تصاویر ایران یک روز آفتابی ۱۴۹۲ :: یانون دیزاین ... yanondesign

دوباره یانون‌دیزاین

قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت‌ شدن و خسته‌ شدن یانون‌دیزاین!

یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.

واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....

ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون‌ ماست.

تصاویر ایران یک روز آفتابی ۱۴۹۲

جمعه, ۱ آذر ۱۳۹۲، ۰۸:۰۱ ب.ظ

آثار رسیده به مسابقه‌ی یانون‌دیزاین طبق وعده این روزها در حال داوری‌ست و با اتمام داوری اساتید هیئت داوران، مطابق برنامه در روز ۲۰ آذرماه و در حاشیه‌ی جلسه ۱۵ حلقه هنر، مراسم اعلام نتایج و اهدای جوایز خواهد بود. اما دبیرخانه مسابقه به منظور شفاف‌سازی و نیز بالابردن مشارکت شما دوستان عزیز، تصمیم به انتشار کلیه‌ی آثار راه‌یافته به مرحله داوری کرده است.

این آثار با معتبر شناخته‌شدن از سوی دبیرخانه به صورت تصویری و بدون نام به اساتید داوری عرضه شده‌اند و حالا با انتشار عمومی شما نیز فرصت دارید تا در کنار اساتید هیئت داوران، پیرامون آثار کامنت عمومی و یا پیام خصوصی بگذارید. یقینا مشارکت شما و گفت‌گوی پیرامون این آثار ضمن کمک به جمع‌بندی دبیرخانه، ما را به هدف اصلی اولیه خودمان یعنی مشارکت جمعی در تصویر آینده شهر ایرانی اسلامی که امروز در ذهن داریم نزدیک‌تر می‌کند.

آثاری که منتشر نشده‌اند به دلایل گوناگونی، نظیر عدم رعایت ابعاد تصویری مسابقه، عدم ارتباط با موضوع، و یا کیفیت پایین فایل تصویر ارائه شده از عرضه به هیئت داوران و راه‌یابی به مرحله داوری بازمانده‌اند. تعدادی از تصاویر نیز با وجود رعایت نکردن تناسبات عددی اعلام شده و تنها به منظور پاس‌داشت تلاش دوستان شرکت‌کننده با لحاظ این امتیاز منفی به داوری رفته‌اند.

۲ ۰
۹۲/۰۹/۰۱

یانون دیزاین

آثار

آفتابی

اثر

ایران

داوری

مسابقات یانون‌دیزاین

مسابقه

مسابقه طراحی

مسابقه یانون‌دیزاین

نظرخواهی

هم‌اندیشی

۲۳ دی ۹۲ ، ۲۰:۴۱

مریم

دادن یا ندادن طرح به مسابقه،مسئله این است...
گاهی ندادن طرح ،خیلی بهتر از دادن طرح بد ، ای کاش دوستان دقیق تر و عمیق تر و انسان محورتر به موضوع نگاه میکردن نه اینقد ظاهری و پیش پاافتاده و مادی گرایانه
طرح 158 کمی قابل توجه
به امید طرح های بهتر در مسابقات آینده

۱۲ آذر ۹۲ ، ۰۸:۱۰

ثمره

اکثر کارها از حیث ارائه قوی بودند. از حیث طراحی بعضی ها کارهای خوبی داشتند اما از حیث تناسب موضوع با طرح ، کم خوب داشت.

73-64-51-45-144-145 طراحی هاشون به نظرم جالب بود.

۱۱ آذر ۹۲ ، ۲۱:۵۹

پروین

با سلام کارهای ارسال شده خیلی زیباست

بهترین از بینشان به نظر من 119 بود که گویای هویت ملی و ایرانی هست

۰۸ آذر ۹۲ ، ۰۱:۰۵

فرزین خاکی

سلام، دست به کار شدن خیلی چیز مهمی است. وقتی آدم دست به کار می‏شود، اگر نتیجه‏ی کارش مهمل هم شود حداقلش این است که دو فایده داشته:

-این‏که یک بار به این مفاهیم اندیشیده و در فکرش حرکتی رخ داده

-دو این‏که گاهی در همین طرح‏های مهمل گوشه‏هایی پیدا می‏شود که خود منشا ایده است یا این‏که کلیت کار حال و هوای خاصی را منتقل می‏کند. هم‏چون فوتوریست‏ها که جزء به جزء طرح‏هاشان به واقعیت تبدیل نشد اما با این حال دنیای ام‏روز شبیه به آثار آن‏هاست. به همین دلیل به هیچ‏کدام از آثار خرده نمی‏گیرم حتی اگر مهمل بافته باشند!

به نظرم در بعضی از آثار مفاهیم مورد نظر طراح خوب دیده نمی‏شود. حداقل در چند طرحی که متعلق یه دوستان خودم هست این را می‏بینم! شاید توضیحی از جانب آنان لازم باشد. با این وجود اگر بخواهیم ایده مناسب، نزدیکی به موضوع مسابقه و اجرا را در کنار هم بگذاریم و نمره دهیم به نظرم کارهای 144،145،151 و 161 کارهای خوبی از آب درآمده

۰۷ آذر ۹۲ ، ۰۵:۰۴

هایده

چرا اکثر کارها برج میلاد رو کشیدن؟ مگه برج میلاد ربطی به فرهنگ ما داره؟ از ترس اینکه مبادا داورا فک کنن کارتون ایرانی نیس همچین کاری کردین؟

۰۷ آذر ۹۲ ، ۰۴:۴۸

یکی از اونایی که با دست کشیدن

به به اکثر کارا خیلی زیبا و جالب در اومدن، خصوصا اونایی که با دست کشیدن، دستشون درد نکنه. جهت شادی روح سانت الیا فوتوریست بزرگ جهان که در راه وطن پرستی شهید شد صلوات .

۰۶ آذر ۹۲ ، ۱۴:۲۱

روح الله خسروی نژاد

سلام وخسته نباشید برای تدارک و برگزاری مسابقه

به نظرم کارهای144و116 سطح بالاتری از بقیه کار ها دارند منظورم اینه که تصویر زیباتری از آینده ایران رو نشان می دهد

بعضی کار های دیگه مثل ... واقعا نه ایرانی اند و نه ...

۰۶ آذر ۹۲ ، ۰۰:۲۰

Amir

از برگزار کنندگان این مسابقه جالب متشکرم و همینطور از شرکت کنندگان که زحمت کشیده اند و طرحهای خود را ارسال نموده اند. اکثر طرح ها به نظرم آشنا مِی آمد به نظرم برخی را درفیلم دیدهام و برخی را در گذر از شهرهای مختلف و در سال جاری دیده ام و طرحهای نو اورانه و جدیدی که باعث توقف و تفکر می شود دو طرح آخری 209 می باشند که کاملا با طرح های دیگر متفاوت می باشند اولی امید به آینده و شادی و طراوت در شهر را نشان میدهد و دومی روزنه ای از امید و نور پروردگار را در شهری شلوغ و خاکستری نمایان میکند.

امید وارم که تهران در صد سال دیگر از مشکلات امروزی خود رهایی پیدا کرده باشد.

با تشکر فراوان موفق و سلامت باشید

۰۵ آذر ۹۲ ، ۱۴:۴۴

جعفری

با خواندن نظرات دوستان به نظرم لازم هست مطالبی رو عرض کنم. یکی از بزرگترین مشکلات جامعه نخبگانی ما نداشتن تخیل و آرمان هست،جامعه ایرانی از زمان استعمار تا کنون درگیر این تفکر نابجاست که هر طرح مطحورانه ای لزوما آرمانی و محکوم به فناست و اگر کاری انجام نشده یعنی نباید و نمیشود سراغش رفت.
اینکه مغرب زمین امروزه به این حد از پیشرفت تکنولوژیکی دست پیدا کرده عمده اش به خاطر خطر پذیری، جسارت و تخیل قوی هست که داشتند و دارند.
این را میشود به وضوح در ادبیات داستانی و صنعت سینما به عنوان ترجمان عینی روحیه حاکم بر یک جامعه دید. بعد از تصور تخیلی آینده که متکی بر باور و اعتماد قوی به دستیابی به آن نیز هست، در گام بعدی علم و دست آورد فنی آن به همان سمت هدایت شده، رشد یافته و تخیل را به واقعیت بدل می سازند.
ما در زمان تحریم به روحیه اتکا به نفس تا حدودی دست یافتیم، و انچه را از توان خود خارج میدیدم ساختیم. اما اینک زمان آرمان سازی است. آرمان واقعی. این پارادوکس تنها با ورود اصول و اعتقادات و ارزشها و آرزوهای جامعه معنی دار خواهد بود.
امثال چنین مسابقات و پروژه هایی ضمن افزایش روحیه و اتکا به نفس در جوانان و اندیشمندان ما بدون تضییع منابع ملی و هدر رفت بیت المال یک مسیر جریان ساز علمی از پایین به بالا در جامعه ایجاد می کند که بسیار پدیده مبارکی است.
این مسابقه مانند شروع هر حرکت جدیدی با ابهاماتی همراه بوده است که انشالله در دوره های بعدی مسیر سیاستگذاری و اجرا در آن روشن تر و اصولی تر خواهد بود.
اما در خصوص آثار ارسالی می توان بر اساس سه عامل ایده ، خلاقیت، اجرای مناسب به داوری پرداخت، اما از آن جا که در شرایط برگزاری مسابقه شرکت کنندگان از حرفه های های مختلف و با سطوح مهارتی مختلف امکان شرکت داشتند پس تکنیک مناسب اجرا نمی تواند ملاک مناسب ارزیابی باشد. از طرفی شهر اسلامی حقیقی چیزی نیست جز نمود کالبدی اصول و مفاهیم ناب و تمدن ساز اسلام. نه به معنی صرفا عینی و سمبولیک . بلکه قوانین اجتماعی، اقتصادی و کالبدی حاکم بر شهر می بایست در مسیر تسهیل حیات طیبه و کمال انسان تدوین گردد. نه لزوما معماری عظیم شهری ، نه لزوما طاق و قوس و گنبد.
بنده از بین تمامی آثار طرحYD01C129 را به خاطر پرداختن به یک مفهوم اساسی در بینش اسلامی و نمایش موجز و خلاقانه آن می پسندم.
از اطاله کلام عذر می خواهم، موید باشید

۰۵ آذر ۹۲ ، ۱۲:۲۸

نفیسه

این یک نظره کلیه که ممکنه شامل تمامی اثار نشه!
بیشتر آثار مثل شهرسازی های توی فیلم های هالیوودی و برخی شهرهای مدرن امروزه؛ یه شهر پر از ساختمان های بلند و راههای هوایی . در حالیکه الان آثار مخرب این نوع شهرسازی را داریم می بینیم . نه تنها در غرب بلکه حتی توی تهران ! همه از آپارتمانهای فسقلی خسته ان، دلشون حیاط می خواد. از ماشین خسته ان دلشون راههای نزدیک میخواد.
به نظرم شهرهای آینده به جای عمودی بالارفتن ساختمونا باید روی زمین پهن بشن. شهرها کوچیک، پر از درخت و گیاه و فضای سبز با یه آسمون آبی . توی این آثار المان های ایرانی مشاهده نمیشه. در ضمن عنوان مسابقه کلیه و هنرمنداتون هم به این امر توجه نکردن. شما نمی تونید یه نقشه برای همه ی شهرهای ایران بکشید. مثلا در هر کدام از این طرح ها باید مشخص میشد برای چه شهر و با چه اب وهواییه . طرح شهر جدید یزد با رشت باید فرق کنه.
باید طرح ها یکدست باشه مثلا به نظر من با گذاشتن یک طرحی مثل درب ورودی مسجد(اسمش بلد نیستم ) در کنار برج میلاد نمی تونید بگید داریم معماری اسلامی انجام میدیم . قرار گرفتن این دوتا کنار هم به یک ترکیب صحیح نمی رسه . البته من معماری نخوندم و طبیعتا صاحب نظر نیستم و فقط نظرم میگم شاید درستم نباشه.
اما در کل ایده ی مسابقتون جالبه. دست همه ی شرکت کنندگان را هم می بوسیم و برای وقت و ایده هایی که دادن ممنونیم. موفق باشید همگی !

۰۴ آذر ۹۲ ، ۲۰:۳۴

shokravi

وداع...

همه جا آنقدر ساکت شده بود که انگار نه انگار کسی اونجاست . انگار همه چیز تموم شده بود . انگار با هم تموم کرده بودند . دست گرمی رو روی شونش احساس کرد . صورتش رو که از روی صورت اکبر برداشت تمام محاسنش خونی بود

۰۴ آذر ۹۲ ، ۰۴:۰۳

سید

لبا احترام به هنرمندان آثا بالا....

اکثر طرحها گرفتن اون آرمانشهر مدرنی رو که توی فیلمهای غربی نشون میدن و بر مبنای مدرنیته هست رو به تصویر کشیدن.خشته نباشید.تقلید از روی فیلمهای هالیوودی کاری داره؟

یعنی من یکی دوتا مسجد توی طرحها که نمود اشته باشه توی طرح به زور دیدم.مگه ما میخوایم 100 سال دیگه بشیم مثل اون آینده ای که غرب داره برای خودش تصور میکنه؟

البته تقصیر این دوستان نیست.مشکل این علومیه که توی دانشگاهها داره تدریس میشه.

طرف این علوم که از ریشه غربیه رو میخوانه و دیگه جور متفاتی نمیتونه فکر کنه و طرح بده.فرای اون نمیدونه.

حالا حرف زیاده.اجمالی وخیلی در هم گفتم...با تشکر

۰۴ آذر ۹۲ ، ۰۲:۴۱

از شرکت کنندگان

از شروع مسابقه و حتی تا الان یه مسأله خیلی برای من گنگه:
اینکه ما قراره توی یه چنین مسابقه ای ایده هامونو در یه مورد خاص بگیم یعنی مثلا بگیم توی 100 دیگه یه همچین ساختمون هایی وجود داره یه کارایی خاص داشته باشه که کلان میشه تخیل.
یا اینکه منظور این بوده توی 100سال دیگه قراره مثلا یه سری فضای جدید به وجود بیاد که جنبه تفریحی داره یا اینکه در مورد فرم های مکان های مذهبی مثل مسجد،تغییر ایجاد بشه ولی لازم نباشه که اون تغییر رو حتما با یه فرم تخییلی نشون بدیم فقط بتونیم منظورمونو به بهترین شکل برسونیم.
به نظرم کارایی که دیدم طبق این 2تا روند کار شدن و اگه یکی ازین روند ها مورد نظر باشه خیلی از کارا باید حذف بشن.
با تشکر فراوان به خاطر برگزاری این مسابقه خوب:)

۰۴ آذر ۹۲ ، ۰۱:۳۷

مروارید

همگی خسته نباشید.
اینکه یه سری طرح ها مفهوم نبود رو موافقم اما از چند طرح خوشم اومد مثلا:
116: پرسپکتیو جالبیه..پانورامای قشنگی بود به نظرم.
144 و 145 و 151: مدل هاشون رو دوست داشتم.
158: با توجه به موضوع که نمایی از 100 سال آینده بود ، فکر کنم بیشتر نزدیک بود.

۰۳ آذر ۹۲ ، ۲۳:۲۰

سید حمید میرهادی

سطح کارها بسیار پایینه. این به خاطر کم بودن تعداد مسابقات معماری و شهرسازی در ایرانه که کسی تصوری از یک ارایه مناسب نداره. باید بیشتر تلاش کرد.. ممنون

۰۳ آذر ۹۲ ، ۲۲:۱۸

امیرحسین

از دیدن طراحی های شماره 144 و 145 بسیار لذت بردم ، کار شماره 173 هم به نظرم خوب اومد ... کلا پرداختن به اینده شهرامون ایده مبتکرانه ای که برای من خیلی جالب بود ... با تشکر از یانون دیزاین ، ایا اجازه دفاع از کار وتوضیح منطق طراحی ها وجود داره؟ ... شاید مهمتر از تصویر ایده ای باشه که هر شخص برای اینده شهرها متصور میشه ، که می تونه جای بحث و تعامل بیشتری داشته باشه ...

۰۳ آذر ۹۲ ، ۰۷:۳۴

معمار

خوشحالم که می بینم دانشجویان معماری با قدرت و خلاقیت بالا آینده را به نمایش گذاشته اند. خوشبختانه بعضی از دانشجویان آینده روشن و سرشار از زندگی را با استفاده از رنگهایى همانند سبز و زرد و اشعه هاى پر قدرت نور خوشید به همراه پیشرفت تکنولوژى را به تصویر کشانده اند. در میان تمامى کارهاى جالب و با قدرت ، کار YD01C161 آینده موفقى از تهران را با خلاقیت هرچه تمام تر نشان داده است، به امید موفقیت تمامی دانشجویان در اینده کاریشان .

۰۳ آذر ۹۲ ، ۰۰:۰۳

sara

به نطره من در کاره اول 209. حس زندگی و طراوت و به راحتی به ادم منتقل میکنه .همینطور در کاره دوم 209 کاملا با استفاده از رنگ متضادی که استفاده شده گرمای خورشید و میشه حس کرد.

۰۲ آذر ۹۲ ، ۲۳:۰۰

صادق

سلام

امروز با یکی از رفقا داشتیم درباره این مسابقه صحبت میکردیم. هر دو متفق بودیم که شاید بهتر بود چند جلسه گئده مانند بین کسانی که ثبت نام کردن بره مسابقه بر قرار میشد و مسائل و چالش ها وضوح پیدا میکرد.

به نظرم کسی نباید خیلی از این چیزایی که اومده بره مسابقه ناراحت بشه. و به کسی هم نباید بر بخورده. اگر ما خودمون رو یه جمع متعامل در نظر بگیریم که ناگزیر همسفریم در مسیر زمان برای رسیدن به صد سال آینده، و با فهم اینکه یک یک ما دخیل هستیم در اتفاقات صد سال آینده شاید اون وقت زاویه نگاه مون رو به قضیه عوض بکنیم.

حداقل اینه که فهمیدیم چقدر نگاه های پراکنده با سطوح مختلف و عمق های متفاوت وجود داره. این مسئله به نظرم شروع یه گفت و گوی طولانی بین نسلی هست..تا صد سال آینده.

به شخصه نگاه بالا دستی به طرح ها رو نمی پسندم. دوستان منتقد اگر ورود به قضیه می کردن می فهمیدن که مسئله واقعا سخت تر از اون چیزی هست که فکرش رو می کنن. بنده به علت مشغله کاری متاسفانه نتونستم توی مسابقه شرکت کنم و قصد دفاع از کار ها رو هم ندارم. اما نگاه سلبی و رد کردن گره گشای نقد این کارا نیست.باید به سراغ تک تک این افراد رفت و پرسید چرا به این چنین فرم هایی رسیدن. این ها کسانی هستند که شاید در آینده چند بنا در این ممکلت بسازند و محل تاثیر باشن بره یه عده دیگه..

با همه این مشکلات و موانع به نظرم نباید مانع خیال پردازی های معمارانه شد.چون کم خرج ترین اتفاقی هست که میتونه بیافته و گریبان نسلی رو هم نگیره. در بد ترین حالتش شاید مثل خارج کردن چرک از یه زخم باشه

و حداقل با این کارایی که اومده می شه فهمید که معمارای ما باید به سرچشمه های انسانی تشکیل یه تمدن، و فرایند تبدیل شدن اندیشه به ماده بیشتر باید فکر کنن.

دور نسشتن و نقد کردن هم به نظرم بی فایدست. باید وارد قضیه شد و هزاران اتود اشتباه زد تا به طرح درست برسیم. و این رو هم باید دونست که تا معمارا و هنرمندا شروع به خط کشیدن نکنن،حرف ها همین طور حرف باقی میمونن.

و شاید جادوی هنر و معماری همین تبدیل حروف به ماده و فرم باشه

۰۲ آذر ۹۲ ، ۲۲:۳۳

مجید(غیر٢٣)

بسم الله

اولا، از ٢٣ محترم عذر خواهی می کنم که ناخواسته هم اسم شدیم!

ثانیا، قصد توهین به معمارهای محترم رو نداشتم، حسم رو توی نگاه اول گفتم.

ثالثا، من واقعا نمی تونم درک کنم که دوستان و بزرگواران از چی این طرح ها خوششون اومده؟

البته شاید اشکال از بنده است که این گونه تخیلات بسیار دور از واقعیت رو نمی فهمم

رابعا، اصلا این به قول دوستان "حس خوب اسلامی ایرانی" یا "حس کردن به جای تصور کردن" فایدش چیه؟ قبول داریم که کارهامون باید یه فایده ای داشته باشه.

خامسا، آیا اسلامی و ایرانی بودن با تعدادی المان و نشانه حاصل می شود؟

البته ١٢٩ سطح واقع بینیش خوب بود ولی "ابنزرد هاوارد" قبلا این ایده رو داده بوده.

نکته:اکثر معمارها در ایران یا توی همین تخیلات می مونن، یا تحت سلطه بساز و بفروش ها قرار می گیرن! نگاهی به بناهای شهرهامون این رو به وضوح نشون می ده.

یاعلی

۰۲ آذر ۹۲ ، ۲۱:۴۸

شهرام

با تشکر از زحمات همه عزیزانی که کاراشون رو ارائه کردند من به شخصه اثار شماره yd01c209 رو مفهومی تر دیدم طرحهایی که با بیان استعاره و استفاده از زبان نشانه های بصری سعی کرده تصویری از اینده بیان کنه. برای ایشون و بقیه دوستان ارزوی موفقیت دارم

۰۲ آذر ۹۲ ، ۲۰:۲۸

مجید (23)

هر مجیدی که اون مجید نیست. ما در ادبیات مون از کلمه یه سری استفاده نمی کنیم. چه از کارها خوشم بیاد چه نیاد.

اون مجید که شرکت کرده، همون 23 است، که نظرم رو هم گفتم.

((حس کردن به جای تصور کردن))

اما در کل دیدن بسیاری کارها برای لذت بخش بود. به خصوص 129 - 045 - 151،

و جسارت 189 و 190 هم برایم جالب بود.

دمه شما گرم، یانون عزیز.

۰۲ آذر ۹۲ ، ۲۰:۲۴

علیرضا

توی این سطح به نظرم بد نبود . برای شروع !

اینکه بعضی دوستان میگن خیلی بده و ... بی انصافیه !

بعضی کار را درسته خیلی فاصله دارند ولی هدف اصلی این مسابقه پیدا کردن یک حس خوب ایرانی اسلامی در آینده بود که در تعدادی از کار ها دیده میشد که به نظرم وجود همین حس کافیه !

مثلا کارای 056 و 107 و 116

۰۲ آذر ۹۲ ، ۱۹:۰۹

مجید

به یه سری معمار- که توی فضای آکادمیک فقط سطح تخیلاتشون رو پرورش می دن- بگین طراحی کنن، بهتر از این نمی شه قطعا!!!

غصم گرفت اساسی!

۰۲ آذر ۹۲ ، ۱۵:۵۹

100 سال که هیچ، 20 آینده هم با تصور ما تفاوت های بنیای خواهد داشت. لذا 100 سال اینده رو ((حس کردن بهتر از تصور کردن)) است.

به همین خاطر به نظرم-193 - 129 - 189 بهترند.

۰۲ آذر ۹۲ ، ۱۰:۴۹

یه سری از کارها خیلی خوب بودن و بالعکس یه سری نه

تعدادی از آثار اصلا روشون کار نشده بود و ایده ی جدیدی نداشتن

تعدادی هم اصلا با موضوع مرتبط نبودن !!

یکی دوتا هم بیشتر پیام اخلاقی داده بودن تا ایده !!!

ولی آثاری هم بودن که هم در اونا ایده وجود داشت هم خیلی خوب روی اونا کار شده بود به نظر من کدها ی

056-115-145-158 شایسته امتیازی مثل 20 از 20 هستن

به هر حال همه ی دوستان برای کارشون زحمت کشیدن . دوستان خسته نباشید

۰۲ آذر ۹۲ ، ۱۰:۳۸

رئوف

چه تصاویر فوتوریستی ای!!
من از بین گزینه های موجود، دو تا کار رو به ترتیب انتخاب میکنم:
1. yd01c129: ایده خوب و اجرای بهتر
2. yd01c099: ایده خوب(هرچند نا امید) و اجرای بد
به نظرم با توجه به سلطه رو به گسترش اقتصاد لیبرال بر اوضاع کشور، کار دوم به واقعیت نزدیک تره!! :)
البته من دوستانی که میگن کارا ضعیفه، موافقم. اما معتقدم:
الف) همین که تو یه مسابقه غیر رسمی که برخلاف بسیاری از مسابقات سطح پایین فرمایشی دولتی، هیچ پشتوانه ای نداره به جز تلاش برگزارکنندگان دلسوزش، اینقدر کار ارائه شده، نشونه خوبیه. این جریان به لطف خدا و تلاش یانون دیزاین و امثال آن تازه داره شکل میگیره...
ب) به نظرم مشکل اصلی این مسابقه "عنوان"ش هست؛ که زیادی کلی و مبهمه. و شاید هم کمی هیجانی باشه(پیرو هیجان سیاسی بیش از حد موجود در کشور درباره شهر ایرانی-اسلامی و امثال اینها که ترمزیه برای کار جدی و علمی).

۰۲ آذر ۹۲ ، ۱۰:۳۵

مینا سرمدی

سلام
یکی از موضوع هایی که دغدغه ی خودم تو این طراحی بود گرچه که نرسیدم کاری ارائه بدم . اعتقاد به این که توی اون سال احتمال این وجود داشته که امام زمان عج ظهور کرده باشن و خود این میشد یه تفکر خاص برای طراحی .
بین کارها هم yd01c191 و yd01c144 خیلی جالب بود برام.

۰۲ آذر ۹۲ ، ۰۷:۴۸

محمدجواد

من هم به نظرم اومد و خواستم بنویسم که دیدم mokhtarch گفته.

واقعا چرا کم‌تر از شرکت‌کننده ها تصویر انسان‌ها در شهر آینده رو ترسیم کردن؟

تنها تو کارهای شماره YD01C158 و YD01C161 به انسان پرداخته بود که اون‌هم به نظر خیلی از قصد نبود و پیام خاصی برای صد سال آینده نداشت به نظرم

۰۲ آذر ۹۲ ، ۰۷:۳۲

mokhtarch

با تمام احترامی که برای دوستان شرکت کننده و زحماتشون قائل ام اصلا خوب نبود.

جایگاه انسان تو این شهری که دوستان برای آینده تصور کردن کجاست؟

شاید در آینده شهر ما، به خاطر مسیر اشتباهی که الآن داریم میریم به این شکل ها تبدیل بشه اما آیا واقعا شهری که برای انسان و شکوفایی استعدادهاش لازمه این شکلیه؟

یانون دیزاین ... yanondesign

پیشنهاد سردبیر پرت‌گاه / استودیو لایتینگ بوی

ما و شبکه‌های اجتماعی / اسکات مارتین

اینستالیشن «اثر انسان» / کلکوت و اسودز

پرتره‌ی قالی / جیسون سیفی

نقاشی‌های وهم‌آور / راب گونسالوِس

بدنه‌های فضایی / AUJIK

گل‌دان چسبان / لیوی

دوباره یانون‌دیزاین

یادداشت اختصاصی مال مآل‌اندیشان

یادداشت اختصاصی برنامه جامع عجولانه مسقف‌سازی

Aichinger House by Hertl Architekten

Villa In Darvishabad / Pouya Khazaeli Parsa

Bamboo Structure Project / Pouya Khazaeli Parsa

Sands Of Traffic Times

duncan shotton: cloud

Eathouse / de Stuurlui stedenbouw & Atelier GRAS

گفتار حلقه هنر عکس درمانی

گفتار حلقه هنر عیسی مسیح سوپر استار

دختری با گوشواره‌ی مروارید / تریسی شوالیه

تحلیلی بر معماری معاصر ایران / حمیدرضا انصاری

کیک‌های معمارانه / دینارا کاسکو

مبل-بازی / DesignLibero

زندگی آتش‌نشان‌ها از بالا / چان دیک