بچهها معمولا بچهتر که هستند کمتر به این که چگونه بازی کنند فکر میکنند. معمولا توجه خودشان را به این معطوف میکنند که بازی بکنند! همین. این طوری بچهها کیفی زندگی میکنند. بازی میکنند حتی بدون هیچ چیزی! اما بزرگتر که میشوند اندیشه میکنند، به فکر این میافتند که مثلا کاش این طور بود تا آن طور میکردیم.... و اصلا طراحی وقتی شکل میگیرد که طراح چه به جبر زمان و چه به انتخاب طراحانه میآید و از بیرون به مسالهای نگاه میکند که روزی یا زمانی خودش درون آن بوده است یا خود را درون آن قرار داده...
بچهتر که بودیم در مدارس روی نیمکتهای چوبی و روی سکوهای سنگی کاغذهای مچاله شده را توپ میکردیم و با انگشتهایمان فوتبال بازی میکردیم. برای برخی این فوتبالهای انگشتی اوج کیف دنیا بود و از هر بازی دیگری جذابتر. فوتبالهای انگشتی نمونههای حرفهایتری داشت که فوتبالدستی نام داشت و هرکسی میز مخصوصش را نداشت تا بتواند بازی کند. استودیو طراحی پلگدیزاین که قبلا هم در یانوندیزاین کارهایی از آن دیده بودیم + + و اساسا در کار طراحی چیزهای ساده اما مفید و کاراست با طراحی آدمکهایی که روی مداد بچه دبستانیها سوار میشوند یک فوتبال دستی متفاوت و ارزان و ساده عرضه کرده است.
- ۱ نظر
- ۲۱ مهر ۹۳ ، ۱۳:۳۲