یانون دیزاین ... yanondesign

نگاهی روزانه به طراحی و هنر
نشریه‌ی ‌الکترونیکی روزانه؛ جسـتاری در هـنر و طـراحی
مشترک روزنامه یانون‌دیزاین شوید
پس از تکمیل فرآیند ثبت نام، ایمیل دریافتی را تایید نمایید.
تبلیغات

دوباره یانون‌دیزاین

قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت‌ شدن و خسته‌ شدن یانون‌دیزاین!

یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند. 

واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....

ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون‌ ماست.

برج آب‌شار / rAndom

سه شنبه, ۱۲ شهریور ۱۳۹۲، ۰۱:۴۵ ب.ظ

اگر دوران نهضت مدرن را دوران توجه به فضا در طراحی معماری و حاکمیت فضا بدانیم دوران معاصر را باید عصر طراحی رفتار در معماری دانست. شاید بهتر باشد بگوییم آن‌قدر تجربه‌ی متفاوت کیفیت‌های فضایی در سده اخیر و به طور جنون‌آمیزی رخ داده است که دیگر تجربه‌های فضایی ایستا جذابیت و ارضاکنندگی سابق را ندارند و طراحان برای آن‌که بتوانند هنوز برای مخاطبان خود حرفی برای گفتن داشته باشند نیاز به طراحی رفتارها و بالعرض طراحی فضاهای سیال و در کنش دارند. برای همین است که شاید ۳۰ هزار لیتر آب در دقیقه را پمپاژ کنند تا از ارتفاعی حدودا بیست‌متری در مقیاسی باورنکردنی به طور مداوم در هندسه‌ای نزدیک به معماری و در ترکیبی با معماری یک بنای سال‌خورده صنعتی آب‌شار کنند تا شاید کیفیتی از یک فضای سیال و یک رفتار جاری متفاوت را به مخاطب خود عرضه کنند.

این اینستالیشن-معماری قدرت‌مند در حاشیه‌ی یک‌ نمایش‌گاه سه سالانه در آلمان و در مدت محدود در ترکیب با یک کارخانه قدیمی متروکه ساخته شده است و در زمان برگزاری فستیوال مردم عادی می‌توانند به هر صورت که دل‌شان می‌خواهد از این اثر استفاده کنند... مناسب این روزهای گرم تابستان.

rAndom international build towering shower at ruhrtriennale

rAndom internationl tower instant structure for schacht XII
 
rAndom internationl tower instant structure for schacht XII
 
rAndom internationl tower instant structure for schacht XII
 
rAndom internationl tower instant structure for schacht XII
 
rAndom internationl tower instant structure for schacht XII
 
rAndom internationl tower instant structure for schacht XII
 
rAndom internationl tower instant structure for schacht XII
 
rAndom internationl tower instant structure for schacht XII
 
rAndom internationl tower instant structure for schacht XII
 
rAndom internationl tower instant structure for schacht XII
 
rAndom internationl tower instant structure for schacht XII
 
rAndom internationl tower instant structure for schacht XII

نظرات (۳)

بله دقیقا من هم با منشا انعکاس نیافتن آثار داخلی موافقم و مورد پاسخ شما رو قبل از نوشتن در نظر داشتم اما می خواستم یک طرفه و تند به قاضی برم و حرف خیلی ها رو که فکر مشابهی در مورد آثار داخلی و خارجی دارند که فلان کار ما چرا دیده نمیشه؟ با آلترناتیوهایی از مجال ها و روش های بروز آثار توسط شما آشنا کنم :))
منتظر بودم که شما نامی هم از حلقه هنر که پاسخ مناسبی برای این دعوای زرگری ما بود ببرید که واقعا یکی از راه حل های بسیار مناسب بازنمایی آثار داخلی است یا همین مسابقه خود سایت که بسیار کمک کننده هستند که بابت اینها باید از دست اندر کارانشان تشکر کرد.


اما درمورد آثار داخلی که نام بردم بله تا وقتی آثار هنرمندان داخلی نقد نشود و از زبان منتقدین به آنها هشدار داده نشود که آقا اون ماشین تایپ غول آسا که گذاشتی کنار خیابون تو مشهد یه کار لاس وگاسیه :) هیچ چیزی عوض نمیشه حتی اگر صد سال هم کاراشو نیاره بده به ما که نمایشش بدیم باز کار می کنه و بد کار میکنه منظور من بیشتر به این حوزه مربوط می شه که اگه کارا رو هیچ وقت نخوان ارائه بدن باید یه ساختار رصد گری داشته باشیم /


در مورد کار اتوبان مدرس چون حجم حدود 65هزارلیتر در دقیقه نیاز داشتیم که با فشار 5 bar رو به پایین پمپ شه تا آب کاملا ریسمانی و بدون انحراف شارش کنه پمپی خریداری شد که هزینه برق بالایی داره (مثل کار بالا) و از لحاظ حجم 3 برابر اثر بالا پمپ دارد ولی چون مانند دیگر آبنما ها شهرداری غیر از روزهای خاص خاموشش می کنه:)) خراب به نظر میاد


در مورد جانمایی هم خود شهرداری به جای چهار راه ولیعصر حاشیه اتوبان رو پیشنهاد داد که نکنه مردم عادی بتوانند به هر صورت که دل‌شان می‌خواهد از این اثر استفاده کنند... مناسب این روزهای گرم تابستان چون آب بازی محسوب میشه و پرونده دار!!   :))))

در ضمن خدمت رئیس خودم عرض کنم که رندوم اسم یک گروه طراحیه که قبلا هم ازش کار گذاشته بودید.
این گروه در سال 2005 به منظور طراحی فضاسازی هایی که باز تعریفی جدید و خاص از نور دارند توسط استوارت وود (stuart wood ) تشکیل شده است.
اطلاعات بیشتر در مورد گروه

و در اصل بنا به نوع آثار هنرمندان این گروه نوع برخورد با فضاسازی بالا باید از دیدگاه بازی با نور و طبیعت باشد و نه صرفا کشش رفتاری مخاطبان.
یانون‌دیزاین:
ممنون از نکته‌ای که فرمودید. عنوان پست اصلاح شد. 
هشدار!!!!!  این پست مقدار زیادی غلو دارد با احتیاط خوانده شود.

چقدر جالبه که شاید در بین کارهایی که بنده کمترین یا دوستان نازنینم درحوزه طراحی محیطی و منظر در پارک ها ، میادین ، بلوارها ، بزرگراه ها و پروژه های خصوصی از دفتر اسکیس هامون به مرحله اجرا رسوندیم کارهایی بودن که به مراتب از لحاظ اجرا ، ترکیب با فضای شهری ، ایده نوآورانه و حتی از لحاظ ابعاد به گواهی مسابقات و داوری طراحان شهری داخلی و بین المللی و به خصوص مراجع معاونت خدمات شهری کلانشهرهای تهران ، کرج ، مشهد و ... به مراتب از این جور کارها تراز طراحی بهتری میگیرند اما دریغ از یک انعکاس.

این روزها نمایشگاه بین المللی گل و گیاه و منظر کرج با تراز ارزشیابی بین المللی. با دو رتبه اول و چهارم از دانشجویان دانشگاه هنر در بین 30 اثر منظرسازی داخلی و خارجی....

پارسال و اوایل امسال کسب رتبه اول استقبال شهری از بهار در بین 150 شهر جهان از جمله برلین و آمستردام توسط مشهد مقدس با بیش از 100 اثر شهری از دانشجویان و طراحان داخلی... که تازه داره از تلویزیون پخش میشه

حالا ما به جای جستار و بازنمایی آثار ( و نه هی ... در کردن ) چیکار کردیم نشستیم پشت کامپیوتر و برای اثری که دو سال پیش در حاشیه بزرگراه مدرس بسیار با فکر تر و به لحاظ حجم 3 برابر این اثر بالا توسط یه تیم دانشجویی اجرا شده و امروز یک نمونه بسیار ضعیف ترش اون سر دنیا ساخته شده از واژگان قدرتمند ، هر صورت دلشان می خواهد و مناسب استفاده می کنیم.

همین کم کاری امثال ما و اضافه کاری خارجی هاست که باعث شد یکی از بهترین طراحان جوان منظر که از حضورش استفاده میکردیم امروز پروژه فضای سبز و طراحی محیطی دانشگاه کانبرا رو بر عهده بگیره و از ایران بره چون ما ( عموم ایرانی ها) بسیار غریب پرستیم و خودمون رو همچنان نمی بینیم و به دوش حموم مسخره اون ور آبی میگیم اثر قدرتمند و مناسب در صورتی که استانداردها رو با واژه سلیقه جابه جا میگیریم و میگیم نظر منه دیگه ...  ، تو هم نظر بده ...

لطفا برای ایجاد یک گفت و گو پاسخ بدید...
یانون‌دیزاین:
غلو که چه عرض کنم؟!
شلوغ بازی و احساسات شدید و البته خودباوری مفرط :-)  و البته خوش‌حال‌کننده. 

این که کارهای ایرانی‌ها انعکاس داده نمی‌شود دلیل غربی پرستی ما نیست.  دلیل تنبلی و لاقیدی خود طراحان ما در مستندسازی نکردن کافی از کارهایشان و عدم انتشار آن‌هاست. 
همین شما در مدتی که به قول خودتان از این دست‌آوردهای بزرگ طراحی دانش‌جویان و طراحان ایرانی با خبر یا حتی عضو همین جامعه طراحان بوده‌اید چه‌قدر منتشر کرده‌اید.؟؟؟ یا اگر هم جایی نشر شده چه‌قدر صحیح نشر شده و در معرض نقد قرار گرفته؟ 

اما وقتی مصادیقی روشن می‌آورید که بنده هم از کیفیت‌شان مطلع هستم دیگر حتی به خود بحث که ادعایی در وجود طرح‌های بهتر نزد خود ماست و این ادعا را مظهر به گواهی مسابقات و طراحان جهانی می‌دانید هم به شدت زیر سوال می‌رود. 
اگرچه طرح‌های خوش‌ساخت و پررنگ و لعاب و متفاوت نوروزانه و مناسبتی شهرداری مشهد در همان سال اول و به صورت خوبی در یانون‌دیزاین هم منتشر شد و غربی پرستی هم نکردیم اما به لحاظ هنری با ترازی پاپ و اصطلاحا لاس‌وگاسی در آن طرح‌ها مواجه بودیم و بی‌دلیل لازم نیست ستایش‌های کذا کنیم.... 
اما در مورد طرح به شدت احمقانه حاشیه مدرس (اگر درست فهمیده‌باشم و آن دروازه آبریز بزرگ را مورد نظر دارید) 
به نظرم مقایسه‌ی ناروایی ست. 
طرح دروازه آبریز مدرس را باید نتیجه بی‌فکری، بی‌مسیولیتی و عدم شناخت درست طراحی و اجرا دانست. 
طرح تنها در میانه اتوبانی سرسام‌آور و پرتردد به نوعی اجرا شده است که هیچ دسترسی انسانی حتی به منظور رسیدگی فنی نیز ندارد و تنها اتومبیلهایی عبوری برای ثانیه‌هایی با آن درگیر می‌شوند.  همین هم می‌شود که ساعت‌های زیادی در سال خاموش و از کار افتاده است.  عدم محاسبه دقیق شارش آب یا هر مشکل دیگر خیلی زود طرح را به دروازه‌ای حجیم با تارهایی نیمه شفاف و مصنوعی تقلیل داده و هیچ روحیه‌ی شادابی برای دروازه به جا نمی گذارد. طرح فاقد فضاست و در بهترین حالت تنها یک مونومان شهری خوش‌ساخت می‌توانست باشد که البته نشد..... 

خودباوری خوب است. اما نتیجه خودباوری بی‌بنیان جز راضی شدن به کم‌ها و نشستن نیست.... 

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی