تراس با تکنولوژی برش سی‌ان‌سی و روش‌های دیجیتال ساخته شده است. 

شرکت آدیداس قدم‌های ابتدایی را برای استفاده از پرینت سه بعدی در محصولات‌ش برداشته است. آن‌ها در نمونه‌های ابتدایی یک کفش ورزشی، سعی کرده‌اند تا کفی کفش را متناسب با پای نمونه و با احتساب نقاط فشار طراحی کرده و پرینت کنند. آدیداس قصد دارد با این محصول قدمی به سمت شخصی‌سازی در تولیدات‌ش بردارد، تولیداتی که به نظر می‌رسد فعلا ویژه‌ی قشری خاص و به طور ویژه ورزش‌کاران باشد، چرا که تولید به این شیوه در مرحله‌ی نخست ارزان به نظر نمی‌رسد. به این ترتیب با استفاده از اسکن سه بعدی پا و مدل‌سازی نوع حرکت ورزش‌کار، محل ورود نیرو به کفش محاسبه شده و می‌توان یک سازه‌ی بهینه را برای کف آن طراحی و تولید کرد. مصالح انعطاف‌پذیر موجود برای پرینت سه‌بعدی، امکان استفاده از این تکنولوژی را در محصولات تحت فشار ممکن کرده است.

از ویژه‌گی‌های منحصربه‌فرد گیاهان و درخت‌ها، قابلیت هدایت‌پذیری در مسیر رشدشان است. البته اعمال تغییر در نحوه‌ی رشد آن‌ها ممکن است بدون عوارض نباشد و دخالت بی‌جا تلقی شود. از طرفی ممزوج بودن زنده‌گی بشر ام‌روز با تولیدات صنعتی که با مواد طبیعیِ دگرگون شده و تغییر کرده ساخته می‌شوند، آ‌ن‌ها در بازگشت به طبیعت ترغیب می‌کند. گاویین مونرو انگلسی با ابداعی جالب از این ویژه‌‌گی استثایی گیاهان استفاده‌ای صنعتی گرده است. او با تعیین مسیر برای رشد درختان آن‌ها را وادار می‌کند تا پس از پیوند با یک‌دیگر یک صندلی چوبی بسازند! کاری که خود مونرو نام آن را پرینت سه‌بعدی طبیعت گذاشته است. او با کاشتن چهار نهال نزدیک به هم، آن‌ها را به وسیله‌ی بست‌هایی متصل به یک قالب فلزی حول قالب هدایت می‌کند و پس از اتصال درخت‌ها به هم و رسیدن به قطر کافی، صندلی‌ها وارد مرحله‌ی برداشت می‌شوند! و به استفاده درخواهند آمد. مونرو با این تکنیک مبل‌ما دیگری هم ساخته است. طبیعی‌بودن این روش قابلیت تنوع یافتن با انواع گیاهان و رشد دادن گیاه تا ابعاد مختلف را میسر کرده است. البته در این مراحل ابتدایی شاید محصول نهایی، دل‌پذیری یک مبل راحتی را نداشته باشد، اما به نظر می‌رسد با توجه به علاقه‌ی بشر به این ساخته‌های طبیعی در آینده شاهد موفقیت‌های بیش‌تری از این تکنیک باشیم.

 چینی‌ها اولین مجموعه آپارت‌مانی را با تکنولوژی پرینت سه بعدی ساختند. شرکت وین‌سان که پیش از این نیز رکورد ساختن ۱۰ ساخت‌مان دویست متر مربعی را در ۲۴ ساعت داشته است، این بار ساخت‌مانی ۵ طبقه را با این تکنیک و با ویژه‌گی‌های خاص به اتمام رساندند. آن ها با استفاده از مصالح بازیافتی و افزودنی‌هایی خاص، سفت‌کاری‌ و حتی تزئینات این دو بنا را توسط پرینت سه بعدی لایه به لایه ساخته‌ و آن‌‌ها را در قالب قطعات پیش ساخته در محل ساخت روی هم سوار کرده‌اند. بنا به گفته‌ی وین‌سان استفاده از این شیوه موجب صرفه‌جویی بالای پنجاه درصد، در هدر رفت مصالح، زمان پروژه و حقوق کارگران می‌شود. کار کردن با این تکنیک، شکل‌ دادن به مصالح گوناگون را آسان‌تر می‌کند و بنای ساخت‌مان‌ها را به شیوه‌ی پیش ساخته بیش از پیش امکان‌پذیر می‌کند. انعطاف پذیری و تسلط زیاد انسان بر روی این دست‌گاه امکان ساخت‌های طربف و ایجاد گشوده‌گی ها و بر‌آمده‌گی‌ها را به راحتی به طراحان می‌دهد. مثلا در همین ساخت‌مان‌ها شرکت سازنده برای عبور تاسیسات از درون دیوارها به شیوه‌ای کاملا طراحی شده در داخل دیوارها گشوده‌گی ایجاد گرده. علاوه بر این‌ها باید کم‌تر شدن خطرات و مزاحمت های کارگاه‌های ساخت‌مانی را به مزیت‌های پیش‌ساخته‌گی افزود.

کم‌کم با جا افتادن مقوله پرینت سه‌بعدی در عرصه غذا و خوردنی‌ها، پرینت‌ سه‌بعدی خدمات روشنی در این عرصه پیدا می‌کند نخست برخی رستوران‌های به‌روزتر با اضافه کردن دست‌گاه‌های پرینت‌ سه‌بعدی خدمات خاص غذایی می‌دادند و بعدتر هنرمندانی سعی کردند تا ظرفیت‌های این ورود تکنولوژی به عرصه آش‌پزی را آزاد کنند. حالا یک لابرآتوار شکر با ساخت قندهایی به صورت پرینت سه‌بعدی احجام پیچیده هندسی، کاربردی تجاری در عرصه خوردنی‌ها را از خدمات پرینت سه‌بعدی گرفته است. حالا قندهای گران پرینت‌ شده می‌توانند وجه تزئینی و تفاخری یک چای عصرانه ساده باشند...