توجه به غذاها از مشهورترین روی‌کردهای هنری برای ایجاد روابط فرهنگی ملل در سال‌های اخیر است. پیتر مینزل عکاس، با سفر به دور دنیا سعی کرده‌است تا در بازسازی شات‌هایی خاص از خانواده‌های کشورها و مناطق مختلف در کنار توده‌ای از غذاهایی که آن‌ها در طول یک‌هفته می‌خورند، علاوه بر ایجاد هم‌زبانی با عنصری مشترک در بین همه اقوام یعنی غذا، به طور کنایی به فاصله‌ی فرهنگی و صدالبته طبقاتی اقوام مختلف بشری اشاره دارد.

حتما بازی معروف تنگرام رو می‌شناسین. بازی کهنی که ریشه در بازی‌های آیینی چین باستان داره و به نوعی با مناسک آیین‌های باستانی چین و شرق آسیا هم در ارتباطه. همون بازی که در جست‌جوی ترکیب‌های هوش‌مندانه و نوآورانه از قطعات ساده‌ی هندسی و کشف روابط پیچیده اون‌ قطعات به منظور به دست آوردن شکل‌های پیچیده و آشناست.

تنگرام ها ترکیبات پیچیده از دو شکل پایه‌ی مثلث و مربع هستند. الگوی تنگرام با اون میزان تنوع و ظرفیت معماپردازی در عین قدرت‌های هندسی نهفته در اشکال تنگرام ، اون رو به منبع ایده‌ی بسیار خوبی برای طراحی مبلمان تبدیل می‌کنه. مبلمانی که با منطقی نظیر تنگرام در عین ظرفیت‌های معماساز و غافل‌گیرکننده‌شون بتونن دایره‌ای وسیع و غنی از اشکال و احجام رو در ترکیب‌شون به دست بدن. 

طراحی مجموعه میز زیر بر چنین نگاهی بنا شده و در نوع خودش کاری نوآورانه و دیدنیه.

اوریگامی که یکی از هنرهای سنتی شرق آسیا و به خصوص ژاپنه در سال‌های اخیر و دوران معاصر به طور جدی مورد توجه معماران و طراحان صنعتی قرارگرفته و بسیاری بناهای معماری و بسته‌بندی‌های محصولات با اقتباس از منطق اوریگامی طراحی شدند. 

در این پست ۱۵ بنای دیدنی که نقطه تلاقی این هنر و معماری هستند رو با هم می بینیم که در بعضی از اون‌ها اوریگامی در سطح نماسازی و ظاهر و در برخی دیگه حتی به عنوان منطقی سازه‌ای حضور دارند.

درختان مظاهری از طبیعت و آیاتی الاهی هستند که به خصوص خیلی زیاد مورد توجه نگاه‌های شرفی هستند. حتی از هنرمندان و اهالی هنر و رسانه کشور خودمون هم کم نیستند کسانی که به نحوی توجه ویژه به درخت‌ها در کارهاشون داشتند و همین وجه هم وجه امضای آثارشون بوده. اما نگاه به این مظاهر طبیعی ویژه مشرق زمین نیست. هرچند شاید میان روی‌کردها و نگاه‌های برخی از هنرمندان شرقی با نگاه‌ برخی هنرمندان غربی بشه تفاوت‌هایی قائل شد.در مجموعه تصاویر زیر هنرمند مغرب زمین به درخت توجه داشته و دریچه دوربین‌ش رو به روی شات‌هایی باز کرده که ترکیب‌بندی‌شون با وجود درختان تکمیل می‌شده. اما درخت در آثار این هنرمند در بسیاری از شات‌ها نه بستر هستی و شکوفایی و رشد که محصول خزان و نیستیه انگار.... 

چه این طور پروپاگانداهای غربی‌ها در مورد چینی‌ها وجود داشته باشه و چه نباشه واقعیت تغییر نمی‌کنه. مدل توسعه شرقی چینی در مقابل مدل توسعه مغرب زمین امروز توفق پیدا کرده و چین داره در بلوای اقتصادی امروز جهان به سرعت می‌تازه. امروز بیشتر کالاهای دوروبر ما Made in China هستند! و این رشد صنعتی مختص به اسلحه و جنگاوری هم نیست و اتفاقا بر خلاف توسعه تسلیحاتی که مغرب زمین با شتاب به سمت ش در این سال‌ها حرکت کرده، چینی ها به تولید «همه چیز» :) اقدام کردند.

مجموعه ۵۵۰۰ عروسک سربازی که پرتره این سرباز چینی رو با رنگ‌بندی سرد و بی‌روح‌شون ساختند تنها در یک مفهوم صدق و راستی دارند. اون هم این که مردم چین با کار گروهی و هم‌کاری تونستند تا به این جا برسند و با قبول زحمت‌ها و سختی‌ها و سرانه‌های پایین زندگی در این بحران اقتصادی به اقتصاد نسبتا پایدار و حتی روبه‌رشدشون ادامه بدن.

اوریگامی یک انیمیشن کوتاهه که در کنار اون که به خوبی نگاه فرهنگی و سنتی به هنر اوریگامی شرقی رو برای ما که چندان مطلع نیستیم روشن می کنه، یک نمونه موفق از فرهنگ‌سازی و انتقال فرهنگی به نسل جوونه.

نسل شرقی جوونی که شاید اگر ارزش‌های نهفته در فرهنگ و هنری سخت و زحمت‌دار مثل اوریگامی شرقی رو درک نکنه، هرگز به فکر امتداد و توسعه اون نباشه..

برای انتقال برخی فرهنگ‌ها و میراث‌ها و سرمایه‌های هنری فرهنگی باید خیلی زیاد انرژی گذاشته بشه.

انیمیشن های امروز تولید داخل ما تا چه حد دارن به این انتقال به نسل بعد کمک می کنن؟ چه میزان فرهنگ‌ها و سنن و آداب و عقیده های نسل قبل رو دارن به درستی به نسل نوپا انتقال می دن؟ ما چقدر برای شکل‌گیری این زنجیره انرژی و هزینه می‌گذاریم؟