- ۱ نظر
- ۳۰ آذر ۹۰ ، ۱۰:۳۰
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
صفحه هایی شفاف که در سطحشون الگویی ایجاد کرده، و ترکیب اون ها در عمق تشکیل یک چهرهی معنادار رو می ده. این طوری با چرخش پیرامون ش هم حجمی رو در بین صفحات تصور می کنین. شبیه تصاویر هولوگرافیک
در داخل کشور، سرامیکهای مختلفی تولید می شه که فرم ها و شکل ها و اندازه های مختلفی دارند . اما همه کاربری شون سرامیک بودن و پوشاننده بودنه. هنوز گویا طراح ها و شرکت های داخلی سرامیک و کاشی درست به این صرافت نیافتادند که سرامیک هاشون چیزی بیشتر از یک پوشاننده، چیزی مابین پوشاننده و مبلمان باشه!
چیزی که در این پست مشاهده می کنین قطعات مدولار سرامیکیه که کاربری هایی بیش از سرامیک مرسوم دارند.
هر حیوانی با فیگور مخصوص به خودش حسی خاص رو در آدمی تحریک می کنه. حالا تصور کنین اگه هر کدوم از این موجودات محرک ناگهان وسط شهر پیداشون بشه آدم ها به صورت دسته جمعی یا فردی چه عکسالعملی نشون می دن نسبت بهشون. این چند پرده عکاسی-گرافیک این چنین صحنه هایی رو تصور کرده، حتی به نگاهی طنز گاهی!
نمی دونم چرا از این کار خوش اومد :)
این پست اختصاص داره به مطالعات و صنایع هوافضای دیگر کشورها به جز امریکای جهان خوار! می دونین که تو این طور صنایع دنیا یه طرف محسوب می شه و امریکا به تنهایی یک طرف! هرچند بلاخره همین غول مغرور هم به تدبیر جوون های این بوم در دل صحراهای ایران زمین گیر می شه. چه سی سال پیش و چه همین روزها....
این پست رو به حرمت پرچم مقدس سه رنگی - که البته تقدسش رو نه از رنگ های عرضی نامانا که از نام مقدس تنها حقیقت هستی امکان حضرت جل عزه در مرکزش گرفته - که در یکی از عکس ها به اهتزار دراومده می گذارم.
همون طور که می دونین یک روزی هست که سامانهی کامنت نویسی یانوندیزاین رو به سرویس خوب و پرکاربر DISQUS تغییر دادم. DISQUS یکی از سرویسهای خوب کامنت نویسی و گفتوگو برای وبسایت هاست که در سرویسهای مختلفی عرضه می شه و ما هم از سرویس مجانی اون که محدود به امکاناتی خاص اما کافیه (در حد و اندازه یانون دیزاین) استفاده می کنیم. از اون جا که این کمپانی تمام هم و انرژی ش رو به موضوع کامنت نویسی معطوف کرده باید خیلی انتظارها ازش داشته باشیم اما از اون جا که ما از سرویس مجانی اون استفاده می کنیم امکاناتی خوب اما نه چندان رو در اختیار داریم.
اما چه امکاناتی!؟
عکسهای برتر سال 2011 به روایت و انتخاب رویترز.
سالی که یکی از شلوغترین سالهای اخیر جهان بود؛ سالی که امید رو در دل خیلی زنده کرد، و امید رو در دل برخی کشت؛ یا لااقل لرزان کرد....
سالی که ملت ها، دولتها، کشورها، منطقهها، قارهها، اصلا زمین، آرام نداشت.
از عکسهای برتر چنین سالی نباید انتظار داشت گل و بلبل و مرغزار و ... باشند؛ عکسهای برتر امسال کار عکاسان خوب نیست. عکسهای برتر امسال معلول دوری فرزندان آدم از معرفت توحیده؛ دوران فراقی که سر خواهد آمد....
یک کار خوش ساخت و خوش فرم طراحی تجربی که آدم رو وسوسه می کنه به تجربه ای مشابه!
این آتلیهی خوش فکر، که بعدا هم کارهایی دیگه ازشون این جا خوام گذاشت، گرفتن با بلوکهای شیشهای و قالب بندی اندک و بتون ریزی محدود، طاق بیز خوشساختی رو در ابعادی که مشاهده می کنین ساختند. نکته جالب توجه اینه که این ساخت تجربی، اتودییه برای اثبات شدنی بودن اون پروژهی بزرگ که در ادامه پست می بینین. این که وقتی مقیاس رو کوچیک کرده اتودی این چنین رو اجرا کرده و وقتی مقیاس بزرگ شده اون چنین تغییراتی رو بهش اعمال کرده و ... این توجه و دقت در کیفیات مقیاس های مختلف خیلی مهمه.
برفبازی آدم بزرگها، گاهی خیلی با برفبازی های آدم های کوچیکتر فرق نداره. حتی به نظر من آدم برفی های ما بچه کوچولوها، گاهی خیلی صادقانه تر و زیباتر از این آدم برفیهای محیرالعقول بی اصل و نسبه! اما به هر تقدیر فنی که چنین عجایبی رو خلق می کنه ، دیدنیه!
هنوز برای آیپد قلم مناسبی که فشار دست رو هم بشناسه نیومده، اما میون قلم هایی که در بازار برای تبلت ها از جمله آیپد موجود هست، این اتود ساده به نظرم بهتر و هنرمندانه تر از بقیه به مساله نگاه کرده بود