بچه‌ها را دیده‌اید که در کنار دریا قلعه‌های شنی می‌سازند؟ خود شما هم حتما بدتان نمی‌آید در کنار دریا شن بازی کنید و حتی شده به بهانه‌ی بازی با بچه‌ای کوچک دستی در شن و ساحل ببرید! حالا ما بچه‌های انسان که از کودکی در کار و فکر ساختن زمین هستیم چه بر سرمان آمده که این طور در مسیر تخزیب زمین فعالیت می‌کنیم؟ 

چاد رایت هنرمند کالیفرنیایی در انتقاد به روند تخریبی طبیعت این بار بیانی جذاب و متفاوت از همین بازی شورانگیز بچه‌گانه کمک گرفته است. خانه‌هایی که در کنار ساحل دریا با موج‌های پی در پی آب آرام آرام شسته شده و تخریب می‌شوند و خبر از آینده‌ای نامعلوم دارند....

جمله‌ی معروفی از یکی از معماران مشهور اواخر دوران معماری مدرن است که ناظر بر طلب هر متریال و مصالحی برای به کارگیری در امری خاص است. لویی کان می‌گوید اگر از آجر بپرسید خودش تمایل به به‌کارگرفته‌شدن در یک قوس را دارد. جمله‌ی دیگری هم از یکی از هنرمندان شهیر عصر رونسانس نقل است که می‌گوید من از دل سنگ یک مجسمه را نمی‌تراشم. من فقط آن را از حصار سنگ آزاد می‌کنم. مجسمه‌ای را که در دل سنگ گرفتار آمده است!

جمع این دو نگاه به طراحی پوسترهایی جالبی با موضوع میراث فرهنگی و معماری منجر شده است. بناهایی که از دل مصالح متناسب‌شان به مانند یک مجسمه‌ی گرفتار تراشیده شده اند....

طرح مسابقه معماری «غرفه ایران در اکسپوی ۲۰۱۵ شهر میلان» با موضوع غذا و چالش‌های جهانی آن از مجید ادب، پس از ارایه در هفتمین جلسه حلقه هنر، با حضور طراح معمار و کارشناسان حلقه هنر تحلیل و بررسی شد.

در جلسه بحث‌های خوبی در مورد مسابقات معماری، ایده‌پردازی چنین طرح‌هایی که دوست دارند ایرانی باشند!، جای‌گاه معماری داخلی و .... شد و انتقادات محترمانه و البته تندی هم ردوبدل شد. توصیه می‌کنم متن جلسه تحلیل این اثر را در وب‌سایت رسمی حلقه هنر پیگیری کنید. 

کافی‌ست در همین جهان روزمره پیرامون‌مان کمی دقیق‌تر یا نزدیک‌تر نگاه کنیم. اشیای معمولی پیرامون ما گاهی در چینش‌هایی اتفاقی یا غیراتفاقی تصاویر کلی عجیبی می‌سازند که به راحتی می‌توانند دربردارنده یک پیام یا حامل انتقال احساسی خاص تلقی بشوند. این نگاه دقیق ماست که آشکارسازی می‌کند. کاری که نیک آلبرتسون در مجموعه چینش‌های انتزاعی‌ش از اشیای معمولی انجام داده است.

مشکلات ساده و مبتلابهی وجود دارد که راه‌کارهای طراحی ساده‌ای نیز دارند. خیلی وقت‌ها هم جایز‌ه‌های معتبری از عرصه‌ی طراحی به همین راه‌کارهای ساده اما مهم و موثر تعلق می‌گیرد.

مثلا آیا امکان بیست درجه زاویه گرفتن چیز مهمی ست که یک محصول را در طراحی آن قدر ارتقا بدهد که شایسته جوایز معتبر باشد؟ به نظر می‌رسد که اتفاقا مهم است! رسالت طراحی حل همین معضلات عمومی و موجود آن هم به راحت‌ترین و مناسب‌ترین نحو است و اگر این کار با یک اصلاح زاویه به ظاهر ساده ممکن بشود که چه بهتر! کلمن‌های موجود را که دیده‌اید؟ عموما مجبور هستیم برای آن که تا انتها از محتویات آن مصرف کنیم همیشه آخر کار آن‌ها را کج کنیم و این یعنی انرژی‌هایی مداوم صرف عملی ناچار تا کمبود عمل‌کردی این کلمن‌ها را جبران کند. به کمک یک زاویه‌ ساده در زیر یک کلمن محصولی شایسته تقدیر در یکی از معتبرترین جوایز عرصه طراحی صنعتی یعنی جایزه Red Dot بخش طراحی کانسپت بشود.

ساختمان قصر بلورین جوزف پاکستون، در هایدپارک لندن، ساختمانی جریان‌ساز و متفاوت در دوران مدرن است که به نوعی شروعی بر نهضت مدرن در معماری سال‌های ۱۸۵۱ محسوب می‌شود. پاکستون گل‌خانه ساز! در طراحی این ساختمان که غرفه‌ای در اکسپوی آن‌ سال بود با ابداع سیستم سازه‌ای گل‌خانه‌ای در کاربردی معمارانه و عظیم و با ساختاری تمام مدولار و صنعتی متشکل از قریب به ۱۸ هزار قطعه شیشه‌، ذهن خیلی‌ها را نسبت به معماری تغییر داد و جرقه‌های متعدد نوآوری صنعتی و فضایی را در معماری مدرن ایجاد کرد. قصر بلورین فاصله میان فضای داخل و خارج و کاربری‌های خارجی و داخلی را درنوردیده بود و یک فضای بزرگ شهری را در قالب یک فضای یک‌پارچه معماری ارائه داده بود.

به بهانه یاد و اشاره‌ای که در جلسه ۱۹ تیرماه حلقه هنر در حاشیه حلقه تحلیل طرح غرفه ایران در اکسپوی ۲۰۱۵ میلان اثر مجید ادب از این غرفه عظیم شیشه‌ای شد، بد ندیدم این مجموعه سند کم‌تر دیده شده از قصر بلورین را این‌جا منتشر کنم.

فن‌آوری لیزر و پرینت‌های لیزری نوری به قدری وسعت پیدا کرده است که دیگر حتی در عرضه محصولات کشاورزی هم ممکن‌ است به صرفه باشد به جای نصب لیبل‌های تجاری از این فن‌آوری بهره ببریم. کمپانی اروپایی در پروژه‌ای با عرضه‌ی محصولات مارک شده به وسیله لیزر چنین امکانی را مطرح کرده است. اگرچه به گفته طراحان با چنین راه‌کاری مواد شیمیایی نظیر چسب یا جوهرهایی که در لیبل‌زنی مرسوم استفاده می‌شود نیز حذف می‌شوند، اما معلوم نیست این طور کاربرد لیزرهای نوری خود ضرر کم‌تری نداشته باشد!

سباستین ماگنانی عکاس سوئدی در اقدامی جالب با کنار هم گذاشتن تصویر برخی افردا و سگ‌های‌شان در کنار هم و با پوشاندن پوشش و مویی یک‌سان بر تن هر دو سعی کرده نگاه مخاطب را به سمت ویژگی‌های مشترکی که میان یک کارکتر و سگ او وجود دارد جلب کند. در مورد وجود یا عدم این گونه شباهت -برای این که به کسی برنخورد- تنها بگویم که در متون دینی داریم: آدمی با چیزهایی که دوست داشته و با آن‌ها خو گرفته محشور خواهد شد. با حقیقت آن چیزها.... پس در انتخاب هم‌نشین و قرین و در تمام دوستی‌های‌تان سبک و سنگین کنید.

در آغاز این ماه رمضانی بد نیست در حاشیه این پست بگویم که صورت حقیقی ما برآیند هم‌نشینی‌ها و دوستی‌های ماست. چیزهایی که هم‌نشین ما هستند بر چهره ما -چهره حقیقی ما- اثر می‌گذارند... می‌گویند عرفایی هستند و بوده‌اند که صورت‌های حقیقی آدم‌ها  را به اذن خدا گاهی می‌دیده‌اند. نقل می‌کنند این وقت‌ها سخت بوده برای‌شان ارتباط گرفتن با مردم و جامعه... به علت کثرت صور حیوانی.....

خلاصه یک نهیبی به خودمان بزنیم. بازنگری کنیم پیرامون‌مان را..... 

کندترین فراری جهان! این توصیفی‌ست که طراح دوچرخه fahrradi farfalla FFX  بر روی آن گذاشته است. دوچرخه‌ای که با روشی جذاب به صورت یک کابین اتومبیل شبیه خودروی فراری شکل داده شده است و امکان استفاده هم‌زمان دو سرنشین-رکاب‌زن را دارد.

با وجود آن که غالب این طور کارها در دنیای امروز با اغراض هنری و آرتیستیک انجام می‌شود و کم‌تر به دنبال استفاده از چنین فرصتی هستیم اما به نظر من چنین دوچرخه‌های کابین‌دار اتفاقا از منظر کاربردی هم می‌توانند رقیب خوبی برای دوچرخه‌های معمولی باشند....

غالب ماشین‌های الکتریکی و به خصوص گونه‌های خورشیدی که تاکنون طراحی و به بازار عرضه می‌شدند برای استفاده یک یا دو نفر طراحی می‌شدند. در واقع به دلیل توان کم انرژی الکتریکی این طور ماشین‌ها را برای استفاده حداقلی طراحی می‌کنند.

برای اولین بار در جهان یک ماشین خانوادگی بزرگ نیز قدرت‌گرفته از انرژی الکتریکی خورشیدی توسط یک تیم طراحی بسیار حوان و پرتعداد هلندی عرضه شده است. ماشینی که به کمک بدنه کربن و آلومینیومی خود و سلول‌های فتوولتائیکی که در آن تعبیه شده است قادر است در یک بار شارژ خود قریب به ۶۰۰ کیلو‌متر مسیر را طی کند. به نظر شما آینده دنیای حمل و نقل به چه سمتی خواهد رفت؟