
- ۰ نظر
- ۰۲ شهریور ۹۱ ، ۱۷:۴۲
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.











با گسترش شهرنشینی معاصر و حذف فضاهای سبز شهرها به منظور سود بیشتر و ساخت و ساز بیشتر کم کم طرح هایی رو شاهد هستیم که سعی دارند هم سبز باشن و هم زمینی اشغال نکنن. درسته کاشت گیاه در دل زمین با هیچ پوشش سبز رو هوایی قابل مقایسه نیست واین پوشش ها غالبا در حد یک نمای سبز باقی می مونن اما به هر تقدیر برای شهرهای مریض و گرفتار ما این نگاه می تونه مرهم و مسکنی موقت باشه
در طراحی این اثر یادمانی ایدز ! چیزی که بیشتر از مفاهیم و معانی پشت پرده احتمالی کار به نظر میاد همین تلاش برای ایجاد سایه بانی سبز و شهریه

یک فستیوال معمارانه در مونتپلیر فرانسه که مجموعهه از اینستالیشن های ارزشمند فضاسازانه رو در خودش جا داده.
برخی از این اتودهای نمایشگاهی می تونن برای بروبچه فضاساز و معمار کلی ایده خوب به همراه داشته باشن

دریاچه ای در فرانسه که به خاطر غلظت بالای نمک توسط گیاهان بسترش به رنگ قرمز درمیاد. این موقعیت برای عکاس های طبیعت فرصتی مناسبه تا منظره هایی عجیب از همنشینی آبی آسمون و قرمز دریاچه خلق کنن


راههای متعددی برای مشخص شدن دوچرخه بی پناه در تاریکی شب توسط طراح ها ارائه می شه. چندتایی رو هم تا به حال با هم دیدیم در یانوندیزاین. نظیر این +
اما این اتود هم نکاتی داشت که دیدنش خالی از لطف نبود. در این دوچرخه بااستفاده از رنگ فلورسنس بر روی بدنه دوچرخه نیاز به هرگونه اضافه ای رو ازبین برده؛ این طوری دیگه خود دوچرخه با موندن چند ساعت در زیر نور خورشید ساعت های زیادی رو می تونه در تاریکی شب از خودش نور بده و برای سایر راننده ها آشکار بشه

حادثه اسف بار زلزله آذربایجان بیش از هرچیز من ورفقای معمارم را یاد تجربیات ارزنده پروفسور نادر خلیلی و آمادگی او برای بازسازی شهر بم بعد از زلزله آن سال آن هم در شش ماه انداخت.... نادر خلیلی اگرچه به جامعه مذهبی سنتی به ظاهر تعلق نداشت اما آرا و افکارش شاید بیش از هر قشری در دل و ذهن همین جامعه جای می گرفت و اگر نبود سیاست های اموزشی غلط و نگاه های تنگ نظرانه شاید امروز شکوه دوباره معماری ایرانی اسلامی را با او و نگاه پیش روی او شروع می کردیم. نادر خلیلی نه یک پایان که آغازی ست بر جریان نوزایی معماری ایرانی اسلامی و از این حیث شناخت او و آرایش و لطافت های نگاهش برای آنان که ادامه دهنده این جریان هستند امری لازم است
صادق لطفی زاده در یادداشت کوتاهی با اشاره به یکی از این لطافت ها سعی دارد تا شما را به خواندن زندگی نامه او ترغیب کند.
دفتر معماری HENN برای طراحی غرفه شرکت خودروسازی پورشه در پارک اتومبیل ولفزبورگ آلمان تلاش کرده تا منحنی ای خوش ساخت وغول پیکر رو به طوری بر روی سطح دریاچه مصنوعی پارک بلند کنه که انگار زمین پارک با موجی هندسی و مهندسی بلندشده و رودخانه رو دربرگرفته. منحنی خوش ساخت مجموعه به خوبی با کانسپت های ذهنی خودروهای خودروسازی مثل پورشه سازگاره و به نظرم به مراتب از پروژه موزه پورشه که چندی پیش در اشتوتگارت افتتاح شد موفق تر از آب دراومده
مجموعه دارای دو دربه که در زیر همین سایه بان ایجاد شدند و رمپی حول یک هال مرکزی در مجموعه در چرخشه که ناظر از بالا رو برای رمپ فراهم می کنه و مجموعه 25 خودروی نمونه پورشه نقره ای رو که در چینشی خاص در هال قرارگرفتند به خوبی به نمایش می گذاره.

Horizons Steel یکی دیگه از آثار سورئال مجسمه ساز نیوزیلندی Neil Dawson ، سعی داره تا مفهوم بعد رو در ذهن ما به چالش بکشه. غیر از این بیانی که در این حجم هست بسیار به بیان های گرافیکی کامپیوتری نزدیکه و این یعنی آمیختگی بیان فضای دیجیتالی در دنیای واقع؛ چیزی که منجر به نوعی فریب تصویری و به چالش کشیدن ذهن در مرز بین واقعیت و مجاز می شه
هرچند این گونه تلاشها برای آمیختگی واقعیت و مجاز و به چالش کشیدن ذهن در سالهای اخیر در جوامع هنری کم نیست اما این اثر ویژگی منحصر به فردی هم داره و اون ابعاد بزرگیه که کار شده که به نوعی تلاشی برای بیان وسیعتر از این چالش در ابعاد یک نماد شهری و منظری به حساب میاد....

برندگان منتخب نشنال جئوگرافیک در سال 2012. همون طور که می دونین ارگان و نشریه نشنال جئوگرافیک با رویه ای که در دهه اخیر و به خصوص از 2006 به بعد در پیش گرفته و انتخاب عکسهای برتر توسط اون و البته نگاه تخصصی و ویژه ش در این موضوع به بهترین مرجع عکس طبیعی اجتماعی و علوم دنیا تبدیل شده و امروزه ثبت یک عکس یا انتخاب اون توسط نشنال جئوگرافیک افتخاری به حساب میاد که به این راحتی نصیب هر کسی نخواهد شد.
مجموعه حاضر که عکسهای برگزیده 2012 هست به طور ویژه شامل چند پرده عکس فوق العاده ست که تصویر این زن ایستاده افریقایی در میان درختان بائوباب یا تصویر اون پیرزن قرقیز در وسط خیمه سنتی ش در سیبری از جمله اونهاست...
