یک مجموعه‌ی آش‌پزخانه به جای یک بانک قدیمی قرار گرفته و قرار است در آن تکنولوژی و آش‌پزی به هم بپیوندند. طراحان برای این آرمایش‌گاه و کارگاه که در آن بر روی پرینت سه بعدی مواد خوراکی مطالعه می‌کنند، به دنبال عنصری ویژه بودند که بیان‌گر هویت این مجموعه در برخورد اول باشد. تراس کنسول شده‌ای که به نظر کاربرد مشخصی ندارد برای این مقصود در نظر گرفته شده و نرده‌های در هم تنیده و عجیب آن، فعالیت تکنولوژیک کارگاه را فریاد می‌زنند. این مجوعه‌ی ورودی از ترکیب چوب و فلز ساخته شده که علی رغم تلاش طراحان برای عبور هنرمندانه‌ی آن‌ها از میان هم، هیچ‌گونه سنخیتی با هم نیافته‌اند. نرده‌های سه بعدی این تراس با تکنولوژی برش سی‌ان‌سی و روش‌های دیجیتال ساخته شده است. 

در بازسازی یک مجنمع مسکونی در اسلواکی، طراحان گات گات به لطف سازه‌ی پیش‌ساخته‌ی بنای موجود توانستند تغییرات تاثیرگذاری در آن ایجاد کنند بدون این‌که تخریب دردسرسازی را به بنا تحمیل کنند. آن‌ها نمای یک‌نواخت و کهنه‌ی قبلی را با پوشش شفاف جدیدی پوشاندند و در سطح ساخت‌مان به شکل پراکنده، تراس هایی معلق را اضافه کردند. پراکنده‌گی نامتقارن تراس‌ها نمایی پویا را به این مجموعه بخشیده و آن را از حالت خسته‌کننده‌ی قبلی رهانیده است، علاوه بر این‌که کیفیت کاربری بنا را نیز افزایش داده است. هم‌چنین در طرح جدید، دیوارهایی از بیرون یا درون ساخت‌مان برداشته یا به آن اضافه شده است و در مجموع یک بازطراحی در کل بنا و جزئیات آن صورت گرفته است.

گذشته از مزیت‌های پیش‌ساخته‌گی در زمان ساخت، می‌توان اهمیت آن را در تغییرات بعدی ساخت‌مان و زنده نگاه داشتن آن به وضوح حس کرد.

معماران استودیو JSa در طراحی داخلی این فضای اداری که بازسازی یک ملک قدیمی‌ در مکزیک است با افزودن یک پل حرکتی و تاکید بر فضای حیاط داخل مجموعه به عنوان نشیمنی عمومی و نورگیری برای فضاها با استفاده از پانل‌های متحرک وسیع، از یک فضای اداری ساکن، به مجموعه‌ای پویا دست پیدا کرده‌اند که می‌تواند خستگی‌ها و دل‌زدگی ناشی از یک فعالیت روزانه تکراری را تعدیل کند.

عموم فضاها با آن‌که روشن هستند با استفاده از رنگ‌هایی با غلظت رنگی بالا رنگ‌زده شده‌اند و یا لااقل شاخص شده‌اند که تجربه فضایی گوناگون را برای کارمندان به هم‌راه دارد.

چند روز پیش جوانی آمده بود دفتر ما تا در مورد مسکن اسلامی کمی گپ بزنیم. دنبال یک راه‌کار برای برون رفت از وضعیت فعلی مسکن در ایران و رسیدن به الگوی مسکن اسلامی و یا حداقل گامی نزدیک‌شدن به اون بود. اتفاقا تو بحث‌هاش صحبت از حضور طبیعت و گیاهان در خانه و تراس و فضای سبز و بام سبز و ... داشت. از ما قبول نمی‌کرد که می‌گفتیم مشکل مسکن امروز ما در کنار همه چالش‌های اقتصادی و فنی، مشکلی فرهنگیه که هنوز کیفیت رو در مقابل کمیت درست فهم نکرده و به بهانه کمیت‌ها کیفیت‌ها رو تلف می‌کنه. و در نتیجه به زمین به مثابه سرمایه و به ساخت به مثابه فرصت برای چندبرابرکردن سرمایه نگاه می‌کنه و در این نگاه یک وجب فضای مسکون هم یک‌وجبه.

در طرح این خانه آپارتمانی در توکیو -که یکی از شهرهای شلوغ و باتراکم بالای جمعیتیه که اتفاقا کمبود زمین فراوون هم داره- به خوبی مشاهده می‌شه که فرهنگ چه میزان می‌تونه در موضوع مسکن موثر باشه. در شهری مثل توکیو با اون تراکم و نیاز بالای مسکن چه طور کسی به خودش اجازه می‌ده در قطعه زمینی به این کوچکی خانه‌ای این میزان سبز و بهره‌بردار از فضاهای باز و سبز طراحی کنه و بسازه.

 این طرح مسابقه برام جالب بود؛ از این حیث که دیگه رسما فضای سبز و  فضای باز رو در طبقات یک برج بلند آورده ؛ رسما در طبقات از فضای باز سرسبز با ارتفاع بلند برخورد هستیم که تعریف جدیدی از برج نشینی و بلندمرتبه سازی ایجاد کرده.

این پست در واقع سی و هشت طرح از استخرها و حوض‌های خونه‌گیه اما به خاطر این که در معماری معمولا استخر و حوض در حیاط‌ها و بالکن‌ها و تراس‌ها تعبیه می شن، پست خوبیه برای دیدن چند نمونه طرح خوب و یا حداقل کارشده برای بام و تراس و حوض و استخر و خلاصه طراحی فضاهای باز و نیمه باز مسکونی.