قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
هونگ یی معمار و هنرمندی مالزیایی است که پروژه‌ی ۳۱ روز خلاقیت با خوردنی‌ها را برای تربیت قوه خلاقیت خودش کلید زده است. او در این پروژه سعی می‌کند مواد غذایی را به عنوان متریال تصویرسازی روی سطح سفید یک بشقاب غذا پیاده کند و تصویرسازی‌ها و داستان‌پردازی‌های متعددی را متناسب با ظرفیت‌های بصری مواد غذایی روایت کند.
مدرسه ملی هنر کوبا یکی از بناهای مهم اواخر عصر مدرن در کوباست که به کل تا ۱۹۹۹ یعنی ۳۸ سال پس از ساخت آن دنیای معماری از آن بی‌خبر بود. طرح‌ریزی اولیه استقرار و ساخت چنین بنایی را خود چه‌گوارا و فیدل کاسترو داده بودند و طراحی بنا در چند مرحله و توسط معماران متعددی از کوبا انجام پذیرفته است.
معماری مدرسه ملی هنر کوبا ترکیبی از سازه‌های سنتی و رفتارهای نوین سازه‌ای با تمرکز بر ترکیب آجر و بتن مسلح بود که در میان آثار اواخر عصر مدرن و دهه هفتاد جلوه‌ای خاص دارد. از آن‌جا که می‌دانم کم‌تر دانش‌جویان معماری و فارغ‌التحصیلان چنین جلوه‌هایی از معماری عصر مدرن را دیده‌اند دیدن این پست را خالی از لطف نمی‌دانم.
تنها یک روز مانده به پایان زمان ثبت‌نام مسابقه یانون‌دیزاین.
ثبت‌نام مسابقه مقارن با ساعات پایانی روز هفتم مهرماه ۱۳۹۲ به پایان خواهد رسید ولی شرکت‌کنندگان می‌توانند طبق تقویم اعلام شده تا تاریخ ۱۵ مهرماه ۱۳۹۲ آثار خود را به ایمیل یانون‌دیزاین (yanondesign@gmail.com) ارسال کنند.
«ادامه دارند هنوز ...» بیلبوردهایی شهری که در دوازدهمین جلسه حلقه هنر و مقارن با هفته دفاع مقدس به نمایش درآمدند، سومین مجموعه بیلبوردهای شهری‌ست که آتلیه طراحی سهدرچهار به سفارش خانه طراحان انقلاب اسلامی طراحی کرده است. مجموعه‌ای که با وجود ایده بارها دیده شده و کمی دیگر باید گفت مستعمل، به دلیل اجرای خوب و انرژی خوبی که از جانب تیم طراح بر روی آن صرف شده است، مجموعه‌ای دوست‌داشتنی و دیدنی ست. به نظر می‌رسد به دلیل سواد بصری روبه رشد مردم جامعه ما، اگرچه تا کنون چنین کارهایی با اقبال روبه‌رو شده است اما طراحان برای تجربه‌های بعد باید به سمت ایده‌پردازی‌های نوآورانه‌تر و جسورانه‌تر گام بردارند. عنوان مجموعه نیز اگرچه آن طور که باید رسانه‌ای انتخاب نشد اما انتخابی از دوبیتی زیبایی از هادی فردوسی‌ست که حیفم می‌آید این‌جا نیاورم:
از زخم شناسنامه دارند هنوز
در مسجد خون اقامه دارند هنوز
آنان همه از تبار باران بودند
رفتند ولی ادامه دارند هنوز....
مجموعه به صورت بیلبوردهای شهری و بر عرشه‌ی پل‌های شهر تهران این روزها به چشم می‌خورد و مقارن با آن نیز خانه‌ی طراحان در اقدامی خوب فایل قابل چاپ مجموعه را نیز منتشر کرده‌است تا امکان اجرای آن در دیگر شهرها نیز وجود داشته باشد که می‌توانید از آدرس -صفحه‌ای اختصاصی در وب‌لاگ خانه طراحان- دانلود کنید
در این پست کلیپ پشت صحنه‌ی زیبایی نیز از مراحل اجرای این آثار آمده است که توسط آتلیه سهدرچهار به تکنیک Time-lapse تهیه شده است. پیشنهاد می‌شود آن را از دست ندهید.
معماران ژاپنی شیگرو بان به سازه‌های مقوایی خود معروف‌ند. خیلی پیش‌تر از این در یانون‌دیزاین از ظرفیت‌های فوق‌العاده لوله‌های مقوایی برای ساخت سبک معماری صحبت کرده‌ایم که اگر به مدد سرچ متاجستجو‌گر سلام که در کنار منوی یانون‌دیزاین تعبیه شده است جستجوی مختصری بکنید حتما به نتایج جالبی می‌رسید.
معماران شیگرو بان در پروژه‌ی اخیر خود غرفه‌ای تابستانی را برای موزه ریتبرگ ساختند که بسیار سبک با بهره‌گیری از سازه‌های عمودی مقوایی، خرپاها کربنی-فولادی سبک و پوشش‌های پلی‌کربنات شفاف ساخته شده‌است. گامی به جلو برای حضور بیشتر و با پایداری و دوام بیشتر سازه‌های مقوایی در معماری.
فقط در ایران نیست که شاهد بخش‌هایی برای بانوان در شبکه‌های حمل و نقل عمومی هستیم. در این پست بخش بانوان ۷ مترو از اطراف جهان را می‌بینید. جالب این‌جاست که توریستی که در طی سفرهای خود این تصاویر را ثبت کرده است برخلاف برخی کشورها از عدم وجود اجبار در تفکیک جنسی متروی تهران به وجد آمده است.
از منظر طراحی همه نمونه‌ها به جز متروی ایران با گرافیک‌های خاص محیطی خود و تمرکز بر رنگ‌هایی که در تبلیغات در ارتباط با زنان به کارگرفته می‌شود، به نوعی بر تفاوت‌های میان زن و مرد و نگاهی مردانه به زنان تاکید دارند، و متروی تهران تنها مترویی ست که خیلی فخیم این تفاوت را آشکار می‌کند.
گروه ویدن + کندی برای کمپین تبلیغاتی یک تولیدکننده بزرگ کفش ورزشی ، به اقدامی خاص روی آوردند. آن‌ها بر بستر اینتسالیشنی بزرگ به شکل یک بیلبورد بزرگ شهری که تصویر پایی برهنه را بر روی آن چاپ کرده بودند، با شعار محافظت از آن در طول ده روز شروع به تنیدن کفشی ورزشی با الهام از اتودهای شرکت مورد نظر و با توجه بر هویت تجاری آن می‌کنند. پس از پایان ده روز بیلبورد مورد نظر شخصی را نشان می‌دهد که کفش نایک به پا دارد....
تبلیغات مدت دار اینستالیشنی که در زمان ما بسیار شیوع پیدا کرده‌اند، یکی از جدیدترین دستاورد عرصه هنر برای بازار تبلیغات هستند که به شدت نیز بر ذهن مخاطب اثر می‌گذارند.
شطرنجی برای معماران انگلیسی. شطرنجی که مهره‌های آن را آسمان‌خراش‌ها و بناهای معروف شهر لندن هستند. یان فلود و دوستان‌ش با تغییر مهره‌های بازی سنتی شطرنج به شکل بناهای آیکونیک لندن به نوعی تصویر این نمادها را در قالب بازی ساده‌ای در ذهن مخاطب تثبیت می‌کنند.
حالا بی‌راه هم نیست بگویند این بازی مشهون از نمادهای فراماسونی شده است. به هر تقدیر Free-Masoner ها بنایان و معمارانی بودند و چنین بازی را به خوبی می‌تواند بازی روزانه آن‌ها باشد.
سرامیک‌ها و موزائیک‌ها ظرفیت‌های فوق‌العاده‌ای در بافت‌های معماری هستند. متاسفانه با وجود آن که بستر خاکی ایران زمین بهترین سرامیک‌ها را به تاریخ هنر و تمدن عرضه کرده‌است، امروز در غالب طرح‌های معماری کشور این ظرفیت به کل نادیده گرفته می‌شود. موزایک و سرامیک امروز تنها به پوشش‌های هندسی و بدون ابتکار و هنرمندی سطوح خیس اطلاق می‌شود در حالی‌که بسیاری از گوشه‌های جلوه‌پردازی و هنری در معماری جهان سنت در ترکیب موزائیک‌های زیبا و یگانه به دست آمده است.
در این پست ۴۰ موزائیک کاری امروزی اما هنرمندانه و با تم انتزاعی به دور از بیان تصویری مشخص را با هم می‌بینیم.
مانوئل کازنتینو با تثبیت یک دوربین با کادربندی خاص بر منظره ای ساده و با عکاسی های مکرر در آب و هواها و حال و هواهای مختلف این منظره مجموعه ای زیبا را عرضه کرده است که عظمت طبیعت را در پشت یک خانه کوچک نشان می دهد.
آن چه مجموعه کازنتینو را ویژه می کند همین مجموعه بودن آن و تقابل میان این منظره هاست. شاید اگر یکی از این تصاویر را می دیدیم احساس ویژه ای نسبت به آن نداشتیم اما با تقابل تغییرات بزرگ در پشت این خانه کوچک مساله تغییر می کند. چنین تلاش هایی گاهی از ایده ای ساده یک مجموعه شاخص می سازد.
