جری یهودا که به طراحی مونومان برای شرکت‌های خودروساز بزرگ دنیا مشهور است، در آخرین اثر خود مونومانی محیرالعقول برای شرکت پورشه طراحی و ساخته است. او در این مونومان که به مناسبت پنجاهمین سال‌گرد تاسیس پورشه بنا شده است، سه خودروی پورشه‌ی واقعی را در ارتفاع سی‌وپنج‌ متری از سطح زمین آن هم بر سازه‌هایی ناقائم و زاویه دار بالا برده است! سازه‌هایی که هرچه به زمین نزدیک‌تر می‌شوند از مقطع آن‌ها کاسته می‌شود.

بیانی فوق‌العاده فوتوریستی و ظاهرا نامتناسب با عصر ارتباطات و الکترونیک که انگار به شدت با طبق خودروسازان بزرگ سازگار درآمده است؛ می‌دانید که یهودا در جمله کارهایش -که قبلا هم با هم در یانون‌دیزاین دیده‌ایم  + + - بیانی این‌چنین دارد.

مشکلات ساده و مبتلابهی وجود دارد که راه‌کارهای طراحی ساده‌ای نیز دارند. خیلی وقت‌ها هم جایز‌ه‌های معتبری از عرصه‌ی طراحی به همین راه‌کارهای ساده اما مهم و موثر تعلق می‌گیرد.

مثلا آیا امکان بیست درجه زاویه گرفتن چیز مهمی ست که یک محصول را در طراحی آن قدر ارتقا بدهد که شایسته جوایز معتبر باشد؟ به نظر می‌رسد که اتفاقا مهم است! رسالت طراحی حل همین معضلات عمومی و موجود آن هم به راحت‌ترین و مناسب‌ترین نحو است و اگر این کار با یک اصلاح زاویه به ظاهر ساده ممکن بشود که چه بهتر! کلمن‌های موجود را که دیده‌اید؟ عموما مجبور هستیم برای آن که تا انتها از محتویات آن مصرف کنیم همیشه آخر کار آن‌ها را کج کنیم و این یعنی انرژی‌هایی مداوم صرف عملی ناچار تا کمبود عمل‌کردی این کلمن‌ها را جبران کند. به کمک یک زاویه‌ ساده در زیر یک کلمن محصولی شایسته تقدیر در یکی از معتبرترین جوایز عرصه طراحی صنعتی یعنی جایزه Red Dot بخش طراحی کانسپت بشود.

رقص‌ سایه‌ها نام مجموعه مجسمه‌هایی از دیت ویگمنه که به صورت توده‌هایی ناموزون و نامفهوم طراحی شدند و در طی چرخش و به قولی رقص در مقابل یک منبع نور تنظیم شده، در زاویه‌ای خاص تشکیل سایه‌ای معنادار بر سطح دیوار می دن. به این ترتیب در یک آن نگاه هوش‌مند و مدبر یک تدبیرگر در پس ظاهری نامفهوم هویدا می‌شه.   

عکاسی معماری یکی از شاخه‌های مطرح عکاسی هنری به شمار میاد؛ بناهای معماری هرچند هم گاهی بی روح به نظر بیان در زوایایی خاص و تحت تابش نورهایی خاص و در ساعاتی خاص از شبانه روز ممکنه خیلی رویایی جلوه کنن  و این کار عکاس معماریه که این زوایای خاص و این سایه روشن‌های خاص و این ساعت های ویژه رو کشف کنه و اون جلوه‌ی فریبای بنای معماری رو در لحظه ای ثبت کنه....

انحراف یک بنا از محور خودش به واسطه‌ی دلایل مختلف نظیر نشست خاک یا ناهم‌گونی سازه و محاسبات غلط ممکنه و البته در عصر اخیر باید سوداهای مزورانه طراحان و در موارد معدودی بیان خاص مورد نظر طراح رو هم باید به دلایل انحراف بناها از محور قائم‌شون اضافه کرد.

برج پیزا در ایتالیا معروف به کج بودن  و انحراف از محور قائم و به همین خاطر عجیب بودنه، تا قبل از دیدن این پست فکر نمی کردم بناهایی متعدد دیگری در دنیا حتی کج تر از برج پیزا باشه! این رو می گن قدرت تبلیغات و رسانه .

درست تصوری ندارم ولی همه‌چیز منطقی به نظر میاد!
این طرح می تونه بهتر از این باشه که بطری از بالا و دقیقا بدون زاویه پر بشه. هم انرژی آدم در موقع استفاده کم‌تر مصرف می شه و هم در موقع پر کردن بطری نیاز به کج کردن و جور دیگر گرفتن اون نیست

به نظر میاد پاسخ‌های درست  همواره پیچیده نیستند....