حتما خانه‌ها، فضاها یا حتی بخش‌های خاصی از بناهای معماری را دیده‌اید که به دلیل موقعیت خاص‌شان نور طبیعی نمی‌گیرند. این بخش‌ها معمولا اصطلاحا فضاهایی مرده هستند. فضاهایی سرد و تاریک و دوست‌نداشتنی. امروز معمولا برای رفع چنین فضاهایی با دادن بخشی از زمین و کم‌کردن بخش‌هایی از توده نور مستقیم را هرچند به صورت یک نورگیر محدود سقفی به آن‌جا می‌رسانند. اما در آینده چه؟ coelux یک نوآوری فن‌آورانه جدید است. به کمک آن شما به جای دادن بخشی از زمین و تعبیه نورگیر، یک صفحه‌ی متشکل از LED های مخصوص درست مانند یک مانیتور بزرگ را روی دیوار یا سقف فضا نصب می‌کنید. مانیتور بزرگ با تابش خاص خود، نوری معادل نور خورشید را با الگوی تغییرات نور آن در طول روز در فضا اعمال می‌کند.

نمی‌دانم شما این اختراع را خیری برای بشر تلقی می‌کنید یا نه اما به جز مشکلاتی که معمولا در آینده گریبان‌گیر چنین ابداعات بیگانه با طبیعت می‌شود، من این نوع استقلال از طبیعت را معادل سقوط بشر می‌بینم؛ سقوطی که حالا چون هنوز بین و زمین و آسمان هستیم دردمان نمی‌گیرد. خیلی زود با رسیدن به زمین و محکم به زمین سخت خوردن متنبه می‌شویم؛ اما گاهی خیلی دیر خواهد بود.

چند وقتی ست که به لطف نابخردی کمیته فیلترینگ از گذاشتن ویجت‌های ویمئو محروم هستیم و کم‌تر اثر ویدیویی یا انیمیشن در یانون‌دیزاین داریم. به لطف معرفی دوستان یک انیمیشن کوتاه ایرانی با تم اندکی تبلیغاتی اما دربردارنده مفهومی ملی به یانون‌دیزاین آمده است. این انیمیشن کوتاه روایتی امیدوارانه از پیشرفت مبتنی بر استقامت ملت ایران است که در قالب روایت صحنه‌هایی خوش‌ساخت از یک دست‌آورد فرضی ملی طرح‌ریزی شده است.

نکته مهمی که در حاشیه این انیمیشن باید بگویم توسعه روش‌های نرم‌افزاری انیمیشن‌سازی در بین تیم‌های جوان ایرانی‌ست. گروه انیمیشن‌سازی حورا که سازنده این قطعه کوتاه‌ است تا پیش از این چندان معروف نبوده است اما تراز فنی انیمیشن پیش رو نشان از توسعه خوب فنی این گروه و شات‌های حساب شده‌ی آن از نگاه هنری معقولی در پشت کار خبر دارد. اگر هم از وجوه تبلیغاتی کار بگذریم باید بگویم امروز ظرفیت‌های ایران عزیز دست‌مایه و بهانه خوبی برای اهل هنر است.

فن‌آوری‌های نو هر روز عرصه‌های جدیدی را به روی ما می‌گشایند. مثلا فن‌آوری‌های مدل‌سازی سه بعدی در درک کلی از فضای معماری خیلی به کمک کرده‌اند. ما در مدل‌سازی‌های سه بعدی معماری به جای آن‌که در فضای معماری محاط باشیم البته به صورت مدل‌سازی شده، بر آن محیط هستیم. 

به کمک فن‌آوری اسکن لیزری سه بعدی این روزها امکان آن وجود دارد که بر اثر معماری حتی در واقعیت هم محیط باشیم و از دید سوم شخصی دانای کل یک معماری را بخوانیم!

براساس اسناد باستان شناسی، گونه‌های نخستین باهوش سنگ یا چوب رو به طوری تراش می‌دادن که لبه‌های برنده پیدا کنه و از اون به عنوان چاقو و نیزه و به منظور شکار استفاده می‌کردند. بعدها با کشف روش‌های استحصال فلزات و فلزکاری و ... وسایل تیز و برنده با فلزات ساخته می‌شدند و این که به معنای رشد ابزاره مهم‌ترین سررشته سیر و تحولات تاریخی قلم‌داد می‌شد. اکثر تواریخ مدون بشری هم این مقوله یعنی رشد ابزار و روش‌های ساخت رو مبنای رشد تمدن‌ها حساب آوردن و اون رو در متون‌ خودشون مبنای ارزش‌گذاری هر تمدن و اندیشه اون قرار دادن.