یکی از دوستانمان لباسش را جا گذاشت؛ و رفت.

مگر در آسمان چه دید که نتوانست بماند؟! شاید خودش را. حتما در این عمر کوتاه آن قدر زیبا شده بود، که وقتی فرشتهﺍی آینهﺍی را در برابرش گرفت، از دیدن خودش به وجد آمد؛ و لباسش را که پرواز را برایش دشوار ﻣﻲکرد، فراموش کرد. 

ای کاش ما هم مانند او زیبا شویم؛ و آمادهﻯ پرواز در آسمانﻫﺎ.

او، که سعی ﻣﻲکرد نشان دهد ما ﻣﻲتوانیم، پاداشش را گرفت؛ نشانش دادند، که ﻣﻲتواند؛ و توانست مرز آسمانی بلندتر را درنوردد.

اما یک روز، او دوباره بازﻣﻲگردد. و امیدوارم در آن روز همهﻯ ما بتوانیم.

از زمان انقلاب صنعتی و جنبش هنر و صنعت در اروپا، هر روز تاثیرات فنون و صنایع ساختمانی بر معماری بیش‌تر و بیش‌تر شد به طوری که پس از گذشت یک قرن نیاز بود تا دوباره جای‌گاه معماری در نسبت با هنر و هنرهای زیبا بازتعریف شود. آخر می‌دانید کمی قبل در جهان باستان و دوران میانه اگر از هنر تجسمی حرف می‌زدند مشخصا منظور معماری، مجسمه‌سازی و نقاشی بود اما تاثیرات صنعت بر معماری آرام آرام آن را به شدت صنعت‌زده و فن‌آورانه کرد و طبیعتا از هنرهای زیبا -با آن مفهومی که در ذهن می‌سازد- فاصله گرفت.

بازتعریفی که عصر مدرن بر معماری و نسبت آن با هنر انجام داد سعی داشت تا معماری را در نقش هنری جامع و دربردارنده‌ی سایر هنرهای معاصر دوباره احیا کند اما سرعت پیش‌رفت ابزار و فنون سازه به قدری سریع بود که امروزه جریان مهندس-معمارها حرف اول را در جهان معماری -حداقل در سطح معماری‌های کلان و بزرگ‌مقیاس- می‌زنند! این یعنی معماری دیگر نتوانست به عنوان یک هنر زیبا -با تمام وجوه شاعرانه و زیبایی‌پرستانه‌ش- پذیرفته شود. تجربه شخص من از دانش‌گاه هنر تهران و سایر دانش‌کده‌های هنر ایران هم چنین بود که معماری از سوی خیلی از دانش‌جویان سایر رشته‌های هنری، یک هنر محسوب نمی‌شد و یا لااقل آن‌طور که نقاشی هنر بود معماری هنر نبود......

تلاش برای اثبات و یا کشف وجوه زیبایی‌شناسانه معماری تلاشی بسیار مرسوم و شناخته شده است. حتی باید گفت که شاخهی عکاسی‌ معماری اساسا برای همین کشف و آشکارسازی زیبایی‌شناسانه مورد توجه قرارمی‌گیرد. در این پست عکاسی‌های سیاه‌و‌سفید جوئل جین‌چیلر عکاس مفتون معماری را خواهیم دید. کسی که در کشف وجوه زیبایی‌شناسانه بناهای مدرن به شدت تبحر و تجربه دارد.

همه ما تجربه برخورد با یک کپک سبز رنگ روی قطعه‌ای نان یا سایر مواد خوردنی را مخصوصا در سنین کودکی به خاطر داریم. به خصوص بار اولی که اعجاب‌مان را برمی‌انگیخت و جلوتر می‌رفتیم و دقیق‌تر می‌شدیم و از جذابیت‌ها و هندسه و ساختار عجیب این «چیز» عجیب و یک‌شبه متولد شده در عجب می‌ماندیم. اما متاسفانه مانند سایر چیزهای این دنیا کمی که بزرگ می‌شویم به کل همه‌ چیز برای‌مان عادی می‌شود....

کم‌تر کسی مثلا به کپک به عنوان یک اثر هنری یا چیز زیبای دوست‌داشتنی نگاه می‌کند. کپک‌ها همیشه تناظر معنایی روشنی با آلودگی داشته‌اند و آلودگی در مقابل پاکی و زیبایی. اما آنتوان بریدیر ناهمیاس چنین کرده است. او با انتشار تصاویری عجیب از کپک‌های کشت‌شده به دست او در آزمایش‌گاه، زیبایی این آلودگی قدیمی را به چشم ما آورده است. آلودگی جادویی.

بعد از دیدن تصاویری باشکوه از کوهستان ژانگی دانکسیا / چین در یانون‌دیزاین یکی از خوانند‌ه‌گان خوب یانون‌دیزاین، خانم حمیده زبردست برای ما تصاویری از تپه‌های اطراف بستان آباد در مسیر اتوبان تهران تبریز فرستادند که خودشان در فروردین ماه امسال گرفته بودند. وسعت بسیار زیاد منطقه و زیبایی بی‌نظیر تپه‌ها حتی با وجود عکاسی گذری و در حین رانندگی به خوبی مشخص است.

واقعا ایران عریز در خود جهانی را جای داده است. کافی‌ست از خانه‌های کوچک خودمان بیرون بزنیم و زیبایی‌های جهان ایرانی را نظاره کنیم. یانون‌دیزاین خوش‌حال می‌شود پنجره‌ای برای نمایش مجموعه‌هایی از تصاویر طبیعی ایران زمینی باشد که شما در سفرهای مختلف‌تان گرفته اید.