اگر دوران نهضت مدرن را دوران توجه به فضا در طراحی معماری و حاکمیت فضا بدانیم دوران معاصر را باید عصر طراحی رفتار در معماری دانست. شاید بهتر باشد بگوییم آن‌قدر تجربه‌ی متفاوت کیفیت‌های فضایی در سده اخیر و به طور جنون‌آمیزی رخ داده است که دیگر تجربه‌های فضایی ایستا جذابیت و ارضاکنندگی سابق را ندارند و طراحان برای آن‌که بتوانند هنوز برای مخاطبان خود حرفی برای گفتن داشته باشند نیاز به طراحی رفتارها و بالعرض طراحی فضاهای سیال و در کنش دارند. برای همین است که شاید ۳۰ هزار لیتر آب در دقیقه را پمپاژ کنند تا از ارتفاعی حدودا بیست‌متری در مقیاسی باورنکردنی به طور مداوم در هندسه‌ای نزدیک به معماری و در ترکیبی با معماری یک بنای سال‌خورده صنعتی آب‌شار کنند تا شاید کیفیتی از یک فضای سیال و یک رفتار جاری متفاوت را به مخاطب خود عرضه کنند.

این اینستالیشن-معماری قدرت‌مند در حاشیه‌ی یک‌ نمایش‌گاه سه سالانه در آلمان و در مدت محدود در ترکیب با یک کارخانه قدیمی متروکه ساخته شده است و در زمان برگزاری فستیوال مردم عادی می‌توانند به هر صورت که دل‌شان می‌خواهد از این اثر استفاده کنند... مناسب این روزهای گرم تابستان.

ساخت هر ساله یک غرفه ی تحقیقاتی در گروه Computational Design دانشگاه اشتوتگارت آلمان دیگه مثل این که تبدیل به یک سنت شده. این حرکت از سال 2010 شروع شد و سه سال متمادی هست که دانشجویان به سرپرستی اساتید دانشگاه و با بهره گیری از صنعت و فن آوری پیشرفته‌ی آلمان به طراحی و ساخت دیجیتال مشغول می‌شوند. 

این پست رو انتخاب کردم به دو دلیل:

اول این که طراحی و ساخت غرفه بر اساس روی‌کرد Biomimetic به کمک یک روبات هوشمند با بافت تارهای فیبر کربن و شیشه شکل گرفته است.(Biomimetic: یعنی یادگرفتن و تقلید از فرم‌ها، مدل‌ها، فرآیندها و سیستم‌های طبیعت برای طراحی و ساخت و جواب دادن به مسائل انسانی. برخلاف نگاه مدرن در معماری که فقط فرم رو از طبیعت کپی می‌کرد، در این روی‌کرد فرایند زایش فرم در طبیعت مورد توجه و تقلید قرار می‌گیرد)

دوم ، به نظرم وجود یک مدیریت متخصص و با انگیزه در یک مرکز دانشگاهی باعث خیلی از حرکت‌ها و جریان‌های پایدار در محیط علمی می‌شه؛ مثل جناب Achim Menges در اینستیتوی Computational Design دانشگاه اشتوتگارت. شاید باورکردنی نباشه که این اینستیتو با این همه خروجی علمی-تحقیقاتی فقط 5 ساله تاسیس شده!

ما چه قدر از این پنج سال ها رو هدر دادیم؟

هورنو به عنوان جریانی جوان و ایده مند که توسط برخی جوون های خوش فکر و اهل کار و در دل جریان بزرگ راهیان نور شکل گرفته، فرصتی خیلی خوب و مناسب برای طراحان جوانه که تجربه‌ی طراحی آکادمیک خودشون رو در حوزه هنر و معماری برای دفاع مقدس و پاس‌داشت حماسه بزرگ دلیرمردان ایران اسلامی به بوته آزمایش بکشند و شاید حتی از این مجرا به عرصه حرفه‌ای کار طراحی وارد بشن

در ادامه طرح ها و برنامه ها و مسابقات هورنو، این بار مسابقه‌ای برای طراحی المان‌های دفاع مقدس در میادین شهری استان کرمانشاه ترتیب داده شده که یقینا فرصتی خوب برای طراحان جوانه.

برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت هورنو مراجعه کنین

هرچند کمی دیره برای خبر دادن اما امیدوارم به اطلاع کسانی که مخاطب این حرکت خوب هستند برسه.

بروبچه های هورنو  در اقدامی متفاوت، برای نقد و طراحی یادمان شهید شیرودی در کرمانشاه، یک کارگاه یک روزه برگزار کردند که در اون به صورت جمعی نقد و اسکیس دارند تا به صورت جمعی به طرحی خوب برای یادمان محل شهادت شهید شیرودی برسند.
حرکت در نوع خودش حرکتی نوآورانه ست و امیدوارم که به نتایج خوبی منجر بشه

دوستان علاقه مند بشتابن و ثبت نام کنن که هم وقت اندکه و هم کمی ظرفیت‌ کارگاه‌شون محدوده گویا

" ای شهید، ای که بر کرانه ازلی و ابدی وجود برنشسته ای، دستی برآر و ما قبرستان نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون کش. "
(شهید سید مرتضی آوینی)

مسابقه طراحی یادمان شهدای دانشگاه علم و صنعت ایران
یک مسابقه خوب به خصوص برای دوستان دانشجو و در سطح دانشجویی....

پیشنهاد می کنم پست رو با دقت ببینین و به سایت مخصوص مسابقه هم سر بزنین تا برای اتود زدن اسناد کافی در اختیار داشته باشین.