شرکت‌هایی‌ هستند که طراحی را نه در رشته‌های مختلف هنری که به صورت تخصصی تنها در یک حوزه خاص خدماتی دنبال می‌کنند، مثلا شرکت‌هایی هستند که تنها در حوزه باغ‌بانی و ارائه خدمات سبز فعالیت می‌کنند. البته نه تنها یک خدمت‌رسانی روتین، بلکه طراحی و هنر را در این حوزه به کار می‌گیرند. یکی از استودیوهای تخصصی باغ‌بانی و طراحی سبز در انگلستان گروه باغبانی پارتیزانی‌ ست! درست است، آن‌ها خیلی چریکی می‌خواهند همه جا را سبز کنند!

پیش‌تر هم یک طرح جالب از این گروه در یانون‌دیزاین دیده بودیم. این بار نارنجکی سبز را با هم می‌بینیم که بنا دارد با انفجار خود جان جان‌داری را نگیرد بلکه یک زندگی دوباره را رقم بزند. 

پیش‌تر در یانون‌دیزاین به قلم خوب مهندس رسول‌زاده در مورد هنر سنتی شرقی پرورش بونسای و انواع آن یادداشتی داشته‌ایم. Bon به معنی بشقاب یا همان سینی گلدان و sai به معنی کاشتن است و بونسای عبارت از کاشت و پرورش و نگه‌داری از یک گیاه بزرگ در قالبی مینیاتوری و گل‌دانی‌ست. این هنر سنتی شرقی اتفاقا در میان اهالی مغرب زمین و اخیرا در جامعه خودمان نیز طرف‌داران بسیار پیدا کرده است. می‌شود بر روی علت گرایش به پرورش بونسای و حتی در مورد اخلاقی بودن یا نبودن این هنر بحث کرد اما در این پست می‌خواهم یک نمونه بونسای غربی را که نتیجه هم‌نشینی سنتی‌ترین هنرهای شرق با جدیدترین هنرهای غرب است، معرفی کنم.

کریس گایز، هنرمند و پرورش دهنده‌ی بونسای که اتفاقا مانند خیلی دیگر -حتی از ما- از طرف‌داران و علاقه‌مندان داستان‌های بی‌نظیر تالکین است، در اقدامی جالب بونسایی  در ترکیب با نمونه‌ی مینیاتوری خانه‌‌های هابیت در رمان ارباب حلقه‌های تالکین پرورش داده است.

تا به حال شنیده‌اید می‌گویند نیمه خالی لیوان را نبین. نیمه پر لیوان را نگاه کن! معمولا این مثل را برای این می‌گویند که شما را از بدبینی به خوش‌بینی بکشانند. اما فقط لیوان نیست که می‌شود این‌طور نگاه‌ش کرد. پیتر وگنر عکاس، سعی کرده است تا نیمه خالی آسمان‌خراش‌های شهر نیویورک را نگاه کند. نیمه خالی که خود برج‌هایی از آسمان و نور ساخته است. در شهری که هیچ‌وقت آسمان را نخواهید دید.... به نظر همیشه هم نیمه‌های خالی نشان بدبینی نیستند. جایی مثل نیویورک انگار تنها در نیمه‌های خالی‌ش می‌توان آسمان را دید. در جایی که همه سنت‌ها وارونه‌ شده است کافی‌ست به جهان وارونه نگاه کنید.

بچه‌ها دوست دارند با غذاها بازی کنند. مخصوصا وقتی یک غذای شکل‌پذیر در یک ظرف سفید باشد! اما بزرگ‌ترها هم شاید بدشان نیاید با غذا بازی کنند؛ اگر بچه‌گی فعالی داشته باشند. ویکتور نونس هنرمند خلاق، با اتشار تصاویری از بازی‌های خلاقانه‌اش با غذاهای مختلف در صفحه شخصی شبکه اجتماعی خود این حرف را اثبات کرده است. شما هم دست به‌ کار شوید!

به خصوص ابتکارات او در بازی با چوب‌شورها را هم به دلیل علاقه شخصی به چوب‌شور :) و هم به دلیل نگاه خاص معمارانه‌اش دوست داشتم.

مسابقه شروع شده؛ بین آقای آدم و آقای دیو. در هر نوبت، یکی از بازی‌کنان مهره‌ی خود را در صفحه می‌گذارد. هر وقت دو مهرهﻯ هم‌رنگ در یک امتداد قرار گیرند، مهره‌های غیرﻫﻢرنگ بین‌شان را هم با خود یکﺭنگ می‌کنند.

فرشته‌هایی مهربان ﻣﻰگویند: آقای آدم! آرزوی ما پیروزی شماست. توجه کنید؛ تنها مهم نیست که مهره‌های سفیدی بیاورید؛ باید حواستان باشد که مهره‌های سفید را در کدام خانه قرار می‌دهید؛ از بسیاری مهره‌های سفید، شاد و از بسیاری مهره‌های سیاه، غمگین نباشید؛ ... .

حتی در این بازی نشانه‌هایی هست؛ برای آنان که... .