هرچند وقت یک‌بار در یانون‌دیزاین پروژه‌هایی فرهنگی اجتماعی با هم می‌بینیم که سیاق هنری دارند. نظیر این. این بار نیز با حرکت خودجوش فرهنگی دیگری روبه‌رو هستیم که نگاهی متفاوت دارد.

فضای سبز اجتماعی بر روی چهار چرخ!!!؟ گروه رابر با طراحی یک واحد فضای سبز جابه‌جاشونده بر روی چهارچرخ به صورت یک دوچرخه سبز پیامی اجتماعی فرهنگی در توجه به محیط زیست و فضای سبز در زندگی‌های شهری امروز دارد که تحت حمایت بنیاد YARAT تا ۱۷ سپتامبر در پایتخت آذربایجان این حرکت را ادامه می‌دهد.

یادم هست در همسایگی ما در دوران کودکی، خانواده‌ای زندگی می‌کردند که بچه‌ای کوچک‌تر از ما داشتند و ما در عالم بچه‌گی خودمان او را «نی‌نی» می‌دانستیم. هیچ‌وقت یادم نمی‌رود یک بار را که یکی از آشنایان نوک زبانی به این بچه‌ی کوچک آب نارنج خوراند؛ شاید که خوشش بیاید! رفتار فوق‌العاده غریزی و معصومانه این کودک با رو ترش کردن و گریه و اعتراض کودکانه‌اش هنوز پس از بیست سال به خوبی و به روشنی در ذهن تصویری آدم می‌ماند.

دیوید وایل این معصومیت ناگریز را بهانه‌ی مجموعه عکسی متفاوت و پژوهشی کرده است. او با خوراندن لیمو برای اولین بار به کودکانی خردسال و تصویربرداری از اولین بازخوردهای غریزی فطری آن‌ها به خلق صحنه‌هایی بی‌نهایت معصومانه دست زده است که مجموعه‌ای از دل‌سوزی و لذت و شعف را در مخاطب برمی‌انگیزاند و به او یادآور می‌شود که بچه‌ها چه موجودات برگزیده‌ای هستند.

به قول دوست عزیزی که این مجموعه را به یانون‌دیزاین معرفی کرد، مهرداد فرح‌انگیز :

بچه‌ها به طور خاص از عجیب‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین مخلوقات خداوند هستند....

خیلی وقت‌ است در یانون‌دیزاین به فکر برگزاری مسابقه هستیم.

مسابقاتی معطوف به پیدا کردن پاسخ‌هایی جدید.
مسابقاتی در سطحی حرفه‌ای اما دانش‌جویی،
با فرصت زمانی مناسب و متعارف،
و صد البته با جوایزی مناسب و متناسب 

جریان مسابقات یانون‌دیزاین بلاخره دارد به راه می‌افتد. دوشنبه، ۴ شهریورماه ۱۳۹۲ اولین مسابقه یانون‌دیزاین به طور رسمی اعلام می‌شود. مسابقه‌ای مناسب اکثر رشته‌های هنری و البته به طور ویژه‌تر مناسب بچه‌های نقاشی، معماری و طراحان شهری. 

استودیو طراحی سودا-ئی در طرحی جالب توجه برای پایه‌ی دستمال کاغذی رولی در حمام از پیکره انتزاعی یک پهلوان وزنه‌بردار استفاده کرده است. پهلوانی که با بیان طنز خود و پارادوکسی که در حرکت پهلوانانه خود دارد، فضای حمام و سرویس بهداشتی را کلی تلطیف خواهد کرد.

بعضی کارها انگار برای بشر امروز کمی زیادی سخت است....

دو نگاه به کاربرد طبیعت در معماری وجود دارد که امروز هر دو در جریان معماری دنیا در حال شکل‌دهی به بخشی از معماری جهان معاصر است. یکی همان نگاه معروف معماری بومی اقلیمی که به کاربرد متریال‌های طبیعی و روش‌های بومی ساخت در هر منطقه فکر می‌کند و قائل است روش‌های سنتی ساخت به دلیل هم‌آهنگی کامل با مصالح بومی بهتر از هر روشی می‌توانند به کالبدی مناسب در معماری دست‌ پیدا کنند.

در مقابل نگاه دیگری هست که به کاربرد متریال‌های طبیعی با روش‌های اجرای نوین علاقه دارد. صاحبان این نگاه به روش‌های ساخت نوین به عنوان عصاره‌ی اندیشه و فکر و به تکنولوژی‌های نوین ساخت به عنوان رشد و پیشرفت روش‌های سنتی نگاه می‌کنند و اصلا لازم نمی‌بینند روش‌های سنتی ساخت را تکرار کنند. با چنین نگاهی ساخت یک مجموعه آموزشی بزرگ نظیر مجموعه زیر با استفاده از چوب و بهره‌گیری از بام سبز و پوشش‌های طبیعی اما با سازه و روش‌ ساخت بسیار جدید و مدرن اتفاقا فرزند خلف معماری بومی و سنتی بشر است و معماران اصلا نیازی به تکرار روش‌های گذشته نمی‌بینند.

شما چه طور فکر می‌کنید!؟

می‌شود ساده نگاه کرد، شاید هم گاهی اصلا باید ساده دید. مثلا وقتی به کوهستان می‌روید و نمی‌توانید آن طور که فکر می‌کنید نیاز است با خود وسایل حمل کنید، این طور وقت‌ها که هم نیاز هست و هم محدودیت هست، ایده‌های نابی به ذهن می‌رسد که عصاره‌ی نیاز و فکر طراح است. همه چیز به قدر کفاف و احتیاج!

طرح مدولار این چادر مسافرتی چنین چیزی بود. در کمال سادگی ولی پاسخ‌گو و با قابلیت‌های ترکیبی جالب توجه.

عکاسی طبیعت بی‌جان یکی از علاقه‌های خیلی از عکاسان حرفه‌ای‌ست. ولی به خاطر این‌که پس از چند سال تجربه کم‌تر موضوعی جدید به نظر می‌رسد، این عکاسان نیز برای این‌که بتوانند به حیات هنری خود ادامه دهند باید به فکر کارهای جدید و نوآوری‌های اختصاصی باشند.

کارل وارنر عکاس انگلیسی با عکاسی جزئی از تکه‌های خوردنی و بعد کلاژ آن‌ها توانسته‌است مجموعه‌های بی‌نظیری از طبیعت بی‌جان خلق کند که به شکل بسیار پر دیتیلی، مناظری طبیعی را بازنمود می‌کنند. رودخانه‌هایی از رشته‌های ماکارونی، تپه‌ها و کوه‌هایی از قطعات نان، درختانی از انواع سبزیجات و کلم و کاهو و ..... خلاصه دنیاهایی بسیار افسانه‌ای و رویایی که به دلیل ترکیب‌بندی‌های خوب و عکاسی پرجزئیات آن‌ها در عین تخیلی بودن باورپذیر هستند

برای یک خودروساز خیلی باید مایه افتخار و غرور باشد که خودش را پیش از هر حادثه بداند. تشویش حیات وحش و گذر سریع حیوانات وحشی یا ریزش کوه و کمر همه اتفاقاتی‌ست که پس از عبور خودروی تویوتا رخ می‌دهند، پس هیچ‌کدام خطری برای راننده این خودرو نخواهند بود.

نگاه و اجرای تر و تمیز و ساده این پوسترها، صدالبته داستانی قوی که در پشت هر کدام نهفته است، ما را با تبلیغی تاثیرگذار مواجه کرده است.

وبلاگ رسمی حلقه هنر منتشر کرد: 

بلاخره حلقه هنر به جلسه دهم خود رسید. برنامه جلسه دهم حلقه هنر چهارشنبه ششم شهریورماه ۹۲ برگزار می‌شود:

جلسه دهم حلقه هنر با نمایش مجموعه پوستر «بیداری» اثر حسین یوزباشی به همراه تحلیل و گفت‌گو پیرامون آثار
و گفتار تخصصی از امیر اهوارکی با عنوان «عیسی مسیح سوپر استار» به همراه پرسش و پاسخ 

قرار است تا پوسترهای هرچند جلسه از حلقه را یکی از دوستان گرافیست حلقه هنر لطف کند و طراحی کند. از جلسه دهم به بعد تا چند جلسه‌ای زحمت طراحی پوسترهای جلسات حلقه هنر را خانم فاطمه مرتضایی، خواهند کشید.

هنرمندی ژاپنی به نام هیدکی توکوشیگه (که البته چندی‌ست مرده) با استخوان‌ها و عناصر فریزشده بدن موش‌های آزمایش‌گاهی اقدام به ساخت گل‌هایی یخی و سفیدرنگ می‌کند. او در مورد فلسفه کارهای خود می‌گوید که رابطه ما با استخوان‌ها و سابقه مجسمه‌سازی با استخوان از قدیم در میان جوامع بشری بوده است ولی در نگاه مدرن، نگاه‌ها به این مساله کمی انتقادی شده است! مشمئز کننده تر زمانی‌ست که فرآیند ساخت این گونه مجسمه‌ها را می‌خوانیم؛ خشک کردن و فریز کردن موش‌های مرده و استخراج قطعات بدن آن‌ها برای ساخت گل....

نظر شما نسبت به طراحی و ساخت آثار هنری با استخوان موجودات زنده چیست؟ به نظر شما آیا این‌ گل‌ها واقعا زیباست؟ آیا زیبایی تنها در فرم اثر هنری ست که مفهومی سیال میان اثر و موثر و تاثیر......