یک سال اخیر را شاید بتوان سال تحول صنعت پرینت سه بعدی دانست. صنعتی که با توسعه‌ی همه‌جانبه توسط گروه‌های مختلف، طیف وسیعی از کاربردهای جدید پیدا کرده است. سایت دیزاین‌بوم مجموعه‌ای از برترین کارهای پرینت سه بعدی سال ۲۰۱۵ خود را منتشر کرده است که در میان آن‌ها، تعدادی مربوط به صنعت مد و پوشاک می‌شد و در یانون دیزاین قابل انتشار نبود.

نکته‌ی قابل توجه در این آثار، استفاده از پرینت سه بعدی در مقیاس‌های بسیار متنوع، از طراحی شیرآلات و ظروف گرفته، تا پرینت مجسمه‌های غول‌آسا، اتوموبیل و سازه‌های واقعی معماری است. تکنولوژی‌ای که به دلیل پیوند میان دنیای دیجیتال طراحی و جهان واقعی ساخت، هر روز بیش‌تر مورد استقبال قرار می‌گیرد، در این مجموعه آثاری را به وجود آورده که تا چند سال پیش غیر ممکن به نظر می‌رسید. به نظر می‌رسد جذابیت‌های پرینت سه‌بعدی تنها به دیجیتالی و آسان بودن آن محدود نمی‌شود، بل‌که قابلیت شخصی‌سازی در آن، ویژگی مهمی است که احتمالا محصولات صنعتی را دچار تحول می‌کند و بازاری دیگر را ایجاد خواهد کرد.

شاید بد نباشد که به این بهانه آثار پرینت سه بعدی یانون دیزاین را با هم مرور کنیم. دیدن پست‌های ابتدایی و مرور صحبت‌هایی که چهار سال پیش مطرح شده، برای خود ما هم جالب توجه بود! در این پست با کلیک کردن روی هر عکس تصاویر کامل‌تری از آن را می‌توانید ببینید.

گنبدها پس از این‌که به دلیل ماهیت عمل‌کردی‌شان برای پوشش فضاهای وسیع به وجود آمده و توسعه یافتند،‌ به خاطر برخورداری از موقعیت و شمایلی ویژه‌، گاهی جولان‌گاه هنرنمایی و بروز تمام داشته‌های فنی زمان خود شده‌اند. جیکوب استراب آلمانی با عکاسی چند باره از زیر گنبدهای رومی، هر کدام از این گنبدهای عظیم‌الجثه را در یک عکس نمایش داده و مجموعه‌ای از آن‌ها را گرد هم آورده است. به نظر او تصویر این گنبدها کلاس مهمی است برای علاقه‌مندان به گرافیک، که البته این جنبه‌ی ساده‌‌تری از ماجرا به نظر می‌رسد! چرا که اجرای طرحی هندسی به روی این گنبدهای عظیم، نیازمند دانشی غنی از علم احجام و ترسیمات فنی آن است که معماران و صنعت‌گران خبره را می‌طلبیده است. وجود مصالح، رنگ و طرح‌های متفاوت در این گنبدها، تنوع جالب توجهی را به این بناهای تاریخی-مذهبی شهر روم داده است.

طراحان فرانسوی مجموعه‌ای از مبل‌مان منزل را با حال و هوای آرت دکو طراحی کرده‌اند. آن‌ها با بهره‌گیری از بتن به عنوان عنصر اصلی و نماینده‌ی معماری مدرن و افزودن مس در طرح‌های خود، نوعی مبل‌مان شبه معماری را با پوسته‌ای سخت ایجاد کرده‌اند. هم‌نشینی مس و بتن تا حدی تعادل رنگی و گرمی و سردی آن را حفظ کرده است. فرم‌های شکسته و متغیر، مصالح سنگین و غالب بودن وجه تزئینی از مشخصات آرت دکو است که در طرح‌های میراث‌داران فرانسوی آن، به وضوح دیده می‌شود.

یک خلاقیت چینی-مکانیکی:

جستاری در مفهوم پوشیدگی در شکل تکنولوژی

یانون‌دیزاین - سیدامیر حسینی (کارشناسی ارشد معماری؛ دانش‌گاه تهران)

———-

در کلاس طراحی معماری 2 (طراحی مدرسه) که ترم قبل کناردست اساتیدم دکتر خان محمدی و دکتر غفوریان بودم.  یکی از دانشجوها بود که خیلی اصرار داشت تا ایده ای نسبتا فانتزی را که اوایل ترم طرح کرده بود در طرح نهایی هم بگنجاند! مثلا فرض کنید پنجره ای که وقتی بچه های دبستان در حال فوتبال بازی کردن هستند و توپ به شیشه ها برخورد کرد نه تنها نشکند بلکه مثلا در حال و هوای چیزی که در داستان آلیس در سرزمین عجایب دیده بودیم توپ را برگرداند.

​

حتما خاصیت منشوری را از کتب دبیرستان یادتان هست. وقتی نور سفیدی از میان منشور عبور داده می‌شد و به صورت یک طیف هفت رنگ از آن بیرون می‌آمد. نور با شکست‌های متعدد درون حجم شیشه‌ای، تبدیل به امواج با چند طول موج متفاوت می‌شود و چشم ما هر طول موج را به یک رنگ می‌بیند! اما این خاصیت اعجاب انگیر را فقط باید به آزمایش‌گاه منحصر دانست؟ درست است که این تجربه را گاهی با بازتاب کریستال‌های لوستر در اماکن مختلف تجربه کرده‌ایم،‌ اما طرح ۱۰۱.۸۶ درجه، با نگاهی طراحانه کریستال‌هایی را با این روی‌کرد بازآفرینی کرده است. ویلی و جانسن که یکی مهندس مکانیک و دیگری طراح است، با تولید قطعات شیشه‌ای از کریستال‌هایی خاص، تجربه‌ای متفاوت را از این قانون طبیعی رقم زده‌اند. با روی هم قرار دادن این قطعات و تاباندن نور به آن‌ها، هر نقطه از آن‌ها رنگی خاص را به نمایش می‌گذارد و با حرکت دادن این شیشه‌ها از مقابل هم شاهد حرکت رنگ‌ها نیز خواهیم بود. آن‌‌ها برای کاربردی‌تر کردن این خاصیت، ساعتی شیشه‌ای نیز طراحی کرده‌اند که با حرکت عقربه‌ی آن تغییر رنگ می‌دهد و شکل و شمایلی رویایی به خود می‌گیرد.

جلسه بیست‌وهشتم حلقه هنر یک‌شنبه هشت شهریورماه ۹۴، با ارائه و گفت‌گو پیرامون یک پایان‌نامه جذاب طراحی صنعتی هم‌راه خواهد بود. طراحی احساس‌گرایانه بازی برای مقابله با تهاجم فرهنگی موضوعی‌ست که  سید محمدرضا موسوی با خود به حلقه هنر می‌آورد.

برنارد چومی یک غرفه شیشه‌ای مشهور دارد که در سال ۱۹۹۰ در حاشیه یک نمایش‌گاه هلندی طراحی و اجرا می‌کند. این غرفه شیشه‌ای رها شده حالا به دست استودیو هلندی شیفت با نگاهی نو بازسازی شده است که فارغ از نتیجه و جذابیت احتمالی آن برای برخی، اختلاف نگاه مورد نظر قابل توجه و دقت است. ارزش‌های نهفته در یک بنای شیشه‌ای شفاف که خوانشی متعادل و شفاف از پیرامون خود برای مخاطب دارد و خود نیز برای مخاطب به نهایت شفافیت و صداقت رخ‌نمایی می‌کند حالا به ارزش‌هایی دیگر تبدیل شده‌است که علاوه بر خوانش‌هایی خاص از محیط یک تضارب آرا و چندصدایی در برداشت را نیز در پی دارد. 

پوشش جدید غرفه شیشه‌ای چومی، با مبهمی و محو فضای پیرامون -به دلیل استفاده از شیشه غیرشفاف- بر فهم مبهم معاصر تاکید دارد. با رنگ‌بندی متفاوت و مدام در حال تغییرش با عدم امکان فهم مشترک و شفاف از واقعیت و صدالبته با مالیخولیای رنگی که برای مخاطب می‌سازد، بر گیجی و گنگی دنیای معاصر اصرار دارد. این فاصله فهم واقعیت میان نسل ما و یک نسل قبل است..... جهان با سرعتی عجیب به سمت انکار می‌رود و تنها یک شکست در این شیشه‌های رنگی مبهم می‌تواند ما را از خواب بیدار کند.

جداره‌های شفاف کلیسای تورن‌کورن، در کنار سازه‌ی چوبی و ابعاد کوچک آن، توانست خود را در امتداد درختان جنگل جای دهد و مرز دقیقی را میان کلیسا و طبیعت پیرامون ایجاد نکند. این ویژه‌گی‌ها تورن‌کورن را به مکانی محبوب برای بازدیدکننده‌ها تبدیل کرد و تاکنون جوایز فراوانی را در عرصه‌ی معماری نصیب آن کرده است. تورن‌کورن اگرچه با ۱۵ متر ارتفاع به صورت کلی شبیه به سایر کلیساهاست، اما فضای داخلی آن تفاوت آشکاری با کلیساهای شلوغ معمول دارد و ابعاد آن انسانی‌تر شده است. این ویژه‌گی که شاید به سبب محدودیت سازه‌ای و اصرار بر استفاده از چوب‌های کوچک قابل حمل توسط سازنده‌گان ایجاد شده است، فضای داخلی آن را دوست‌داشتنی‌تر کرده و شاید علت مهمی برای محبوبیت آن به حساب بیاید.