چرخ زمان می‌چرخد و گذشته‌ها را کهنه و غبارآلود می‌کند. گذشته‌هایی که بعضی‌شان نیازمند یادآوری است، تا ادامه‌ی حیات یابد و مسیر آغاز شده‌ای را به سرانجام رساند. شاهد مثال آن نیز تمثیل قرآن است، تمثیلی که باطل را کفی بر روی آب می‌داند و حق را سیلی پای‌دار و در حرکت. انقلاب اسلامی به سان یک شکاف مهم در دیوار کج‌ساخته‌ی بشر بود، دیواری که باید خراب میشد تا پایه‌های بنای مهم دیگری بر آن ساخته شود. فروریختن دیوار وظیفه‌ی نسل قبل بود و ساختن‌ش با ما.

مجموعه عکس‌های «انقلاب در مدار ۳۶۰ درجه»، این امتداد تاریخی و تلاش مستمر را در قالب تصاویری آشنا از گذشته و حال نمایش می‌دهد. خیابان‌ها و فضاها همان‌هاست که بوده و تنها انسان‌ها هستند که بعضی رفته‌ و بعضی آمده‌اند. تجمع‌های به یاد ماندنی دهه‌ی پنجاه و بعضی اتفاقات خاص آن دوران از میان تصاویر آرشیوی استخراج شده و با زندگی روزمره‌ی امروز پیوند خورده است. اگرچه از لحاظ گرافیکی در بعضی کارها به حداقل دست‌کاری گرافیکی بسنده شده، اما این امتزاج بدون مرز حس سادگی و خلوص را در خود دارد.

سنت خوبیه که با این کار علی آقا در یانون‌دیزاین راه می افته ان‌شاالله....

علی آقای عسکری، از بروبچه‌های خوب و فعال ارشد معماری 88 دانشگاه تهران، ما و شما رو به جلسه دفاع پایان نامه شون دعوت کردند.
مدرسه معماری در منطقه کویری، با روی‌کرد معماری ایرانی پایدار.
زمان : شنبه دهم تیرماه 1391، ساعت 10 :10 ! یعنی دقیقه دهم از ساعت دهم از روز دهم تیر ماه یک‌هزار و سیصد و نود و یک :)
مکان : دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران.

رفقای دیگه هم اگه مایل بودند برای برنامه هایی نظیر این، یعنی برای اطلاع رسانی و دعوت دفاع‌هاشون  می تونن رو یانون‌دیزاین حساب کنن.

یه سازه فوق‌العاده  خوش طرح و ساخت از بامبو.

بذارین به مناسبت این پست یه چند خطی در مورد طراحی سازه بنویسم.
سازه و اهمیت اون در معماری همون چیزیه که هویت چندگانه معماری رو رقم زده  و اون رو در برزخ میون مهندسی و هنر نگه داشته. اون ها که به سازه به عنوان اساس معماری نگاه می کنن، حتی با تفسیر و توجیه تاریخ، تاریخ معماری رو تاریخ رشد سازه‌ها می دونن؛ این ها معمولا معماری رو مهندسی ای آمیخته با ذوق قلم‌داد می کنن. از طرفی دیگه گروهی که سازه رو عضوی لاجرم در معماری می دونن و براش نقش اساسی قائل نیستند، تاریخ معماری رو همزاد تاریخ هنر می دونن و تاثیرات اون رو بر رشد سازه ای هم بررسی می کنن. این ها معماری رو هنر می دونن ؛ هنری که آمیخته با مهندسیه!

این دردواره رو برای این نوشتم چون دوستانم می دونن در سال‌های اخیر تاثیرات دانشگاه تهران و قطب علمی فناوری و جناب دکتر [گاف] رو بر معماری اکادمیک ایران و تلاش‌شون برای تنزل معنای معماری به دانش طراحی سازه و .....
و این که این مساله در کنار خوبی هایی که داره چه میزان تاثیرگذاشته و می‌گذاره بر کوتاهی قامت فکری طراح های آکادمیک ما....

یه نشستی دوستان در انجمن معماری داخلی دانشکده هنرهای زیبای تهران گذاشتن، اما خیلی خیلی خیلی دیر به امثال یانون‌دیزاین خبرش رو رسوندن، بنابراین با اون که منتشرش می کنم اما می دونم برخی از دوستان دیرتر از زمانی که داره، خواهند دید پست رو.

برنامه فردا چهارشنبه، 26 بهمن، ساعت 10 صبح در پردیس هنرهای زیباست.
نشستی با حضور معمار خوب معاصر پویا خزائلی؛ کسی که در همین یانون‌دیزاین هم دو کار نوآورانه و روبه‌جلو رو ازش دیده بودیم با هم :

VILLA IN DARVISHABAD / POUYA KHAZAELI PARSA
BAMBOO STRUCTURE PROJECT / POUYA KHAZAELI PARSA

خلاصه رفقا کسی فرصت داشت بچه ها خوشحال می شن ببین شما رو در نشست شون.