عکس‌های لوفردو که به خاطر قطع مربعی می‌توان اینستاگرامی خطاب‌شان کرد، تصاویری پویا هستند. به عکس آن‌چه از قطع ساکن و زمینه‌ی الگووار عکس‌ها انتظار می‌رود، عکاس با استفاده از یک عنصر انسانی عکس‌ها را از تکرار و سکون نجات داده است. الگوواره‌هایی که غالبا از میان فضاهای شهری کشف شده با چینش یا انتخابی حساب شده از طرح و رنگ توسط عکاس تکمیل شده‌اند.

یکی از بحث‌های مهمی که در فلسفه‌ی هنر شکل می‌گیرد تعریف هنر و تمییز کار هنری از کارهای دیگر است. مدت‌هاست که موضوعات مهمی در این بین مورد اختلاف آرا و افکار است که یکی از آن‌ها خوش‌نویسی است. خطاطی یا خوش‌نویسی که به شیوه‌ی سنتیِ خود که از قواعد و اصول مشخصی پی‌روی می‌کند و حتی کاملا قابل آموزش دادن هم هست، به عقیده‌ی برخی در دایره‌ی کارهای هنری نمی‌گنجد. کسانی که جان‌مایه‌ی هنر را خلاقیت و ابداع فرض می‌کنند چنین حرفی را در مقابل کسانی می‌زنند که تعریف هنر را محکم و خوب ساختن و ایجاد کردن می‌دانند...

اما ال‌سید هنرمند تونسی، توانسته به کمک همین اصول خط نویسی و ترکیب بندی گرافیکی آن‌ها بر روی دیوار کوچه و خیابان، تابلوهای نقاشی-خط گونه‌ی زیبایی را بیافریند که رنگ‌های متنوع آن بر روی دیوارهای بی رنگ شهر توجه عابرین را به خود جلب می‌کند. او کارهایی را که معمولا نمونه‌اش را بر روی بوم می‌دیدم در ابعاد بسیار بزرگ و بر روی ساخت‌مان‌های بلند اجرا می‌کند. شاید آثار ال‌سید را بتوان نوعی گرافیتی اسلامی دانست...!

کدام یک از شما دوست ندارید در همین آپارتمان‌های نقلی‌تان باغچه‌ای منحصر به فرد با امکان تولید محصولات کشاورزی مورد نیاز روزانه خانواده خودتان داشته باشید؟ کمی عجیب به نظر می‌رسد چرا که کم‌تر فکر می‌کنیم زندگی شهری امروز و محدودیت‌های متعددش اجازه چنین تخیلاتی را به ما بدهد!

نوریشمات بی‌شک یکی از بهترین جواب‌هایی ست که به این سودای بسیار بسیار محترم داده شده است. نوریشمات شبکه‌ای الیافی با یک طراحی بی‌نظیر است که بر روی خود به صورت گرافیکی نیازهای عمومی محصولات کشاورزی یک خانواده معمولی را دسته‌بندی کرده است و متناسب با نیاز هر محصول، حفره‌هایی برای کاشت بذر آن محصول دارد. گرافیک عمومی سطح الیافی نوریشمات آدم را یاد بازی‌های کاغذی و فکری می‌اندازد، انگار شما باغبانی را به مثابه بازی و سرگرمی ارزش‌مندی در زندگی خودتان وارد می‌کنید. نوریشمات را رول می‌کنید و در هر کجا که مورد نظرتان است پهن می‌کنید. لایه‌های فشرده خاک غنی شده و مواد معدنی پس از بازشدن رول سطح حدودا ۱ در ۲ متر به صورت یک زمین بازی بزرگ در اختیارتان می‌گذارند که به خوبی روشن کرده است نیازهای کشاورزی‌ خانوادگی چگونه است و تنها از شما می‌خواهد خانه‌های بذرهای درنظرگرفته شده را پر کنید. در میانه‌ی هر کرت محصولات غذایی مسیرهایی ترسیمی درنظرگرفته شده است که مانند جوی‌بارهای کناره زمین‌های کشاورزی هستند و با اتصال ورودی آب نوریشمات به آب شهری، آب‌یاری جامع کل صفحه‌ را انجام می‌دهند و در عین حال مینیاتوری از یک باغ‌چه واقعی کشاورزی‌ را ترسیم می‌کنند. دستورالعمل‌های نحوه‌ی رسیدگی به برخی محصولات و آب‌یاری و ... نیز در بخش پایین نوریشمات گنجانده شده است.

نوریشمات تنها یک بستر خوب نیست. یک فرهنگ‌سازی و عمل فرهنگی ست. طراحان نوریشمان با ارائه اسلوبی کامل مسیر تحقق این فرهنگ و ایده را خیلی زیاد هم‌وار کرده‌اند. فرهنگ خودبسندگی و تولید حداقل‌های اولیه غذایی توسط خود خانواده‌ها در زمانه‌ای که می‌رویم و می‌رفتیم تا کوچک‌ترین خدمات و مواد را نیز تهیه کنیم و همیشه وابسته باشیم. 

وقتی طراحی یک سایت بزرگ در معماری در دستور کار طراح قرار می‌گیرد، خیلی وقت‌ها عواملی نظیر قیمت زمین، مشکلات ساخت و ساز، مدیریت کارگاه، آینده‌نگری و از همه -به زعم من- مهم‌تر، فرهنگ موجب آن می‌شوند که سودای ساختن هرچه بیشتر وجود داشته باشد. ساختن هرچه بیشتر عموما با عدم اختصاص عرصه‌ی زمین به شهر و نوعی تفکر شخصی‌سازی ویژه هم‌راه است.

متاسفانه در ایران این نگاه نه تنها در مالکان خصوصی زمین که در ساخت‌وساز بخش دولتی هم حاکم است. چه بسیار اداراتی که با وجود عرصه زیاد فضای سبز و باز تنها به بهانه‌هایی نظیر امنیت و .... محدوده‌ی اداره خود را حصارکشی کرده اند و عملا با قدرتی عجیب خود را از مردم و شهر جدا کرده‌اند؛ تقریبا همه ادارات و سیستم‌های دولتی ما!

لیو دی عکاس چینی با ترکیب حرفه ای فیگورهایی دفرمه شده از حیوانات با بافت‌های در حال توسعه شهری به جنایت انسان معاصر در نسبت با حیات وحش طبیعی نظر داشته و روند رشد افسارگسیخته‌ای که هیچ شانی برای طبیعت و تغییر زندگی حیوانات قائل نیست رو به انتقاد گرفته

اگه یادتون باشه خیلی قبل با هم مجموعه‌ای از بازنمود‌هایی عینی از کارهای Banksy که توسط نیک استرن طراحی شده‌بود، دیده بودیم. اون جا توضیحات اندکی در مورد Banksy دادم. در ابتدای این پست که چند تا از کارهای شهری این هنرمند(ها) رو می‌گذارم دوباره چند خطی در موردش می‌نویسم. قریب به شاید بیست سال قبل تا به کنون، مجموعه آثاری گرافیتی بر روی دیوارهای شهری اول در شهر بریستول انگلستان و آرام آرام در برخی جاهای جهان نقش می‌بندن که به واسطه‌ی سبک واحد و حال و هوای مشابه و البته نگاهی تقریبا نزدیک در پشت همه‌ی کارها و از همه مهم‌تر امضایی مشابه، گمان اون می‌ره که یا توسط شخصی واحد یا توسط گروهی افراد که مشی واحدی دارند طراحی می‌شن. امضای پای همه این کارها Banksy که امروزه به عنوان نام این هنرمند پذیرفته شده! 

Banksy در عموم کارهاش (یا کارهاشون) نگاهی انتقادی مانند همه کارهای گرافیتی دارند و بیانی گرافیکی که نسبتا خاص اون‌هاست اما چیزی که اون‌ها رو از خیلی از گرافیتی‌ها جدا می‌کنه، ایده‌های جالب و نگاه‌های نو و حتی انتقادهای تیز اما هوش‌مندانه ست. تقریبا هم در نگاه Banksy به همه چیز انتقاد وجود دارد. از سیاست تا عرف و فرهنگ. و البته بنا بر رخ‌دادهای روز آثار خاصی از این هنرمند عرضه می‌شه که گاهی انگلستان و به خصوص بریستول رو شوکه می‌کنه.... امروزه تقریبا این هنرمند به عنوان یکی از اهالی خانواده هنر ، هرچند ناشناخته! شناخته می‌شه.

 به این طرح نگاه کنین، نمونه خوبی از یک ایده بسیار شایع که در قالب موارد بد اجرا می شه و ارزش‌های خودش رو از دست می ده
البته این کار هم ممکنه زمان ساخت به همون مشکلات برخی کارهای داخلی بربخوره و چیز خوبی از آب درنیاد اما فعلا که به عنوان طرح خوب نشون می ده

کاربرد تایپوگرافی و به خصوص سیاه مشق به صورت حجم در فضای شهری و معماری تجربه ای متداوله . به نظر در تناسب با صنعت امروز، این گونه آثار در فضای معماری و شهری، در صورتی که درست طراحی و اجرا بشن می تونن کار بخشی از تزئینات سنتی رو بگیرن و به آثاری تبدیل بشن که تا مدت ها برای مخاطب حرف داشته باشه.

 با گسترش شهرنشینی معاصر و حذف فضاهای سبز شهرها به منظور سود بیشتر و ساخت و ساز بیشتر کم کم طرح هایی رو شاهد هستیم که سعی دارند هم سبز باشن و هم زمینی اشغال نکنن. درسته کاشت گیاه در دل زمین با هیچ پوشش سبز رو هوایی قابل مقایسه نیست واین پوشش ها غالبا در حد یک نمای سبز باقی می مونن اما به هر تقدیر برای شهرهای مریض و گرفتار ما این نگاه می تونه مرهم و مسکنی موقت باشه

در طراحی این اثر یادمانی ایدز ! چیزی که بیشتر از مفاهیم و معانی پشت پرده احتمالی کار به نظر میاد همین تلاش برای ایجاد سایه بانی سبز و شهریه

 مجموعه ای از مجسمه‌های چندمنظوره که در عین این که یک فرم یادمانی شهری هستند، مکانی برای پارکینگ خودرو هم هستن.
این طور کارها رو می شه هنرهای زیبای عصر ماشین تلقی کرد. :)
در چند کار هم سعی شده انتزاعی از محتوای مجسمه ها یعنی اتومبیل ، فرم ها رو شکل بده

چند روز پیش پست  BIG ♥ NYC رو با هم دیدیم که یک قلب اینتراکتیو عشقی شهری بود مخصوص روز ولنتاین در نیویورک.
این طور هنرهای تعاملی شهری این روزها در تبلیغات و فضاسازی های شهری خیلی زیاد کاربرد دارند. متخصصین این طور نظر دارند که اگه شما بتونی مردم رو به تعامل در امری واداری خیلی جدی تر اون ها رو با مفهوم و پیامی که می خوای ابراز کنی درگیر خواهی کرد برای همین حتی در تبلیغاتی انتخاباتی یا تجاری سعی می کنند تا اشتراک و تعامل جامعه رو وارد کارها کنند. در موضوعات فرهنگی که خب یقینا بیشتر این چنین نگاهی سودمنده

این پست پنج پروژه اینتراکتیو شهری با روی‌کرد فرهنگی و هنریه که البته یکی ش رو قبلا با هم در یانون دیزاین دیده بودیم.