روز دختر، این موجود آسمانی، مبارک.

پرسید اجازه ﻣﻰدهید گوشهﻯ دامانتان را ببوسم؟

پاسخ شنید، پایین برو؛ برایم یک شاخه گل بچین، تا به سر بزنم؛ شاید آن وقت!

باید بازﻣﻰگشت. به سختی پایین رفت. گلی چید. بوییدش. چه بوی خوبی داشت!

ﻣﻰتوانست دوباره بالا رود. اما بوی گل خیلی سرمستﻜﻨﻨﺪه بود؛ آن قدر که به خود گفت، فرصت دارم؛ بگذار گل دیگری را هم ببویم.

این را بعد از بوییدن هر گل به خود گفت. فراموش کرد که برای همیشه فرصت ندارد. حتی آن ریسمان آسمانی و سودایی را که در سر داشت فراموش کرد.

یک روز صبح که از خواب بیدار شد، دید همهﻯ گلستان در آتش ﻣﻰسوزد. و از آن روز تا همین حالا دارد گل آتش ﻣﻰچیند؛ چیدنی که با سوزش همراه است.

بیایید برایش دعا کنیم، آن تار آسمانی را که همچنان آویخته است به یاد آورد.

نویسنده کتابش را باز کرد. تاری از صفحهﻯ باز شده رویید؛ و به آسمان رفت. با نگاه‌‌ش تار را که در میان ابرها ناپدید ﻣﯽشد دنبال کرد. حال ﻣﯽتوانست به این ریسمان آسمانی چنگ بزند و بالا رود.

اما دیوی قیچی به دست آمد؛ پرسید ﻧﻤﯽخواهی محاسنی داشته باشی تا زیبا شوی؟ و همه تو را دوست بدارند؟ و تحسین کنند؟ مثل نویسندهﻫﺎی مشهور؟  او هم محاسن را دید؛ و چشم‌ش را به آن چه بالای ابرها بود بست.

مرد ابرنشین به حالش گریست؛ صدای گریهﺍش به زمین رسید؛ و قلب هر شنوندهﺍی را به درد آورد.

روز به آسمان فرستندگان زمینیان، و به زمینﺁورندگان آسمان، مبارک.

سفرهای جهادی یکی از دل‌انگیزترین تجربه‌های جوانان اهل درد این روزگار است؛ سفرهایی با طعم طبیعت و آسمان و شیرینی و درد و گاهی وسعت نگاه و نظر و سعه روح و صدر. کم نیستند گروه‌های جوانی که برای دل و ذوق خودشان گاهی به گاهی به دل طبیعت می‌زنند و چند روزی را خوش می‌گذرانند و بعد هم دوباره به شهرهای‌شان و پی کارشان برمی‌گردند، اما کم‌یاب‌ند جوانانی که برای دل به دست آوردن مستضعفین به دل روستاها و مناطق محروم می‌زنند و چند روزی را به ظاهر سخت می‌گذرانند اما با کوله‌باری از دغدغه و انرژی و با پالایشی جدی به خانه‌های‌شان بازمی‌گردند. سفرهای جهادی هم فال است و هم‌ تماشا.

روح‌الله خسروی‌نژاد عکاس جوان، در بلاگ خود ما را به تماشای لحظه‌هایی هرچند اندک اما زیبا از سفر جهادی می‌برد؛ از دریچه دوربین عکاسی‌ش. خسروی‌نژاد با اعلام این‌که یک سال دیگری هم کاروان جهادی بروبچه‌های هنر برنامه سفر دارد از همه دوستان و هنرمندان می‌خواهد که پاپیش بگذارند و همراه کاروان جهادی نوروز ۹۳ هنر باشند. چه با جان‌های‌شان و چه به اموال‌شان. اگر هم‌راه‌شان شدید که خوشا به حال‌تان. اگر هم خواستید کمکی کنید: حساب کارت ۹۱۲۴-۵۹۷۵-۳۳۷۰-۶۱۰۴ به نام احمدرضا اعلایی در بانک ملت کمک‌های مردمی برای تامین هزینه‌های اردوی جهادی کاروان هنر را جمع‌آوری می‌کند.

تا به حال شنیده‌اید می‌گویند نیمه خالی لیوان را نبین. نیمه پر لیوان را نگاه کن! معمولا این مثل را برای این می‌گویند که شما را از بدبینی به خوش‌بینی بکشانند. اما فقط لیوان نیست که می‌شود این‌طور نگاه‌ش کرد. پیتر وگنر عکاس، سعی کرده است تا نیمه خالی آسمان‌خراش‌های شهر نیویورک را نگاه کند. نیمه خالی که خود برج‌هایی از آسمان و نور ساخته است. در شهری که هیچ‌وقت آسمان را نخواهید دید.... به نظر همیشه هم نیمه‌های خالی نشان بدبینی نیستند. جایی مثل نیویورک انگار تنها در نیمه‌های خالی‌ش می‌توان آسمان را دید. در جایی که همه سنت‌ها وارونه‌ شده است کافی‌ست به جهان وارونه نگاه کنید.