یانون دیزاین ... yanondesign

نگاهی روزانه به طراحی و هنر
نشریه‌ی ‌الکترونیکی روزانه؛ جسـتاری در هـنر و طـراحی
مشترک روزنامه یانون‌دیزاین شوید
پس از تکمیل فرآیند ثبت نام، ایمیل دریافتی را تایید نمایید.
تبلیغات

دوباره یانون‌دیزاین

قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت‌ شدن و خسته‌ شدن یانون‌دیزاین!

یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند. 

واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....

ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون‌ ماست.

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «حقیقت» ثبت شده است

آینه‌ی آینه / آلن ژیل

يكشنبه, ۵ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۹:۱۴ ق.ظ

آلن ژیل اینستالیشنی هوش‌مندانه را اجرا کرده و در آن هویت شبکه‌های اجتماعی را به چالش کشیده است. او با قرار دادن دو آینه در مقابل یک‌دیگر که یکی به مثابه‌ دیوایس دوربین‌دار برای دیگری است! تاملی در خودنمایی و سلفی‌های فضای مجازی کرده است. او در این اثر سعی در بازیابی هویت مدرن بشر نیز داشته است، هویتی که این روزها بعضی در جوامع خیالی و با نمایش لحظاتی از زنده‌گی خود به دنبال‌ش می‌گردند.

آینه‌ی کوچک‌تر ژیل شبکه‌بندی شده و نمادی از بافت اجتماعی است، آینه‌ای که در مقابله با آینه‌ی اصلی خیلی کوچک به نظر می‌رسد و فرد با قرار گرفتن در برابر اثر، ناگزیر به مقایسه‌ی این دو می‌پردازد. تکرار‌های متوالی در دایره‌ای که آینه‌ی کوچک‌تر می‌سازد تصویر فرد را کوچک‌ و کوچک‌تر کرده، تا جایی که چهره‌ی فرد در گردآبی مبهم ناپدید می‌شود. آینه‌ی بزرگ‌تر اما خالص و دست‌نخورده مانده و ابعاد فرد را کوچک نخواهد کرد. ژیل با اجرای این اثر مخاطبان‌ش را به انتخاب میان سراب و حقیقت فرامی‌خواند.

alain gilles reflects on our society and endless search of the self with mirror mirror

  • فرزین خاکی

اتاقی تصویرشده با کلمات / توماس برومی

پنجشنبه, ۹ خرداد ۱۳۹۲، ۱۰:۰۳ ق.ظ

بشر امروز کم‌تر برای نام‌ها و اسامی شانیتی قائل است. فلسفه‌بافی‌های متعدد زبانی مغرب زمین در یکی دو قرن اخیر، به آن‌جا رسیده است که با قراردادی فرض کردن ماهیت زبان و نفی هرگونه حقیقت در پس هیچ چیز و خصوصا ارکان زبان، هر نوع انگاره حق‌گرایانه را ناشی از تخیلات و تمایلات غریزی و ناشی از احساس فقر و نیاز بشر توصیف کنند. اما اندیشه‌های سنت‌گرایانه جور دیگری به عالم نگاه می‌کنند. سنت‌گرایان فلسفی معتقدند ذات همه اشیا در نام آن‌ها متبلور است و نام‌گذاری نخستین قراردادی نبوده است. اگرچه آن‌ها بین زبان‌های اختراع‌شده توسط انسان و زبان نخستین که به الهام منبعی عالی به انسان تعلیم شده است فرق می‌گذارند و ارتباط میان حقیقت اشیا و نام‌هایشان را در گستره زبان نخستین تعریف می‌کنند، اما به واسطه‌ی داد و ستد فرهنگی تمدن‌ها در طول اعصار و قرون همیشه ریشه‌هایی از زبان نخستین را نیز حتی می‌توان در زبان سطح پایینی مانند لاتین امروز نیز جست‌جو کرد.

توماس برومی در تصویرسازی‌های جالب خود -خواسته یا ناخواسته- بازنمودی متفاوت از این مفهوم چالش‌برانگیز را ارائه داده است. او از نام اشیای یک اتاق به زبان لاتین -که البته به اعتقاد سنت‌گرایان بهره اندکی از حقیقت زبان دارد- برای بازنمود حجم هر شی در تصویرسازی‌های خود استفاده کرده است.

  • یانون دیزاین

انسان، نگاه، ارتباط

سه شنبه, ۲۴ بهمن ۱۳۹۱، ۱۰:۵۱ ب.ظ

انسان، نگاه، ارتباط ؛ ابعاد چندگانه انسان

یانون‌دیزاین - س. اکبری (کارشناس نقاشی؛ دانش‌گاه هنر)
———-

این یادداشت، تکمله‌ای بر یک پایان‌نامه نقاشی‌ست. پایان‌نامه‌ای که گویا برای خود هنرمند نیز به مثابه یک سلوک بوده باشد، انگار که در طی مسیر پایان‌نامه به درک جدیدی از انسان و نسبت بازنمود آدمی با واقعیت او یافته باشد. نویسنده-هنرمند در این یادداشت مخاطب را به سمت توجه به ابعاد ناشناخته و کم‌تر قابل بیان و حتی غیرقابل بیان انسان سوق می‌دهد. نویسنده با اشاره به وجوه نادیدنی آدمی، کار هنر را هم بیان حقیقت می‌داند و حقیقت را در پس همین نادیده‌ها جست‌جو می‌کند. در پایان نیز با تقابل مفاهیم شهود و دیدن و مشاهدات در برابر دیدنی‌ها، هنرمندان و به طور خاص نقاشان فیگوراتیو را به حرکت از دیده‌ها به سمت مشاهدات دعوت می‌نماید.

  • سارا اکبری