عکاسی‌های سورئال جان ویلیام کیدی عکس‌هایی صرفا هنری با نگاه‌ بیان سورئال صرف نیست. این عکاسی‌ها را می‌توان با کاریکاتورهای اجتماعی مقایسه کرد؛ آن‌جا که کاریکاتوریست با بیانی بزرگ‌نمایی‌شده به رفع یک ناهنجاری اجتماعی یا ایجاد یک نگاه نو در مخاطب اقدام می‌کند. کیدی در طراحی این گونه تصاویر به دنبال نوعی مطالعه روان‌شناسی بر روی مخاطب است. مطالعه‌ای بر روی نسبت میان واقعیت و درک در مخاطب که از طریق آشنایی‌زدایی‌های معمولی به دست می‌آید.

این مجموعه عکس توسط آندریاس فرانک، عکاس اتریشی، از یک کشتی غرق شده آمریکایی گرفته شده است که با یاری نرم‏افزارهای کامپیوتری صحنه‌هایی از زندگی روزمره را به این فضا اضافه کرده است. به گونه‌ای که انگار کشتی هنوز زنده است و در آن زندگی جریان دارد. فرانک در دو تلاش جداگانه یک بار زندگی روزمره امروزی و یک بار الگوی زندگی روزمره‌ی بورژوازی عصر باروک و روکوکو را به این تکنیک بازنمایی کرده است که در ادامه تصاویر روزمره در همین پست هم برخی از آثار مجموعه دوم را مشاهده می‌کنید.

برای نمایش این تصاویر، دقیقا محل کشتی در زیر آب را انتخاب شده‌است. تصاویر دارای روکشی از شیشه‏‏ی آکریلیک هستند وبا آهن‏ربا به بدنه کشتی متصل می‌شوند. به این شکل برای بازدید از گالری باید خودتان را به سواحل فلوریدا برسانید و به عمق سی متری اقیانوس اطلس بروید!

تصویر سورئال جذاب ارائه شده در این مجموعه تخیل انیمیشن‌هایی مانند انیمیشن معروف نمو را به یاد ما می‌آورد که برای موجودات زیر آب هم زندگی و فعالیت شهری تصویر می‌کنند. مردم در این شهر، به سینما می‌روند، تلویزیون تماشا می‌کنند، بر سر میز ناهارخوری می‌نشینند و حتی لباس‏هایشان را روی بند خشک می‌کنند!! ...

برخی از عکاس‌های حرفه‌ای به این کار علاقه‌مندند که با چیدمان‌ برخی عناصر و ساخت برخی صحنه‌ها و تصویربرداری از اون‌ها، تصاویری متفاوت خلق کنند. یک جور کلاژ واقعی که عکاسی وظیفه ثبت نهایی اون رو برعهده داره

دیوید شوون هم از این گونه عکاس‌هاست اما بیشتر در کارهاش به دنبال نگاهی سورئال و فراواقعه و برخلاف خیلی از سورئال‌ها که بیشتر در مفاهیم ناپاکی غوطه می خورن گاهی هم منجر به ایهامات و اشارات و شعرگونه‌گی‌هایی در کارهاش می‌شه

 خلق یک فضای عظیم سورئال بوسیله یک پارچه بسیار بزرگ آویزشده و نورپردازی خاص در آلمان. در چنین فضاهایی آدمی نسبت‌ها و بعدها رو گم می‌کنه.

جالب این جاست که بدونین چیستی این بسته عظیم و این فضا با ارتفاع 90 متر تا قبل از بازشدن و بناشدن برای کسی روشن نبوده و کسی نمی دونسته که قراره یک فضای 177 هزار مترمکعبی محصول باز شدن این بسته باشه!

دانیل آرشام در این مجموعه با استفاده از شیشه‌های خرده و به سبک و فنی نو این مجسمه ها رو ساخته. اگرچه فنون جدید اجرای آثار هنری از اون‌جا که به هنرمندها و دانشجوهای هنر ایده خواهند داد حتما در یانون‌دیزاین مناسب دیدن هستند. اما مجموعه مجسمه‌های شیشه خرده آرشام شاید به دلیل بیان سورئال‌شون و شاید هم به دلیل تمرکز‌شون بر فیگورهای ناامیدی بشر اون هم با شیشه‌های خرده و نسبتی که میون این معنا و این محتوا برقرار کرده دوچندان دیدنی هستند.

 Horizons Steel یکی دیگه از آثار سورئال مجسمه ساز نیوزیلندی Neil Dawson ، سعی داره تا مفهوم بعد رو در ذهن ما به چالش بکشه. غیر از این بیانی که در این حجم هست بسیار به بیان های گرافیکی کامپیوتری نزدیکه و این یعنی آمیختگی بیان فضای دیجیتالی در دنیای واقع؛ چیزی که منجر به نوعی فریب تصویری و به چالش کشیدن ذهن در مرز بین واقعیت و مجاز می شه

هرچند این گونه تلاش‌ها برای آمیختگی واقعیت و مجاز و به چالش کشیدن ذهن در سال‌های اخیر در جوامع هنری کم نیست اما  این اثر ویژگی منحصر به فردی هم داره و اون ابعاد بزرگیه که کار شده که به نوعی تلاشی برای بیان وسیع‌تر از این چالش در ابعاد یک نماد شهری و منظری به حساب میاد....

 در عکاسی های  Kevin Twomey نگاه های منتقدانه و گاهی سورئالیسی موج می زنه. رگه هایی از نقد و ابهام و خشونت و خشم  و تنفر و طنز و کنایه....

راستش اول بار که این مجموعه رو دیدم مطمئن شدم که خوبه در یانون دیزاین با هم ببینیم‌شون اما الان که وقت پابلیش کردنش رسیده خیلی هم راغب به گذاشتن ش نیستم :) خلاصه ببخشین اگه خیلی ارزش دیدن نداشت احیانا.

 

سورئالیسم یا فراواقع‌گرایی که در پس دادائیسم ناامید و پوچ‌گرا در غرب معاصر قرن بیست شکل گرفته  رو برخی مکاشفه گونه ای دونستند که در ناخودآگاه روحی و روانی و متکی بر حقیقتی عالی تر از واقعیت به مدد اشکال موهوم تداعی می شه. و البته این حقیقت عالی مورد نظر اون‌ها چیزی نیست که این کلمه ابراز می کنه. این حقیقت عالی یا واقعیت برتر به زعم خود برتون، خلق تصاویر و ترکیباتی از توهمات و تصور ناخودآگاهه که به معنای خروج از واقعیت به صورت افراطیه.

فراواقع‌گرایی بر سه فلسفه فکری شاید استوار بوده. فلسفه علمی که همان رویکرد فروید به روانکاویه. فلسفه اخلاقی که با هرگونه قرارداد مخالفه و فلسفه اجتماعی که می‌خواد با ایجاد انقلاب سوررئالیستی بشریت را آزاد کنه. محصول این سه روی‌کرد رویه‌ای انقلابی یا بهتره بگم پرخاش‌گره که زیر هیچ قانونی هم نخواهد رفت و البته مبتنی بر ذهن و روان‌ به تعبیر فرویدیه که با اندکی چشم‌پوشی می شه مبتنی بر خشونت و شهوت و غضب پنداشته‌ش.

اما به هر تقدیر فراواقع‌گرایی برای مخاطب به واسطه‌ی تجربه متفاوت و معمولا متناقضی که ایجاد می کنه جذاب و جالبه!
مجموعه کارهای گرافیکی زیر جهانی فراواقع رو تصویر می کنه، با تناقض و ایجاد شبه در چیزهایی که باور نمی کنین...