پادشاه از پنجرهﻯ قصرش به منظومهﻯ خورشیدی ما نگاه ﻣﻲکرد. چشم‌ش به زمین‌مان که خورد آب از دهان‌ش سرازیر شد. به دانش‌مندان‌ش گفت، من برای شام آن کرهﻯ سبز و آبی را ﻣﻲخواهم.

شب که شد، دانش‌مندان، کرهﻯ سبز و آبی را که با مشقت به دست آوردﻩ بودند، گذاشتند روی میز شام.

پادشاه هم شمعی را که خداوند در قلب دانش‌مندان روشن کرده بود، بر سر میزش گذاشت؛
و بعد از خوردن شام، با انگشتانی که به خاطر لیسیدن خیس شده بود، خاموش‌شان کرد. 

طبیعت بزرگ‌ترین بوم هستیه و خداوند هستی بزرگ‌ترین و یگانه نقاش بزرگ هستی.... و تا جهان باقی‌ست هنر و هنرمند در جست‌جوی کشف زیبایی‌های نهفته در هستی و در سودای بیان گوشه‌ای نارسا اما صادق از اون....

این تصاویر مربوط به یک سایت شگفت‌انگیزه. کوهستانی در چین که رسوبات ۲۰ میلیون‌ساله‌ لایه‌لایه و به رنگ‌های عجیب و مختلف اون رو به شکل یک تابلوی بی‌نظیر نقاشی انتزاعی شکل دادند.... نه به اتفاق، که به تدبیر مدبری یکتا که سرچشمه همه زیبایی‌هاست...

چه می‌شد اگر دنیای واقع هم این قدر شوخی بود که به مدد به کار بردن تنظیماتی خستگی‌ها و مشکلات و اندوه ها رو برطرف می کردیم؟ پرتره‌های شخصی که فلورا بورسی از خودش در کنار ساخته‌ شده برخی منوهای فوتوشاپ گرفته و در هر کدوم رفع یک مشکل رو به آسانی ترمیم‌های فوتوشاپی نوید می‌ده این رویا رو در آدم زنده می‌کنه....

بگذارین یک نکته ای هم بگم... دنیا بر خلاف اون چیزی که اهل دنیا می‌پندارن قوانینی سخت ساده داره و عموما بر خلاف تصور مادیون... و چرا که نه؟ بزرگ‌ترین مشکلات با تنظیماتی ساده و مختص به راحتی مرتفع می شه. 

حیف که باورمندان اندک ند....

تقارن پدیده‌هایی شگفت در عالم تنها و تنها به خواست خداوند سبحان ممکنه... هرچند هزاران هزار خط تحلیل علمی وجود داشته باشه که توجیه کنه این تقارن‌ها رو.

در میانه‌ی سنگ و فلز مذاب و در حرارت چند هزار درجه رشته‌ی نورانی و سرد برق و الکتریسیته به شکل‌گیری صحنه‌هایی فوق العاده و رمزآمیز منجر شده... صحنه‌هایی شیوا با فریاد توحید و قدرت خداوندی.

لحظه وصل دوگانه‌هایی در هستی هست که به واقع دیدنیه.

مثلا آنی که آتش‌فشان خروشان و سوزان با دریای مواج دیدار می کنه؛ لهیب آتش مذابی که با خروش موج اقیانوس برهم می‌خوره. هستی آیه‌آیه‌ خواندنیه. آیاتی که برای تدبر و اندیشه ما، برای عبرت ما، عبور ما از ظاهر و رسیدن به معنای حقیقی که در پس‌شون دارند در جای جای هستی در کالبد ماده نازل شدند....

ورق بزنیم کتاب خدا رو؛ هستی رو... 

هر بار که کارهای این چنین می بینم نمی‌تونم به اشتراک نگذارم. با اون که تا به حال از آسمان و کیهان و حرکت فلک دوار در این پنجره‌ی یانون‌دیزاینی کم ندیدیم با هم اما به نظرم یادآوری خلقت عظیم هستی و یاد خالق بی انتهاش چیزی نیست که برای من و شما تکراری باشه؛ من و شمایی که که از پس دیدن به اندیشیدن نائل می شیم.

به جهان میکروسکوپیک پا بگذارین و به عظمت خداوند هستی بخش هستی که ریزترین ذرات این عالم به دست قدرت لایزال او این رو و اون رو می شن شهادت بدین...

سبحانک سبحانک....