اگرچه ساخت این میز و بادکنک هاش به گونه‌ای نیست که خیلی باور کنیم وزن شیشه میز روی بادکنک‌ها قرار گرفته و در واقع جنس فلزی خودش رو زار می زنه، اما همین تخیل که میزی می‌تونه این طوری روی باد بادکنک‌هایی سوار بشه و زیر دست ما قرار بگیره، تخیلی جالبه. انتخاب متریال براق و انعکاسی هم برای بادکنک‌ها که منجر به انعکاس تصویر در تصویر شدن بادکنک‌ها و نوعی فریب بصری می‌شه به جذابیت کار دوچندان افزوده.

به نظرم از اسم کار هم می شه فهمید که ایده کار ملهم از انیمیشنی معروف به نام  UP که قبلا کاری دیگه از الهام های این انیمیشن رو با هم در یانون دیزاین دیده بودیم

اثری معماری که حال و هوای معماری های رمزآمیز قدیم رو داره انگار. طرح از سه برجک کوتاه دوبخشی تشکیل شده که بخش پایین اون‌ها توده‌ای تیره و بخش بالای اون‌ها در کنتراستی بی‌نظیر با ورقه‌های براق و آینه‌وار فلزی پوشانده شده.
داخل هر برجک رو ورقه‌های آینه‌ای اندود کردن به طوری که وقتی از درون برجک به طبیعت و آسمان نگاه می کنی مثل اون اسباب‌بازی معروف کودکی‌هامون طبیعتی شکسته و انعکاس یافته می بینیم.

 برخی گرایش ها وجود داره  که با این موضوع که "در طراحی در بسترهایی که ارزش‌های طبیعی نهفته و آشکار دارند بهترین کار کم‌ترین تاثیره" برخوردی خاص می کنه. این گرایش‌ها مثلا به جای اون که به کم‌ترین دخل و تصرف فکر کنن به دخل و تصرف‌هایی می پردازن که کم‌تر بروز و ظهور داشته باشه.

با همین نگاه کاربرد متریال‌های شفاف یا متریال‌هایی که انعکاس کاملی از محیط رو ارائه می دن شیوع پیدا می کنه و فرم‌های خالص و با تنش‌های اندک بصری کاربرد بیشتر پیدا می‌کنه و مفاهیمی حتی در این باره تدوین می شه و سبک ها و روش‌هایی جا می‌افته.

ساخت خوب این کار، خلوص فرم و متریالش جالب توجه بود.

 تصویربرداری فوق العاده و اعجاب انگیز از حباب‌های صابون.....

فکر کنم تنها کسایی با این پست به معنای واقعی رابطه برقرار می کنن که یا خوب بچگی کرده باشن و تجربه های حباب صابون سازی کاملی داشته باشن و در عین حال تا همین حالا هم کودک درونشون زنده باشه و دنیا و زیبایی های خلق خدا براشون بی دلیل "عادی" نشده باشه!
یا عکاس باشن!

 یک اسپیکر خوب!

آدم دوست می داره یک دسته از این گنجشک‌ها روی میز کامپیوترش داشته باشه ؛ دو تا جواب گوی ذوق نیست، هرچند جواب نیاز آدم رو می ده .

 

 یکی از تکنیک های متداول در عکاسی معماری همینه. که کادر مورد نظر رو طوری انتخاب کنی که در انعکاسی عمومی دوبرابر بشه و گاهی فرم های متنوع و حتی کامل ایجاد کنه. حتی برخی معمارها و طراح ها این انعکاس عمومی رو در طراحی شون حتی لحاظ می کنن. یعنی فرض می کنن این بنا قراره تا همیشه در منظرهایی خاص به صورت آینه هم دیده بشه و این در طرح شون تاثیرگذاره.

یه میزه و تعدادی منشور.  شما با قرارگیری درکنار منشورها و دست کشیدن روی تبلتی که در کنارش نصب شده و هدایت کل رو بر عهده داره، الگوی نورهای تابیده رو تغییر می دین و شکست های متعدد و حرکت های اعجاب آور لزران نور. تنها کاش به جای پروژکشن از منابع نور لیزری استفاده می کرد تا شکست هایی واقعی تر می داشت.
اگه سرعت اینترنت تون اجازه می ده حتما کلیپ کوتاه‌ش رو هم ببینین.