قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
طراحی یک گل‌گیر دوچرخه به صورتی که کم‌ترین فضا را اشغال کند و مزاحمتی برای کاربر ایجاد نکند و به راحتی نصب شود و یا برچیده شود. پاسخی که طراح در طرح گل‌گیر موس‌گارد به نیازهای مورد نظر داده است بسیار هوش‌مندانه است. استفاده از متریال لاستیکی منعطف که با ایجاد تنشی خاص در آن -ناشی از نصب آن بر روی بدنه دوچرخه- شکل خاصی که مناسب عمل گل‌گیری ست را به خود می‌گیرد و با حذف تنش می‌توان گل‌گیر را به صورت رول جمع کرد
طراحی ابزار اختصاصی در سطح کاربرهای معمولی امریه که به واسطه‌ی تولیدات انبوه صنعتی کم‌تر امروزه مورد توجه قرار داره. این طور می‌شه که برای انجام برخی کارها مجبوری چندین وسیله رو هم‌زمان به کار بگیری تا مشکل رو رفع کنی. به شخصه در دوچرخه‌سواری‌های بلند مدت این نیاز رو حس کردم که حداقل برای برخی سیستم‌ها نظیر یک دوچرخه یا مثلا در تعمیرات اتومبیل‌ها، یک شاه‌ابزار لازمه که جواب‌گوی جمله امور فنی اون سیستم باشه.
مارک ویندزور با همین نگاه ابزار جالب زیر رو برای تعمیرات دوچرخه ویژه دوچرخه‌سوارها طراحی کرده و ساخته. ابزاری که بتونه در آن واحد جواب‌گوی محکم‌کردن و بازکردن جمله اتصالات موجود در یک دوچرخه باشه
طراحی خلاصه و ساده در عین حال هوش‌مندانه این صندلی دوچرخه اون رو به برنده یکی از معتبرترین جوایز طراحی دنیا تبدیل کرده.
طراح زین دوچرخه رو به نوعی طراحی کرده که با چرخش نود درجه می‌تونه در نقش قفل چرخ عقب دوچرخه در بیاد و مجموعه رو قفل کنه. البته بماند که غالبا در همه جای دنیا دوچرخه رو کامل اصطلاحا آش رو با جاش می‌برن و چنین قفل‌کردنی چندان هم سودمند نیست ! اما بلاخره نگاه خلاقانه این طرح رو نمی شه نادیده گرفت
قبلا هم این‌جا گفته بودم که علاقه م به طراحی‌های مربوط به دوچرخه رو نمی‌تونم مخفی کنم و این بی‌شک برآمده از سبک زندگی امروزم هم هست :) دوچرخه‌سواری همیشه با خودش مشکلات سوراخ شدن و مستهلک شدن و نیاز به تعویض لاستیک و حتی تنظیم باد چرخ داره که گاهی مخصوصا وقتی دوچرخه سواری تفریحی نباشی و کارت لنگ دوچرخه باشه سخت اذیت‌ت می‌کنه.
برایان راسل با ارائه طرحی نوآورانه از گونه ای تایر بدون لاستیک و تیوب که ترکیبی سازه ای از فیبر کربن و رشته های لاستیکه تونسته به تمام این مشکلات پایان بده. ترکیب طوری طراحی شده که متناسب با بسترهای متفاوت تنش بین اجزایش قابل کنترل و تغییره و جریان هوا هم از بین‌ش در حال حرکته. البته برای جلوگیری از ورود گل و لای هم لای قطعات می تونه با غشایی نازک از کناره ها مسدود بشه.
گوگل اخیرا از هشت مرکز داده بزرگ خودش که به نوعی محل زندگی اینترنت به حساب میاد، تصاویری رو منتشر کرده.
هشت مرکز داده غول پیکری که با معماری های خاص‌شون به نوعی کارخونه های بزرگ تحلیل داده هستند و بزرگ‌ترین دستاورد تمدنی معاصر رو در خودشون جا دادند. حرکت درون این مجموعه ها توسط دوچرخه هایی زرد رنگ که به دوچرخه جی (G-Bike) معروفن انجام می شه :) و مانند بقیه دستاوردهای گوگل در زمینه‌ی امور اداری، نوعی نوآوری به حساب میاد....
در یکی از این مراکز که در فنلانده شبکه‌ی لوله‌های تاسیساتی مرکز توسط معمار مشهور آلوارآلتو طوری رنگ‌آمیزی و طراحی شده که در عین ایجاد خوانایی در کل فضا، القا کننده ی یک کارخانه عظیم باشه. در این مرکز برای خنک کردن تاسیسات از آب رودخانه استفاده می شه :) ...
گاهی نوآوری ها اساسیه به طوری که نگاه رو عوض می کنه.
تا وقتی دوچرخه رو اون طور که همیشه دیدیم ببینیم با نوآوری هامون نهایتا چیزهایی مختصر بهبود پیدا می که اما یک حرف نو بوجود نمیاد. اما اگه متفاوت نگاه کردی اون وقت می تونی حرفی جدید برای دنیا داشته باشی
راه‌های متعددی برای مشخص شدن دوچرخه بی پناه در تاریکی شب توسط طراح ها ارائه می شه. چندتایی رو هم تا به حال با هم دیدیم در یانون‌دیزاین. نظیر این +
اما این اتود هم نکاتی داشت که دیدنش خالی از لطف نبود. در این دوچرخه بااستفاده از رنگ فلورسنس بر روی بدنه دوچرخه نیاز به هرگونه اضافه ای رو ازبین برده؛ این طوری دیگه خود دوچرخه با موندن چند ساعت در زیر نور خورشید ساعت های زیادی رو می تونه در تاریکی شب از خودش نور بده و برای سایر راننده ها آشکار بشه
همیشه یکی از معضلات دوچرخه سوارها بوده؛ رکاب زنی در شب و در خیابون های شلوغ به طوری که همیشه ترس ندیده شدن توسط راننده های ماشین ها هست. خود من هم این معضل رو بارها تجربه کردم.
مشکل این جاست که چراغ های باطری ای یا دینامی کوچولو هیچ وقت نمی تونه امنیت خاطر لازم رو تامین کنه چون حجم نامتعارف دوچرخه با یک چراغ کوچیک به چشم راننده ها نمیاد و اون ها در کل خیلی دستشون نیست دوچرخه چند متر عقب و جلوی رکاب زن هنوز ادامه داره و ...
این اتود نوآورانه و پیش‌رو که اتفاقا جایزه مسابقه طراحی هم برده به خوبی تونسته هیکل دوچرخه رو در شب برای سایر راننده ها مشخص کنه و درکنارش به دوچرخه حال و هوایی دیگه داده
دوچرخه به واسطه‌ی مکانیک قابل فهم‌ش مرکبیه که آدمی رو در سطح یک استفاده کننده نگه نمی داره. بارها شده خود من به خودم اجازه دادم نظر بدم که اگه این طوری بود بهتر بود و یا اگه بشه فلان چیز رو براش درست می کنم! حتی سودای طراحی یک دوچرخه کامل مختص به خودم هنوز هم در کسی مثل من وجود داره.
به نظر من این یک معیاره. هرچیز در دنیا که آدمی رو محدود کنه و ناامید کنه و راه ابداع و رشد رو ببنده چیزی ظالمانه ست و ظلم چیز خیلی بدیه!
این نگاه تا حدودی می تونه متناظرباشه با نگاه طرف‌داران جریان open-source در مورد شرکت اپل و روند ظالمانه اون :)
خیلی از این پست لذت بردم؛
نه از این که دوچرخه هایی عصیان‌گر رو می بینم.
از ابداعات شون کم‌تر لذت بردم و گاهی حس کردم اصلا هدف همین عصیان بوده انگار اما از نفس جرات هاشون بیشتر خوش‌م اومد.
---------------------------------------
این پست رو به افتخار رسای عزیز می گذارم که گاه گاهی این جا با کامنت‌هاش دل‌مون رو گرم می کنه، و البته :) به افتخار خودم که الان از پس پنج سال انتخاب دوچرخه به عنوان وسیله‌ی رفت وآمدم در شهر تهران، هنوز راضی و شاکرم از این انتخاب :)
