- ۰ نظر
- ۳۰ دی ۹۲ ، ۱۶:۴۷
قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانوندیزاین میگذرد! و دقیقتر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانوندیزاین!
یانوندیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقهمندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلیها در سالهای ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیلهای گاهبهگاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانشگاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانوندیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع میکردند. خیلیها ابراز لطف فراوانی را در این سالها به تیم فعال یانوندیزاین ابراز کردهاند و همین خیلیها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیشبرد حرکت یانوندیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یکسالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزهای که این سالها پشت یانوندیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سالهای گذشته افتاده بود مانع آن میشد که به کل یانوندیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردیبهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابهپای تحولاتی که در پیرامون ماست.
ایدههای ساده و ارزان و اجرایی و در دسترس که در عین سادگی دوستداشتنی و کارا هستند.... به این طور ایده ها این روزها نیازمندیم. مثلا دیوار سبزی که با حداقل امکانات ساختش ممکن باشه و اتفاقا از برخی از اتودهای گران قیمت و فنی دیوارهای سبز هم دوستداشتنی تر باشه؛ نظیر این کار
کاربرد متفاوت و خلاقانه این سفالهای مجوف توسط این استودیوی ترک، به تشکیل جداری فوق العاده زیبا و کاربردی در نقش جداکننده فضایی و به فضاسازی ای ویژه انجامیده.
دقت داشته باشین که با انحنا دادن به پلان جدار، تونسته بدون سازه ای جدا، جداری به این ارتفاع و طول رو ایستا نگه داره؛ به موجب همین انحنای در پلان.
چنین ساختارشکنی هایی خوبه! ساختارشکنی هایی که به منظوری و هدفی عقلایی باشه نه به منظور ساختارشکنی!!!
جدارههای بازشو جمعشو دیگرشوی :) پروانهای این بنا خیلی برام دیدنی و درس گرفتنی بود. به شما خیلی عملکردهای متنوع میده یک چنین طرحهایی. و به نظر خیلی از مشکلات این روزهای معماری ملک خودمون هم می تونه راهحلهایی از جنس طراحی جزئیات خوب و متناسب داشته باشه.
راستی تو نمایشگاه درب و پنجره چند روز پیش در تهران هم دیتیلی خوب برای جدارههای تجاری و فضاهایی مثل ایوانها و ورودی ها دیدم که چیزی شبیه این نمونه و البته شیشهای اون بود. (البته با کمال شرمندگی واردات بود!!!)
آپارتمانی که فضاهای داخلیش به جای دیوار با پردههایی پارچهای از هم تفکیک شدند.
جدای از ایده پردازی و نوآوریش ببینین کار بشر به کجا رسیده که از کمبود زمین مجبوره این طور طراحی هایی داشته باشه!
بچه که بودم (هنوز بچه ام ها! ، منظورم بچه تر که بودم) وقتی بعدظهرها از سرویس دبستان پیاده می شدیم، صد و چند متری راه را تا خانه با بچه ها به کاج بازی می گذراندیم. کاج بازی اسمی بود که ما به جنگ با میوههای سفت و سخت کاج به عنوان تیر نام داده بودیم. آن قدر این ها محکم بودند که واقعا می ترسیدی یکی شان بهت بخورد و زخم و زیلی شوی!!!
فرق بین امثال من با فکری که این چنین با میوه های کاج بازی کرده فقط در این نیست که من کودکی هشت ساله بودم و این ها یک استودیوی باتجربهی طراحی! راستش من تا قبل از دیدن این کار، همین امروز هم که تجربه طراحانه اندکی دارم، اصلا به ذهنم خطور نکرده بود این چنین کار خوبی به لحاظ تجربی!
بچه می تونه مدام پیرامون خودش رو بسازه. فراخور نیازش به طبقه و قفسه و ... طراحی ناخودآگاه کنه و بذر خلاقیت و نوآوری در درونش از ابتدا بارور بشه. چنین اسباببازی های تعاملی رو جایگزین این مذخرفات مزورانه اتاق های آقاکوچولوها و خانم کوچولوهای خونه هاتون کنین لطفا.