ساخت هر ساله یک غرفه ی تحقیقاتی در گروه Computational Design دانشگاه اشتوتگارت آلمان دیگه مثل این که تبدیل به یک سنت شده. این حرکت از سال 2010 شروع شد و سه سال متمادی هست که دانشجویان به سرپرستی اساتید دانشگاه و با بهره گیری از صنعت و فن آوری پیشرفته‌ی آلمان به طراحی و ساخت دیجیتال مشغول می‌شوند. 

این پست رو انتخاب کردم به دو دلیل:

اول این که طراحی و ساخت غرفه بر اساس روی‌کرد Biomimetic به کمک یک روبات هوشمند با بافت تارهای فیبر کربن و شیشه شکل گرفته است.(Biomimetic: یعنی یادگرفتن و تقلید از فرم‌ها، مدل‌ها، فرآیندها و سیستم‌های طبیعت برای طراحی و ساخت و جواب دادن به مسائل انسانی. برخلاف نگاه مدرن در معماری که فقط فرم رو از طبیعت کپی می‌کرد، در این روی‌کرد فرایند زایش فرم در طبیعت مورد توجه و تقلید قرار می‌گیرد)

دوم ، به نظرم وجود یک مدیریت متخصص و با انگیزه در یک مرکز دانشگاهی باعث خیلی از حرکت‌ها و جریان‌های پایدار در محیط علمی می‌شه؛ مثل جناب Achim Menges در اینستیتوی Computational Design دانشگاه اشتوتگارت. شاید باورکردنی نباشه که این اینستیتو با این همه خروجی علمی-تحقیقاتی فقط 5 ساله تاسیس شده!

ما چه قدر از این پنج سال ها رو هدر دادیم؟

The Institute of Building Structures and Structural Design (ITKE) and the Institute for Computational Design (ICD) at the University of Stuttgart collaborated on a new temporary research pavilion . The focus is on biomimetic design strategies for performative morphology in architecture. Specifically, the structural morphology of natural fibre-composites as found in the exoskeletal cuticula of arthropods, are transfered into a carbon-fibre and glass-fiber reinforced composite lay-up through a custom robotic filament placement process. The project is located the University’s campus in the city centre of Stuttgart .

ICD-ITKE Research Pavilion 2012: Prototyping from ICD on Vimeo.

The robotic filament placement happened on-site in a custom fabrication setup, which was developed as part of this project.

ICD-ITKE Research Pavilion 2012: Dry Run from ICD on Vimeo.