بچه‌ها دوست دارند اسباب‌بازی‌های‌شان را به اسم صدا بزنند و خیلی وقت‌ها آن‌ها را موجودات زنده‌ای شبیه به خودشان تصور می‌کنند. معمولا در طراحی اسباب‌بازی‌های فردی برای بچه‌ها موضوع شخصیت‌پردازی مد نظر قرار می‌گیرد اما درمورد تجهیزات بازی در پارک‌ها و شهر بازی‌ها کم‌تر به این موضوع توجه می‌شود. شاید مواردی هم که تا به حال دیده‌ایم عروسک‌هایی بوده‌اند که مجسمه‌وار در میدان بازی وجود داشته و کودک امکان تعامل با آن‌ها را نداشته است.

طراحان دانمارکی اسبا‌ب‌بازی، تجهیزاتی را طراحی می‌کنند که هر کدام دارای شخصیتی زنده است. بچه‌ها می‌توانند تشخیص دهند که وسیله‌ای که با آن در تعامل‌ند، حیوان است روبات است یا یک خانه. گروه طراحی «نهنگ» در برخی از این تجهیزات با استفاده از جزئیات آناتومی حیوانات یا جزئیات یک بنای معماری، توانسته است ایده‌های جدیدی را برای خلق بازی بیافریند.

طراحی پارامتریک نمای ساخت‌مان‌ها چند سالی هست که در کشورمان رواج پیدا کرده است،‌ به ویژه طراحی بر مبنای مدولارهای آجری که سبقه‌ی طولانی در معماری ما دارد. طراحان بوچی برای یک مجتمع مسکونی در سوئیس از همین تکنیک بهره برده‌اند و به صورت پارامتریک پوسته‌ای مواج از جنس آجر را برای نمای این ساخت‌مان‌ها طراحی کرده‌اند. حرکت ذره ذره‌ی آجرها به روی هم در نگاه اول واضح نیست و شاید در ابتدا فکر کنیم که مشکلی در اجرا رخ داده است! اما با دید کلی به ساخت‌مان این موج یک‌پارچه در سرتاسر آن قابل تشخیص است. این دقت در اجرا در این کار به کمک روبات‌ها ممکن شده و بلوک‌های آجری بعد از سر هم شدن در کارگاه، در محل ساخت‌مان نصب شده‌اند. به نظر می‌رسد غیر از اهداف فرم‌پردازانه و سایه روشنی که به خاطر بیرون‌زده‌گی آجرها ایجاد می‌شود، این طرح منطق دیگری نداشته باشد و در مقایسه با کارهای مشابه که غالبا دلایلی اقلیمی یا معمارانه دارند، ضعیف‌تر به نظر می‌رسد. 

یکی از انواع روباتﻫﺎ روباتﻫﺎی شبهﺍنسانی هستند. بدنهﻯ این روباتﻫﺎ شبیه بدن انسان است. هدفﻫﺎی مختلفی از ساخت چنین روباتﻫﺎیی وجود دارد؛ مانند استفاده از توانایی آنﻫﺎ برای انجام کارﻫﺎی انسان؛ مطالعه و پژوهش در مورد حرکت بر روی دو پا؛ یا اهداف دیگر.

آلدباران شرکتی است که روباتﻫﺎی شبهﺍنسانی ﻣﻰسازد. اسم یک نوع از این روباتﻫﺎ ناﺍو است. در وبﺳﺎیت این شرکت، ناﺍو به عنوان روباتی معرفی شده، که بسیار دوستﺩاشتنی است؛ و سازندگانش از زمان تولد او تا کنون برای ارتقای هوش مصنوعی او در تلاش بودهﺍند، تا در نهایت او به دوست و همﺻﺤﺒﺘﻰ برای ما انسانﻫﺎ تبدیل شود. آیا انسان در زندگی دچار مشکلی شده، که ﻣﻰخواهد برای خودش از میان روباتﻫﺎ دوست و همﺻﺤﺒتی انتخاب کند؟ 

در بخشی از تاریخ کامپیوترها، دورهﺍی در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم میلادی، با موجودات جالب و شگفتﺍنگیزی مواجه ﻣﻰشویم؛ موجوداتی که سازندگان‌شان سعی در بازنمایی موجوداتی با رفتارهای زنده و انسانﮔﻮنه داشتهﺍند؛ حیوانات و آدمﻫﺎیی مصنوعی، مانند پسرکی که نامه ﻣﻰنویسد، مردی که شطرنج بازی ﻣﻰکند، بانویی که پیانو ﻣﻰنوازد و ... . آن‌چه که این موجودات شگفتﺍنگیز را به اجداد کامپیوترهای امروزی بدل کرده، حضور یک مفهوم کلیدی در هر دوی آنﻫﺎست؛ مفهوم الگوریتم و برنامهﻧﻮیسی.

با به کارگیری این مفهوم در صورت مکانیکی آن، ساعتﺳﺎز سوییسی، پیر ژاک دروز، توانست در حدود دویست و چهل سال پیش، این عروسک را بسازد. عروسک نویسندهﺍی که ﻣﻲتواند با هر بار تنظیم، عبارتی شامل چهل حرف را بنویسد.

فن‌آوری پرینت سه بعدی  راه خود را به سمتی کشانده است که باید منتظر خبرهای تازه‌ و توسعه‌های کاربردی در هر روز باشیم. در طرح زیر طراحان به کمک یک بازوی رباتیک و استفاده از متریالی که خیلی سریع خود را می‌گیرد به پرینت سه‌بعدی بدون اتکا به بوم زیرین و به صورت دست آزاد در فضای سه بعدی دست پیدا کرده اند.

این یعنی منتظر سازه‌هایی کامل به صورت پرینت‌شده در سایت معماری باشیم که دیگر لزوما ثقلی و ساده عمل نمی‌کنند.

یک کار فابریکیتینگ معماری فوق العاده که اولین بار سال سوم در دانشگاه هنر در یکی از کتاب های چاپ همون سال کتاب خونه به عنوان یکی از جدیدترین ها دیدمش.

گرفتند یک بازوی روبوت خودروسازی رو به کارگرفتند و با تغییر برنامه و به کاربردن هدی خاص چینش آجرها رو به نحوی در دل هر قاب تنظیم کردن که علاوه بر ایجاد حفره هایی برای نور در بین آجرها, کار به طور کلی شبیه سازی حالتی باشه که حباب هایی انگار در دل حجم با هم تزاحم کردند......

بخش صنعت کار به طور ویژه دیدنیه.....

نماهای داخلی کار به طور ویژه شایسته توجهه...

دانشجویان پژوهش‌گر سه دانشگاه هاروارد، ام آی تی و دانشگاه ملی سئول به طور مشترک در پروژه ای تحقیقاتی دست به تولید نوعی روبات زدند که تنها از یک شبکه توری مانند تشکیل شده! و با الگویی شبیه اون چه در طبیعت حرکت مارها و کرم ها رخ می ده با ایجاد انقباض و انبساط هایی در درون تارو پود این شبکه منجر به حرکت رو به جلوی این روبات می شه .

یه جورایی داریم سعی می کنیم به نقطه آرمانی طبیعت برسیم....
خیلی خوب بود.

 این پست یکی از ویژه‌ هاست! یکی از ترین های یانون دیزاین!

پروژه مارمالاد عبارته از یک ابتکار تکنولوژیکال! این استودیوی تبلیغاتی گرفتند و با نصب یک دوربین سرعت بالا بر روی یک بازوی رباتیک صنعتی و تنظیم ویژه‌ی حرکت اون به تصاویری بی نظیر در سرعت های بالا دست پیدا کردند که از فرط اعجاب باور نمی کنین این ها واقعی باشه!!!

به جز دوربین سرعت بالا که به طور ویژه لحظه هایی ناب رو از رفتار هستی برای ما ثبت می کنه، بازوی رباتیک با سرعت فوق العاده بالایی دوربین رو تغییر مکان می ده و ناظر اون رو متناسب با رخ‌داد مورد نظر نو به نو می کنه، اون چنان عجیب که گمان می کنین که محصول نتیجه‌ی سه بعدی سازی و رندرهای استودیوییه!

به دوستان جلوه های ویژه کار، دوستان سینمایی، دوستان گرافیکی، و کلا دوستان علاقه مند به وادی تصویر توصیه می کنم به هر صورت که شده -حتی اگر امکانات اینترنتی شون سخت اجازه می ده- این کلیپ رو ببینن.
فقط پیشاپیش عذر می خوام و توصیه می کنم نیمه دوم کلیپ رو بدون صدا ببینین. کمی نامتناسبه موسیقی متن نیمه دوم کلیپ... شرمنده

 

 دوستان احتمالا با پرینت سه بعدی (3D printing) آشنایی دارند. نوعی فرآیند ساخت صنعتی که در اون دستگاه های دقیق با کنترل کامپیوتر ماده ای خمیری رو به صورت لایه لایه (افزودنی) یا ماده ای صلب اما نرم رو با برش‌های متوالی (کاستنی) نوعی شکل می دن که محصول نهایی فرم پیچیده ای باشه که در فضای مجازی رایانه ای ساخته شده و به دستگاه فهمونده شده. نمونه هایی هم در این جا با هم دیدیم تا به حال. مثل این+ یا این+ یا حتی این+ که در مقیاس نانو بود!