فن‌آوری پرینت سه‌بعدی به عنوان یکی از آخرین راه‌بردهای فن‌آورانه بشر در شکل‌دهی به عصر صنعتی جدیدی، هر روز در حال توسعه و مورد تحقیق فراوان است. در کنار دست‌گاه‌های مختلف پرینت سه‌بعدی و روش‌های مرسومی که امروز در قالب روش‌های پرینت سه‌بعدی می‌شناسیم، گسترش پهنه‌ی متریال‌ها و رسیدن به الگوهایی که بتواند از افق‌های آزمایش‌گاهی فراتر برود و صنعت نسل جدید را شکل بدهد، از مهم‌ترین عرصه‌های تحقیق در گستره‌ی مطالعات مربوط به پرینت‌های سه‌بعدی ست و در این میان آزمایش‌گاه‌های دانش‌گاه MIT از مهم‌ترین توسعه‌دهندگان پژوهشی هستند.

گروه مواد و آزمایش‌‌گاه شیشه MIT در طرحی نو، در دمایی بیش از ۱۰۰۰ درجه سانتی‌گراد، شیشه مذاب را به صورت نوارهایی روی هم پرینت کردند و به این ترتیب روش پرینت سه‌بعدی شیشه‌ را نیز پایه‌ گذاشتند. حالا می‌توان انتظار ساخت مدل‌ها و ظروف شیشه‌ای به شدت متفاوتی را کم‌کم داشت که شیشه‌گری سنتی را به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد.

هرچند اقلیم‌های گرم‌سیری و راه‌بردهای طراحی اقلیمی در آن‌ها چندان مناسب مقایسه و الگودهی در نسبت با اقلیم ما نیستند اما فهم این نکته که معماری معاصر تا چه میزان می‌تواند آغوش‌ش را برای حضور طبیعت باز کند، در پس توجه به نمونه‌های موفق دو اقلیم ممکن است. استودیو طراحی معماری ویتنامی ام‌آی‌ای در طراحی و ساخت مجتمع آب گرم نامان به الگویی قابل توجه از حضور طبیعت در معماری رسیده است.

طراحان با درنظرگرفتن یک فاصله قابل توجه در تمام جداره‌های بیرونی بنا، امکان ایجاد یک باغ عمودی یک‌پارچه را فراهم کرده‌اند که به نوعی بنا را به کل دربرگرفته است. این باغ عمودی علاوه بر زیباسازی بنا، دمای کلی ساختمان را در فصول گرم چند درجه کاهش می‌دهد و به نوعی عایق طبیعی مناسب رفتار می‌کند.

« چیزهای زنده » که حاصل هم‌کاری یک معمار و یک طراح صنعتی است، اثری بین اختراع و دیزاین به شمار می‌آید. آرزوی طراح که تولید انرژی‌های زیستی از ساخت‌مان‌هاست، فعلا خود را در قالب یک دکور نورانی نمایانده است. مبل‌مانی که فتوسنتز می‌کنند! یک اینستالیشن است برای معرفی این محصول فوق‌العاده. خمره‌های شیشه‌ای که درون‌شان با جلبک پر شده و با پمپ اکسیژن به درون آن، موجب فعل و انفعالات شیمیایی و تولید نور و گرما از این میکروارگانیسم‌ها می‌شود. در این نمایش‌گاه لامپ‌ها در سه فضای آش‌پرخانه، ناهارخوری و نشیمن، به حالت‌های آویزان، دیواری و رومیزی به نمایش درآمده‌اند و با هنرنمایی خود شمایی احتمالی از مبل‌مان آینده را نمایش می‌دهند. این جلبک‌ها پس از ضخیم شدن در حین این فعل و انفعالات، توسط اهرم‌های کنترلی تخلیه شده و قابلیت مصارف خوراکی دارند. 

این اثر متفاوت، نگاه جدیدی را در رابطه مصرف انرژی، ارتباط بی‌واسطه با طبیعت و طراحی ارائه کرده است.