حادثه اسف بار زلزله آذربایجان بیش از هرچیز من ورفقای معمارم را یاد تجربیات ارزنده پروفسور نادر خلیلی و آمادگی او برای بازسازی شهر بم بعد از زلزله آن سال آن هم در شش ماه انداخت.... نادر خلیلی اگرچه به جامعه مذهبی سنتی به ظاهر تعلق نداشت اما آرا و افکارش شاید بیش از هر قشری در دل و ذهن همین جامعه جای می گرفت و اگر نبود سیاست های اموزشی غلط و نگاه های تنگ نظرانه شاید امروز شکوه دوباره معماری ایرانی اسلامی را با او و نگاه پیش روی او شروع می کردیم. نادر خلیلی نه یک پایان که آغازی ست بر جریان نوزایی معماری ایرانی اسلامی و از این حیث شناخت او و آرایش و لطافت های نگاهش برای آنان که ادامه دهنده این جریان هستند امری لازم است

صادق لطفی زاده در یادداشت کوتاهی با اشاره به یکی از این لطافت ها سعی دارد تا شما را به خواندن زندگی نامه او ترغیب کند.

 خیلی نگاه لطیف و زیبایی داشته، هرچند از پارادوکس کمک گرفته برای این کار.
انگار کنده هایی از یخ رو می سوزونی تا خونه رو گرم کنی.
لااقل از این کنده نسوزهای مزورانه آجری که خیلی بهتره.

 عکاس سعی داشته زیبایی های نهفته در انفجار؛ این واقعه‌ی آنی و غیرقابل درک رو به لحاظ بصری شکار کنه و به نظر ما بیاره.
در بعضی شات ها خیلی خوب دراومده. مثلا اون شاتی که انفجارمثل قلبه، یا اون یکی که پیکر یه فرشته ، یا شیطان رو تداعی می کنه که روی هوا معلقه یا .....