معمولا در وادی هنرهای ناب هرازچندگاهی بروز خلاقیت و یا نبوغ یک کودک و عرضه آثاری خاص و متفاوت که محصول آموزش و تعلیم نیستند، خیلی خبرساز میشود. اما این روزها خانه هنرمندان میزبان بروز خلاقیت و نبوغ هنرمندی خداداد و تعلیم نیافته است که با وجود سرحالی کودک درون، چندان هم کودک نیست!
منور رمضانی یا همان ننه حسن پیرزن یا بهتر بگویم مادربزرگیست که با ارائه سبک و نگاه خاصی در نقاشیهای ساده و متفاوت خود این روزها میزبانی نگاه اهالی هنر و نقاشی را پذیرفته است. مهمتر از همه اینها برایم جالب است که حضور در خانه هنرمندان و قاطی شدن با جامعه هنر، ننه حسن را از ننه حسن بودن نیانداخته است. برخلاف برخی که سعی میکنند با کمک هنر برای خود هویتی و شانی بسازند، این ننه حسن است که به هنرش شان و هویت میدهد و این به واقع ستودنی ست.....