بازسازی‌ها و تغییرکاربری‌ها غالبا روی‌کردهای گوناگونی دارند که از نگاه کارفرما و طراح نشات می‌گیره. مثلا کارفرمایی به حفظ اصالت‌ها بها می‌ده و بنابراین در بازسازی بنایی قدیمی حفظ اصالت‌های معمارانه رو حتی ممکنه به کاربری ترجیح بده.

در بازسازی برج مارتلو مربوط به سال‌های آغازین 1800 با روی‌کردی نوآورانه و فوق العاده روبه‌رو هستیم. طراح و کارفرما به جای اون‌که در فکر بازسازی گذشته یا حفظ کالبد قدیمی صرف باشند یا حتی به جای اون که مثلا کالبد رو برای نیازی امروزی آماده کنن و در کیفیت‌های متریال‌ها و نماها و فضاهای داخلی ش دست ببرن علاوه بر مرمت سازه‌ای و عمومی، با افزودن بخشی نوساخت و به شدت متفاوت با بستر کار اما به نحوی که نتیجه کالبدی کامل و جدید و با هویتی متفاوت باشه، گونه ای متفاوت از به‌سازی و تغییرکاربری بناهای قدیمی رو به نمایش گذاشتن.

برج مارتلو کماکان هست و تمام تاریخ‌چه ای که می‌تونسته با کالبد خودش نگه داره، نگه داشته اما حالا ما با بنایی جدید و به کلی متفاوت هم روبه‌رو هستیم. به این ترتیب کالبد معماری به حیات خودش ادامه داده.

از حق هم نگذریم افزوده مدرن بنا، به خوبی با اون ترکیب شده و نتیجه بنایی با شکوه‌تر از گذشته ست...

با رواج استفاده از سازه‌های بادی در معماری چند دهه اخیر و جاافتادن حضور نیروهای کششی در معماری سده اخیر هر روز باید منتظر ایده هایی نو در معماری کابلی-بادی باشیم.

پل معلق بادکنکی این پست یکی از همین ایده های جالب و نو در کاربرد این گونه سازه‌هاست. اگرچه هنوز این اتود به عنوان یک مجسمه در دل دریاچه پارک نصب شده اما ایده چه بسا اون‌قدر برای معمارهای اهل تهور تحریک کننده باشه که به زودی شامل پلی با چنین ایده سازه ای باشیم 

 مشعل المپیک 2010 یکی از طراحی های ویژه در طول تاریخ مشعل های المپیک بود.
نگاه طراحانه ی این اثر به گونه ای متفاوت بود که به خلاقیت و بیانی نو و تازه از این سنت متداول دست پیدا کرده بود. مشعل بر خلاف بارهای گذشته، مجموعه ای آتش دان منفرد بود که در حرکتی شعاعی و مانند بسته شدن یک گل ، تبدیل به مشعل بلند و یک‌پارچه می شدند؛
چیزی در مایه های بیان وحدت و هم‌دلی میون کشورهای شرکت کننده که هر کدوم آتشی به چراغ دان این بازی ها اضافه کرده و اجاق ش رو گرم کرده.....

از نقدهای کلی م بر جریان المپیک مطلعین اما مطابق مانیفست این روزنه، نباید دیدن دیدنی ها رو کنار بگذاریم.

 

 چهار تمبر به مناسبت بازی‌های المپیک امسال لندن چاپ شده که حاوی نگاهی مشترک هستند و به طور ویژه‌ای عکاسی و تهیه شدن
در همه این تمبرها به صورت نمادین یکی از شاخه های ورزشی المپیک با بنایی شاخص در لندن مشابهت داده شده و به این ترتیب المپیک 2012 متعلق به لندن 2012 شده.

----------

بگذارین یک گله گی بکنم از خودامون. وقتی یک روی‌داد رو این طوری همه جانبه ساپورت تبلیغاتی و هنری می کنن یقینا نتیجه ش رو -که به حماقت کشیدن ملت ها باشه- خواهند دید و تو دل همین ایران خودمون چه ساعت ها که از ما هدر این مسابقات و دغدغه اون نمی شه؛ تا جایی که میان حتی همین جا در ذیل پست های المپیکی ما اون طور که انگار دارن از کیان و هویت و عزت‌شون دفاع می کنن، از المپیک دفاع می کنن!
اما ما، جمهوری اسلامی ، برای رخ‌دادهایی به واقع مهم در عالم نظیر سالگرد انقلاب اسلامی مون یا جنگ تحمیلی مون، چه می کنیم!؟

 به نظرم باید گفت بین غرفه های سرپنتاین این سال های هایدپارک بهترین غرفه ایه که طراحی و ساخته شده. و این یعنی جایزه پریتزکر بعدی باید به هرزگ و دمورن داده بشه :) !
غرفه ای که هم یک استخر بزرگ شهریه و هم یک سایه بان خوب و فضای نشیمن خنک و مطبوع

 یه اینستالیشن خوب که با محاسبات دقیق یک ساز بادی در مقیاس شهری ایجاد کرده. لوله های ساخته شده با ارتفاع های مختلف مثل فلوت هایی با ارتفاع های مختلف صداهای گوناگونی ایجاد می کنن. باد می وزه و به گوش شمایی که درون این سازه - ساز قرار گرفتی صداهایی آهنگین و متفاوت می رسونه.... شاید اگر خود شما هم صدایی اون جا ایجاد کنی اثرهای جالبی بشنوی.....

توسعه بناهای قدیمی، یکی از چالش‌هاییه که پیش روی اکثر شهرهای بزرگ و سابقه داره.
برخی بناهای قدیمی رو شایسته تخریب می دونن و اون ها رو از کار افتاده و دوران گذشته می خونن و برخی دیگه برعکس اون ها رو شایسته ارج و نگه‌داشت فرض می‌کنن. و البته هر دو گروه هم در برخورد با برخی بناها که خب سن و سالی ازشون گذشته و ثبت های میراثی شدند، خاضع تر برخورد می کنن و علاقه مند نگه‌داشت و زنده‌سازی مجدد اون ها هستند.

یکی از گونه بناهایی که معمولا در سال های اخیر نیاز به توسعه و زنده‌سازی شون در همه جای دنیا حس شده ایستگاه ها  و پایانه های حمل و نقل قرن اخیر هستند. با ورود خودرو به زندگی بشری در سده اخیر، خیلی چیزها در زندگی مردم عوض شد. این ایستگاه ها و پایانه ها هم مربوط به همین دورانن و این روزها کم کم دیگه احساس می شه نمی تونن جواب‌گوی نیازهای جدید باشن و باید فکری به حالشون کرد. گاهی رخ داده که تخریب شدند و به جاشون چیزی جدید ساخته شده و گاهی هم به کل تغییر کاربردی داده شدن و در نزدیکی شون مجموعه ای جدید ایجاد شده. و اگرچه هر دوی این راه‌کارها معمولا با توجه به محاسبات مالی دقیق رخ می ده اما یه جورایی آدم احساس می کنه اسرافه! :) یعنی یه بی مهری حتی! نسبت به چیزی که سالیان دراز همراهی کرده با خوب و بد بشر....

اما در راه‌کارهای عاقلانه تر توسعه و نوسازی این بناها مطرحه که هم نگه می داره وضعیت قبلی و خاطره های اجتماعی رو و هم به کاربری های جدید پاسخ می ده.
نکته مهم در این گونه توسعه ها توانایی در برقراری ارتباط میون وضعیت قبل و بعد بناست به طوری که مثلا رشد فناوری های سریع این سال‌ها مانع برقراری ارتباط نشه.

یک نمونه خوب از توسعه این گونه بناهای قدیمی که با وجود برخورداری از آخرین فناوری‌های ساختی خیلی خوب تونسته رابطه مورد نظر رو برقرار کنه و به کالبدی نو و پاسخ‌گو برسه توسعه و بازسازی ایستگاه کینگزکراس لندنه.

 تبلیغات جالب یک وب‌سایت اقتصادی در این زمانه‌ی بحران و بیماری اقتصادی در جهان!
طراح درمان مرض اقتصاد در این روزها رو در بیماری زیبایی دیده :))
و سه پول مطرح در دنیا یعنی پول های امریکا، انگلستان و چین رو مورد تحلیل جراحی پلاستیک قرار داده

به نظرتون با جراحی پلاستیک، مرض بزرگ اقتصادی دنیای لیبرال حل خواهد شد!؟

عکاسی های بی نهایت جناب McKay ، عکاسی انگلستانی، که در اون‌ها بازی با فوکوس و انتخاب دیدهای خاص از طبیعت و کنتراست نوری شدید میان احجام، نوعی یگانگی و بی‌گانگی رو تداعی می‌کنه.

 یه موزه جنگ در تهران داریم، در مجموعه سعدآباد، که ادوات جنگی زمان قاجار و پهلوی رو به صورت مجموعه شخصی شمس پهلوی به نمایش گذاشتند. سوای این که ادوات قدیمیه و با مخاطب رابطه برقرار نمی کنه، خشک و بی روح چیده شدند به طوری که در برخورد با یه توپ جنگی اگر خنده ت نگیره مطمئن باش رعب یا تشویشی تو دلت ایجاد نمی شه! این فقدان هنر چیدمانه!

چیدمان اون چنان در هنرهای فضاسازانه و در عرصه یک اثر هنری اهمیت داره، که گاهی تمام بار حس و بار انتقال معنا بر دوش چیدمان قرار می گیره.فیونا بنر در موزه‌ی هنرمدرن انگلستان با چینش متهورانه و عالی چند جنگنده ببینین چه طور احساس تعلیق و ترس و خشونت و ناملاطفت جنگ رو در چند پرده انتقال داده...