با رشد تکنولوژی و گسترش ایدههای خلاقانه تصور آینده خیلی سختتر از همیشه شده است. اما باز هم شاید افقهای نزدیک و جذابی را بتوان در پشت برخی ایدههای ساده دید. مثلا چترهای آینده در یک افق نزدیک چه طور خواهند بود؟ آیا باز هم پوششی نایلونی و سازهای سبز لازم است تا قطرات باران روی سر آدمها نیافتد. تصور چتری که با یک مکش و دمیدن جاری هوا به صورت یک لایه محافظ مانع خیس شدن شما میشود، تصور سختی نیست. چتری نامرئی...
راستی اصلا چرا ما آدمها باید خودمان را از تماس قطرات لطیف باران و ملائکهی همراه هرکدامشان محروم کنیم؟