- ۴ نظر
- ۰۲ دی ۹۰ ، ۱۰:۲۴
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
لااقل می دونم این چنین اتودی به درد شارژها که خیلی می خوره. شارژرهایی که مدتی معین نیاز به برق دهی دارن و امکان قطع برق با یک حرکت ساده به صورت زمانمند خیلی مغتنمه برای این طور دستگاه ها. درست شبیه این ماشین لباسشویی های قدیمی و برخی جدیدی ها که درجه می نداختن تا تموم بشه دوره شست و شو
این اتود یکی از بهترین های iF concept design 2011 بود که دیدم.
از این به بعد غیر از دکمههای پلاس وان گوگل که در ابتدا و انتهای هر پست هست و می تونین با زدنشون ، پست های یانون دیزاین رو در سرچ گوگل بالا ببرین،
دکمههای like و dislike هم در ابتدای سرویس کامنت نویسی DISQUS (همین کامنت نویسی که در یانوندیزاین استفاده می کنیم) هست که بی زحمت به قدر دوست داشتن یا نداشتنی، به پست ها ابراز علاقه یا بی علاقهگی کنین.
هرچند 1+ کردن خیلی خوبه و خیلی به انتشار یانوندیزاین کمک می کنه، اما اگه به قدر یک کلیک این علاقه و یا بی علاقهگی رو هم ابراز کنین که دیگه خیلی به ما و تصمیمگیری های آینده مون کمک کردین.
دوستان گوگل پلاسی یانوندیزاین نمی دونم چرا عادت نمی کنن به share کردن پست هایی که گاهی خیلی هم ابراز علاقه می کنند بهشون!!!؟
-----------------------------
کامنت نویسی هم هنوز چندان مرسوم نشده؛ یا دوستان حرفی ندارند به واقع :) یا خجالتی هستند یا از چیزی ناراحت هستند! در هر صورت بهمون بگین اشکالات مون رو .
این نظرسنجی هم که قدیم گذاشته بودیم کمک مون می کنه به تصمیم گیری
نگاه این برادران شرقی مون در خیلی چیزها، عموما برای ما -که ناسلامتی خودمون رو یه پا شرقی به حساب میاریم- موجبات تعجب رو فراهم میاره. برای ما خیلی عجیبه این ها مثلا چرا یا چه طور اصلا سوسک برشته می خورند!؟ یا مثلا سالاد کرم تفت داده شده یعنی چی!!!؟
مشکل این جاست که این تفاوت های اساسی تنها به خوراک و پوشش و قیافه و رنگ پوست و قد وقامت و ... محدود نمی شه. تقریبا در هر چیزی دقیق می شی می بینی این ها متفاوتاند از ما!
مثلا این یک خونه است از دید طراحی ژاپنی! مجموعه سطوحی با ارتفاعات مختلف و فضاهای زاهدانه که خیلی بی محابا در معرض دید قرار گرفتند و کمتر عرصهای خصوصی رو به صاحب خونه دادند. انگار می کنی که از کاغذ و خلال دندون ساخته شده!
نوشته بودم "چه رویایی!" از سر نافهمی بود و ظاهر بینی.
من که از متنش چیزی متوجه نشدم و برای همین نوشتم که نمی دونم چی می گه، یکی از دوستان لطف کرد و در جواب این لاادری من این مطلب رو فرستادن که اضافه می کنم به پست:
عکس هایی که تو پست شما اومده مربوط به کشور کنگو تو قلب آفریقاست. کشوری که در طی 15 سال گذشته 40 گروه مسلح در اون به مبارزه پرداختن. از سال 1998 تا سال 2007 در حدود 5.4 میلیون مرگ و در طی فقط یک سال 2006 میلادی بیش از 400.000 مورد بی عفتی گزارش شده. این آمار وحشتناک کشته ها و ناامنی ها تاثیر دردناکی بر عکاس داشته و اون برای نشون دادن رنج خودش اقدام به استفاده از یک نگاه سورئال برای به تصویر کشیدن این کشور کرده. برای رسیدن به این هدف با کمک فیلم های مادون قرمز Aerochrome (این نوع فیلم در سال 1940 برای تشخیص استتار توسط ارتش آمریکا تولید شده بود)، منظره طبیعی اونجا رو به رنگ قرمز آزار دهنده و لباس سربازان رو به رنگ بنفش تیره در آورده که به نظر تونسته تو هدفش به موفقیت نسبی دست پیدا کنه."
---------
یه دنیا ممنون از لطفتون به یانوندیزاین و همکاریهاتون. فقط نمی دونم واقعا کسی مشکل برخورده با کامنت گذاری در یانوندیزاین.
از هر طرف که نگاه کنین به واسطهی شکستها و همپوشانی های قطعات برشخوردهی حسابشده شیشه، تصویر مواج و مه گونهای از ماشین نمونه ای پیدا می کنین که در بین صفحات پارک شده. انگار کالبد ماشین به چیزی بیشتر از خودش و متفاوت با خودش بدل شده!
خیلی حساب شده بود این فضاسازی تبلیغاتی. خیلی حساب شده.
راستی دقت کردین بیشتر اتودها و طرحهای طراحانهای که در تبلیغ اتومبیل در یانوندیزاین با هم دیدیم، مربوط به شرکت آئودیه! تیمهای طراح خلاقی رو به کار می گیره این شرکت.
دیری نمی گذره که کاربردهای این لامپهای LED روزبهروز بیشتر می شه در فضاسازی ها و طراحی های داخلی. همین امروز هم کم نیست این کاربرد اما کم کم اتودهای متهورانه و روبهجلویی نظیر این اینستالیشن اینتراکتیو راه رو برای کارهای فوقالعاده و متفاوت باز می کنن.
اگه قرار باشه یک شهر با تمام هویت و خاطراتش رو در یک پرده کوچک و مختصر نشون بدین چه می کنین؟ مثلا اگه قرار باشه همین تهران ما یا هر کدوم از شهرهای ایران که ساکن هستین رو در یک پرده تصویر کنین چه می کنین؟
آیا جز اینه که لاجرم به سمت طرح هایی بی مکان و بی زمان می رین؟ طرح هایی که پرسپکتیو ندارند و انتزاع در اون ها متناسب با حرفهای زیادیه که می خوان بزنن.
راستش رو بخواین بین این سبک -که با هم حرف زدیم- و مینیاتور ایرانی که قرار داره حرف های گنده تر از دهان رئالیسم بزنه، شباهت هایی وجود داره، هر چند در مینیاتورها بر خلاف این تصاویر، نه کمیت داده که کیفیت داده منجربه این گونه تصویرسازی می شه .
راستی این جا در یانوندیزاین هم کارهای یکی از دوستان مون رو قبلا با هم دیدیم که حال و هوایی شبیه به این تصویرسازی ها داشت.
ماسونستیزی و نمادیابیهای خیالبافانه
یانوندیزاین - یحیی نوریان (کارشناسی ارشد معماری؛ دانشگاه تربیت مدرس)
———-
باید این روند نمادسازی و نمادپژوهی و نمادنگاری و نمادخیالی موجود را متوقف کرد. اشکالی ندارد که جستجوگرانه و با دانش به مساله نماد نزدیک شد اما امان از تیغ در کف جاهل. جلوی این خیالات را بگیرید. وگرنه روزی میرسد که همه چیز را منکر میشویم! نویسنده در این یادداشت با بیان مصادیق کاربرد نگارههای بر پایهی تناسبات ریشهی سوم در هنر اسلامی، باور انتساب عمومی برخی نمادها به تفکرات یهودی و فراماسونری را مورد انتقاد قرار میدهد. اگرچه این یادداشت با وجهی اجتماعی-انتقادی در پایگاه تریبون مستضعفین منتشر شده است اما فراخور موضوعات مورد توجه یانوندیزاین، بخش مستدل آن در اینجا عرضه می شود.