وقتی طراحی یک سایت بزرگ در معماری در دستور کار طراح قرار میگیرد، خیلی وقتها عواملی نظیر قیمت زمین، مشکلات ساخت و ساز، مدیریت کارگاه، آیندهنگری و از همه -به زعم من- مهمتر، فرهنگ موجب آن میشوند که سودای ساختن هرچه بیشتر وجود داشته باشد. ساختن هرچه بیشتر عموما با عدم اختصاص عرصهی زمین به شهر و نوعی تفکر شخصیسازی ویژه همراه است.
متاسفانه در ایران این نگاه نه تنها در مالکان خصوصی زمین که در ساختوساز بخش دولتی هم حاکم است. چه بسیار اداراتی که با وجود عرصه زیاد فضای سبز و باز تنها به بهانههایی نظیر امنیت و .... محدودهی اداره خود را حصارکشی کرده اند و عملا با قدرتی عجیب خود را از مردم و شهر جدا کردهاند؛ تقریبا همه ادارات و سیستمهای دولتی ما!
- ۰ نظر
- ۲۳ ارديبهشت ۹۲ ، ۲۱:۳۳